Startpagina » Hart gezondheid » Gebruik van cardiale MRI en beperkingen

    Gebruik van cardiale MRI en beperkingen

    Magnetic Resonance Imaging (MRI) is een test die al tientallen jaren bruikbaar is bij het diagnosticeren van problemen van de hersenen, wervelkolom, gewrichten en andere stationaire organen. De laatste jaren is MRI dankzij nieuwe technieken ook erg nuttig gebleken bij het evalueren van de organen die bewegen - inclusief het hart en de belangrijkste bloedvaten.

    Wat is MRI?

    MRI is een beeldvormingstechniek die voordeel haalt uit het feit dat de kern van bepaalde soorten atomen (meestal het enkele proton dat de kern vormt van een waterstofatoom) zal trillen, of "resoneren", wanneer blootgesteld aan bursts van magnetische energie. Wanneer de waterstofkernen resoneren als reactie op veranderingen in een magnetisch veld, stoten ze radiofrequente energie uit. De MRI-machine detecteert deze uitgezonden energie en converteert deze naar een afbeelding, zodat verschillende lichaamsstructuren in verbazingwekkend detail kunnen worden bekeken.
    Waterstofkernen worden gebruikt omdat waterstofatomen aanwezig zijn in watermoleculen (H2O) en daarom zijn ze aanwezig in elk weefsel in het lichaam. De beelden verkregen door MRI-scanning worden gegenereerd als driedimensionale projecties en zijn opmerkelijk nauwkeurig en gedetailleerd. 
    Bovendien kunnen deze 3D MRI-afbeeldingen worden "gesneden" en kan elke plak in detail in elk vlak worden onderzocht. In sommige opzichten lijkt het bijna op een verkenningsoperatie op een computerscherm.
    Subtiele verschillen in de waterstofatomen tussen verschillende delen van een orgaan - verschillen die bijvoorbeeld worden veroorzaakt door verschillen in de bloedstroom of in de levensvatbaarheid van het orgaan - geven verschillende hoeveelheden energie af. Deze energieverschillen kunnen door verschillende kleuren op het MRI-display worden weergegeven. De MRI biedt bijvoorbeeld een mogelijk middel om gebieden van hartweefsel met een slechte bloedstroom (zoals bij coronaire hartziekte - CAD) te detecteren of die beschadigd zijn (zoals bij een hartinfarct)..

    Wat kan cardiale MRI vandaag doen?

    Dankzij technologische vooruitgang is MRI zeer nuttig geworden bij de evaluatie van vele cardiovasculaire aandoeningen. De vorderingen met vooral verbeterde cardiale MRI zijn geweest poorttechnieken, die het grootste deel van het bewegingsartefact elimineren dat door het kloppend hart wordt veroorzaakt; en het gebruik van gadolinium, een contrastmiddel geïnjecteerd in de bloedbaan, dat MRI helpt bij het differentiëren van verschillende weefselprocessen in het hart en de bloedvaten.
    MRI is tegenwoordig routinematig nuttig voor het evalueren van de volgende cardiovasculaire aandoeningen:
    Aortische ziekte: Dankzij de precieze en gedetailleerde beelden die kunnen worden gegenereerd, heeft MRI een revolutie teweeggebracht in de evaluatie van ziekten van de aorta. Deze omvatten aorta-aneurysma, aortadissectie en coarctatie. MRI-scanning is een routine geworden en bijna onmisbaar hulpmiddel bij chirurgisch herstel van stoornissen van de aorta.
    Myocardiale ziekte: MRI kan helpen de aard en omvang van ziekten van de hartspier (myocard), zoals cardiomyopathie, te karakteriseren. Het kan helpen bepalen of myocardiale ziekte wordt veroorzaakt door ischemie, ontsteking, fibrose of een ander proces zoals amyloïde of sarcoïde. MRI kan ook helpen om de omvang en aard van hypertrofische cardiomyopathie te evalueren.
    Eén van de toepassingen van cardiale MRI die tractie wint, is de evaluatie van potentiële "overwinterende hartspier", hartspier die wordt aangetast door coronaire hartziekte die er dood uitziet, maar die het potentieel heeft om zijn functie te herstellen. MRI-testen kunnen dus helpen bij het identificeren van mensen met schijnbare permanente hartspierbeschadiging die daadwerkelijk baat kunnen hebben bij een stent of een bypass-operatie. 
    Structurele cardiovasculaire afwijkingen: MRI kan ook de zeldzame harttumor lokaliseren en karakteriseren. En bij kinderen met een complexe aangeboren hartaandoening kan MRI helpen om de verschillende anatomische afwijkingen te identificeren en uit te sorteren, en om mogelijke chirurgische benaderingen te plannen om deze te corrigeren.
    Pericardiale ziekte. MRI kan helpen om de mate van een pericardiale effusie te meten en om constrictieve pericarditis te beoordelen.

    Potentieel toekomstig gebruik van cardiale MRI

    Verschillende toepassingen van cardiale MRI worden bestudeerd die uiteindelijk de bruikbaarheid van deze techniek nog verder zouden moeten verhogen. Waaronder:
    • Detectie van acuut coronair syndroom (ACS). MRI heeft het potentieel om te helpen bij het snel maken van de diagnose ACS wanneer een persoon pijn op de borst heeft, zodat de therapie sneller kan beginnen.
    • Diagnose van coronaire hartstilstanden. Het gebruik van MRI om de kransslagaders te visualiseren is mogelijk, maar er zijn verschillende beperkingen die het routinegebruik vandaag voorkomen. MRI is behoorlijk nauwkeurig in het detecteren van blokkades in de grotere delen van de kransslagaders, maar mist of diagnosticeert blokkades in de kleinere secties. Nieuwere technologieën zijn in ontwikkeling die dit resultaat kunnen verbeteren.
    • Diagnose van cardiaal syndroom X (microvasculaire coronaire hartziekte). MRI is gebruikt om abnormale bloedtoevoer naar delen van de hartspier te detecteren, ondanks de afwezigheid van "typisch" CAD. Deze bevinding geeft objectief bewijs dat hartsyndroom x aanwezig is.

    Wat zijn de voordelen van MRI?

    • MRI heeft het potentieel om ten minste vier andere harttests te vervangen: het echocardiogram, de MUGA-scan, de thalliumscan en diagnostische hartkatheterisatie.
    • MRI houdt niet in dat de patiënt wordt blootgesteld aan ioniserende (potentieel schadelijke) straling.
    • De door MRI gegenereerde beelden zijn opmerkelijk compleet, gedetailleerd en precies - veel meer dan bij andere cardiale beeldvormingstests.

    Wat zijn de nadelen van MRI?

    • Plaatsing in de MRI-scanner kan bij ongeveer 5% van de mensen die deze tests hebben, aanzienlijke claustrofobie veroorzaken.
    • Het is moeilijk om patiënten te controleren terwijl ze zich in de MRI-scanner bevinden - bijvoorbeeld, het ECG is aanzienlijk vervormd - dus deze techniek is niet geschikt voor patiënten die ernstig ziek zijn.
    • Patiënten met bepaalde soorten medische apparaten zoals pacemakers, implanteerbare defibrillators en sommige kunstmatige hartkleppen kunnen mogelijk geen MRI veilig hebben. De laatste jaren zijn echter pacemakers ontwikkeld die MRI-scanning mogelijk maken.
    • Het MRI-beeld wordt vervormd door metaal, dus het beeld kan suboptimaal zijn bij patiënten met chirurgische clips of stents bijvoorbeeld.
    • MRI-technologie uiterst complex en duur. Om MRI onder algemeen gebruik te laten vallen, zullen de kosten aanzienlijk moeten dalen.

    Een woord van heel goed

    Cardiale MRI-scanning is een niet-invasieve beeldvormingstest die zeer nuttig kan zijn bij het definiëren van kritieke de anatomie en functie van het hart en de belangrijkste bloedvaten. Naarmate de MIR-technologie verbetert en minder duur wordt, zal deze meer routinematig worden opgenomen in de cardiovasculaire diagnose.