Oorzaken en behandeling van mitralisklepinsufficiëntie
Inzicht in mitralisklepregurgitatie
De mitralisklep scheidt het linker atrium van het hart van de linker hartkamer. Wanneer het linker atrium samentrekt, opent de mitralisklep zich om bloed naar de linker hartkamer toe te laten. Wanneer de linkerventrikel samentrekt, sluit de klep om een terugstroming van bloed te voorkomen.Bij mitralisstenose regurgitatie, plaatst de lekkende klep extra druk op het hart, wat kan leiden tot een vergroting van de hartspier en tot langdurige, onomkeerbare schade.
Er zijn een aantal aandoeningen die mitralisatieregurgitatie kunnen veroorzaken:
- Mitralisklepprolaps (uitpuilen van de klep "deuren")
- Endocarditis (inclusief infectie van de hartkleppen)
- Myocardiaal infarct (hartaanval)
- Dilated cardiomyopathie (vergroting van het hart)
- Hypertrofische cardiomyopathie (verdikking van de hartspier)
- Reumatische hartziekte (meestal gezien in ontwikkelingslanden)
Complicaties van mitralisklepinsufficiëntie
Mitralisinsufficiëntie is meestal een chronische aandoening die zich in de loop van jaren langzaam voortzet. Gedurende deze tijd zal de druk in het linker atrium toenemen als gevolg van het extra bloed dat opnieuw in de kamer is uitgebraakt. Na verloop van tijd zal deze druk het hart vergroten. Wanneer dit gebeurt, ervaart een persoon vaak:- Dyspnoe (kortademigheid)
- Atriale fibrillatie (een onregelmatige en vaak snelle hartslag)
- Syncope (flauwvallen)
In zeldzame gevallen kan mitralisstenose plotseling optreden, meestal tijdens een hartaanval van een ernstige episode van endocarditis. Als dit gebeurt, veroorzaakt dit meestal longoedeem (de opeenhoping van vocht in de longen) en een gevaarlijke daling van de bloeddruk. Acute mitrale regurgitatie wordt altijd als een medisch noodgeval beschouwd en kan, indien niet onmiddellijk behandeld, de dood tot gevolg hebben.
Mitrale regurgitatie behandelen
Behandeling van mitralisstenose regurgitatie zal grotendeels afhangen van het stadium van de ziekte en de conditie van het hart zelf. Omdat het een probleem is dat de werking van de klep beïnvloedt, zal de behandeling vaker een operatie omvatten.Twee chirurgische benaderingen worden standaard gebruikt:
- Mitralisklepvervanging omvat het gebruik van een kunstmatige klep of een hartklep van een dier (meestal een varken). Hoewel beide even goed kunnen werken, is stolling gebruikelijk bij mechanische kleppen en heeft het chronische medicijnen nodig om het bloed te verdunnen. Aan de andere kant gaan mechanische kleppen over het algemeen langer mee, zodat ze meer geschikt zijn voor jongere patiënten jonger dan 65 jaar.
- Mitralisklep reparatie vereist dat de chirurg de klep letterlijk opnieuw vormgeeft om regurgitatie te verminderen of te elimineren. Het is een vaardige techniek die een zeer ervaren specialist vereist. Over het algemeen is de dood ten gevolge van een operatie over het algemeen lager dan de vervanging van de klep en biedt deze langere overlevingstijden. Er moet een pre-operatieve evaluatie worden uitgevoerd om te beslissen of reparatie een haalbare optie is.
Andere behandelingen voor mitralisklepinsufficiëntie
Er zijn momenten waarop een persoon mogelijk geen kandidaat is voor een operatie. In dergelijke gevallen is de behandeling gericht op het minimaliseren van de symptomen en / of het verlichten van de druk op het hart. Onder de huidige opties:- Vasodilatatoren (een type geneesmiddel dat wordt gebruikt om bloedvaten te verwijden) worden soms gebruikt, maar doen weinig om de langetermijnresultaten te verbeteren. ACE-remmers zoals Vasotec (enalapril) of Capoten (captopril) zijn de meest gebruikelijke keuzes.
- Cardiale resynchronisatietherapie (CRT) omvat het gebruik van een speciale pacemaker die tegelijkertijd zowel de rechter- als de linkerhartkamer stimuleert. CRT wordt meestal gebruikt als er een ventriculaire vergroting is.
- Endocarditis profylaxe omvat het gebruik van antibiotica om infectie in de binnenwand van het hart te voorkomen. Het wordt tegenwoordig alleen in zeldzame gevallen gebruikt.