Wat is een Osteophyte (Bone Spur)?
Osteofyten bij artritis
Osteofyten ontwikkelen zich vaak in gewrichten die tekenen van degeneratie vertonen. Ze worden geassocieerd met de meest voorkomende vorm van artritis, artrose. Hun aanwezigheid kan dienen om osteoartritis van andere soorten artritis te onderscheiden. Hoewel artrose degradatie van kraakbeen betreft, is er ook hermodellering van het subchondrale bot in het gewricht, waaronder het vormen van botsporen..Vorming van osteophyten
Technisch gesproken is een osteofyt een met fibrocartilage afgedekte benige uitgroei afkomstig van voorlopercellen in het periost, het weefsel dat de botten bekleedt en de cellen bevat die nieuw bot vormen. Transformerende groeifactor β speelt een rol bij hun ontwikkeling.Een osteofyt ontwikkelt zich wanneer het resterende kraakbeen in een beschadigd gewricht een reparatie uitvoert nadat er elders in het gewricht kraakbeenverlies is. Het heeft de neiging zich te vormen in het gezamenlijke compartiment waar sprake is van kraakbeenverlies, wat suggereert dat het een gelokaliseerd evenement is. Osteofytvorming stabiliseert het beschadigde gewricht. Dat gezegd hebbende, precies hoe zij zich vormen en wat hun vorming stimuleert is niet volledig begrepen. Osteofyten kunnen zich ook ontwikkelen zonder expliciete kraakbeenschade.
Locatie van Osteophyte Formation
Marginale osteophyten kunnen zich aan de rand of rand van een gewricht ontwikkelen. Centrale osteophyten zijn het meest prominent in de heup en de knie.Osteofyten kunnen ook worden gevonden in het ruggenmerggebied, waar ze worden geassocieerd met rug- of nekpijn en worden beschouwd als een veel voorkomend teken van degeneratieve artritis (osteoartritis). In de wervelkolom kan een osteofyt of botspoor zenuwaanvallen veroorzaken (compressie van het ruggenmerg of zenuwwortels) op het neuroforamen (de lege ruimte links en rechts van elke wervel waardoor de zenuwen van het ruggenmerg naar andere delen kunnen gaan) van het lichaam). Zintuiglijke symptomen in deze situatie zijn onder meer pijn, gevoelloosheid, branderigheid en pennen en naalden in de extremiteit die worden aangedaan door de aangedane spinale zenuwwortel. Motorische symptomen omvatten spierspasmen, krampen, zwakte of verlies van spiercontrole in een bijbehorend deel van het lichaam. De osteofyt zelf is niet pijnlijk, maar de locatie en dus het effect op andere structuren van het lichaam kan pijn veroorzaken.
Risicofactoren voor osteofytische vorming
Bepaalde factoren en omstandigheden worden beschouwd als bijdragend tot osteofytvorming. Waaronder:- Verhoogde leeftijd
- Disc degeneratie
- Gewrichtsdegeneratie
- Sportblessure of ander gewrichtsschade
- Slechte houding
- Genetica
- Aangeboren skeletafwijkingen
Diagnose van osteophyten
Osteofytvorming in de hand kan worden gediagnosticeerd door een lichamelijk onderzoek van het proximale interphalangeale gewricht (PIP), distale interfalangeale gewricht (DIP) en eerste carpometacarpale gewricht (CMC). Simpel gezegd, in de hand, kan een bult of knobbeltje zichtbaar zijn tijdens een lichamelijk onderzoek.Voor andere gewrichten kan de aanwezigheid van een osteofyt worden gediagnosticeerd met behulp van beeldvormende onderzoeken, zoals röntgenfoto's of MRI of CT-scan. Als röntgenfoto's werden uitgevoerd op iedereen ouder dan 50 jaar, zouden de meesten enig bewijs van osteofytvorming vertonen. Toch produceren de meeste osteofyten geen symptomen. Slechts ongeveer 40 procent van de mensen met osteofyten ontwikkelt symptomen die behandeling vereisen.
Behandeling van osteofyten
De aanwezigheid van een osteofyt alleen is niet klinisch significant tenzij geassocieerde symptomen worden ervaren. De behandeling kan zijn:- Fysiotherapie
- NSAID's (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen)
- Pijnstillers (pijnstillers)
- Steroïde injecties
- Chirurgie: in de wervelkolom kan verwijdering van een osteofyt noodzakelijk zijn voor directe decompressie van zenuwinvloeden of om de wervelkanaalbreedte te vergroten om knijpen door de osteofyt te verminderen.
