Rusteloos benen syndroom en cardiaal risico
Overzicht
Rusteloze benen syndroom is een vrij veel voorkomende aandoening die mensen treft wanneer ze proberen te rusten. Mensen met deze aandoening ervaren een soort ongemak in de benen wanneer ze in slaap vallen, waardoor ze hun benen onophoudelijk moeten bewegen om verlichting te zoeken. Deze symptomen zijn over het algemeen niet aanwezig gedurende de dag, maar komen 's avonds voor tijdens perioden van inactiviteit, net voor het inslapen of zelfs tijdens de slaap..Mensen met het rustelozebenensyndroom beschrijven typisch een of meer van verschillende sensaties die hen dwingen om hun benen te bewegen. Deze gevoelens omvatten brandende, trillen, kruipen, rusteloosheid, trekken of spanning in hun benen. Soms is er sprake van daadwerkelijke pijn in de benen. Mensen met deze aandoening beschrijven de ongemakkelijke sensaties meestal als afkomstig van diep in de benen in plaats van op het oppervlak en meestal rond de knieën of in de onderbenen. Deze symptomen verschijnen bijna altijd alleen tijdens een stille rust en zijn meestal geminimaliseerd als de rest niet helemaal "stil" is. In het bijzonder vinden de meeste mensen met deze aandoening dat de symptomen niet verschijnen terwijl ze activiteiten uitvoeren waarvoor ze zich moeten concentreren iets - bijvoorbeeld tijdens het werken met kruiswoordpuzzels, poker spelen of emotioneel betrokken zijn bij een partner of partner.
De symptomen van het rustelozebenensyndroom worden over het algemeen tijdelijk verlicht door opstaan en bewegen, of het strekken of masseren van de benen. Natuurlijk, tegen de tijd dat het slachtoffer opstaan om deze verlichten activiteiten uit te voeren, kan hij of zij klaarwakker zijn en moet het proces van in slaap vallen helemaal opnieuw beginnen. Dientengevolge kunnen mensen met veelvuldig rustelozebenensyndroom slaapgebrek krijgen.
Wie krijgt RLS
Het rustelozebenensyndroom komt vrij vaak voor en treedt op bij een of andere graad bij maximaal 15% van de Kaukasische volwassenen. Het lijkt minder vaak voor te komen in andere etnische groepen. Terwijl het rustelozebenensyndroom kan worden veroorzaakt door ijzergebrek, nierfalen, zwangerschap, spinale aandoeningen en neurologische aandoeningen, kan in de overgrote meerderheid van de patiënten geen specifieke onderliggende oorzaak worden vastgesteld.Behandeling
In de meeste gevallen is het rustelozebenensyndroom een relatief milde en enige intermitterende aandoening, die meestal kan worden behandeld door het vermijden van cafeïne, regelmatige lichaamsbeweging, het deelnemen aan cognitieve activiteiten tijdens stille perioden in de avond, of opstaan en een korte wandeling maken over de gelegenheden waarbij symptomen optreden. Als een specifieke onderliggende oorzaak kan worden gevonden, moet deze worden behandeld. Het rustelozebenensyndroom als gevolg van ijzertekort is bijvoorbeeld bijzonder goed te behandelen.Als de symptomen van het rustelozebenensyndroom ernstiger zijn en niet worden verlicht door dergelijke leefstijlmaatregelen, kan medicamenteuze behandeling behoorlijk effectief zijn. Geneesmiddelen die met succes zijn gebruikt voor het rustelozebenensyndroom zijn de dopamine-agonisten, die vaak worden gebruikt voor de behandeling van de ziekte van Parkinson, zoals pramipexol (Mirapex). Daarnaast zijn bepaalde geneesmiddelen die worden gebruikt voor convulsies, effectief geweest, waaronder gabapentine (Neurontin). Benzodiazepinen, die anti-angst medicijnen zijn, zijn ook met succes gebruikt.
Medicamenteuze therapie voor rustelozebenensyndroom kan bijzonder nuttig zijn bij mensen die vanwege deze aandoening lijden aan slaapgebrek.
Rusteloos benen syndroom en cardiaal risico
Het rustelozebenensyndroom is in verband gebracht met een verhoogd risico op cardiovasculaire aandoeningen, maar er is geen oorzaak-gevolg relatie aangetoond.Onderzoekers geloven dat als er een oorzaak-en-gevolg relatie is, dit te maken kan hebben met hypertensie. Het blijkt dat veel mensen met het rustelozebenensyndroom ook een bewegingsstoornis hebben die 'periodieke ledemaatbewegingen van de slaap (PLMS)' wordt genoemd, waarbij herhaalde episodes van stereotiepe beenbewegingen tijdens het slapen voorkomen. De meeste mensen met PLMS zijn zich er niet van bewust dat ze een dergelijke aandoening hebben (hoewel hun slaappartners dat wel kunnen zijn). Onderzoek toont aan dat patiënten met PLMS een significante verhoging van hun bloeddruk kunnen hebben tijdens episodes van beenbewegingen tijdens het slapen.
Er wordt aangenomen dat de mate van nachtelijke hypertensie voldoende is om het risico van een individu op het ontwikkelen van hart- en vaatziekten aanzienlijk te verhogen - en kan helpen om de associatie tussen rusteloosbeen-syndroom en cardiovasculaire ziekte te verklaren.
