Startpagina » Hart gezondheid » Wat is hartkatheterisatie?

    Wat is hartkatheterisatie?

    Hartkatheterisatie (hartkatheter, hartkatheter) is een invasieve procedure die wordt gebruikt voor het evalueren en behandelen van hartaandoeningen. Een dunne, lange, flexibele buis wordt ingebracht, meestal in de arm of in de lies, en wordt naar de bloedvaten van je hart geleid. Angiografie wordt bijna altijd gedaan tijdens de procedure, waarbij u kleurstof in uw bloedvaten injecteert, zodat deze kunnen worden gevisualiseerd met beeldvorming, meestal een röntgenfoto of een intravasculaire echografie. Uw arts kan dit gebruiken om een ​​diagnose te stellen van een probleem, medicatie af te leveren of hartafwijkingen en ziekten te herstellen.
     Illustratie door Emily Roberts, Verywell

    Doel van de test

    Hartkatheterisatie geeft uw arts toegang tot uw kransslagaders voor verstoppingen, de functie van alle vier de belangrijkste hartkamers en de structuur en functie van uw hartkleppen. De katheterisatieprocedure kan ook worden gebruikt om therapie toe te dienen voor vele hartaandoeningen. 
    Een gespecialiseerd type hartkatheterisatie, de elektrofysiologische studie, wordt gebruikt om verschillende hartritmestoornissen te beoordelen en te behandelen. U kunt hier lezen over de elektrofysiologische studie. 
    Diagnostisch gebruik
    Als u tekenen heeft van atherosclerose of coronaire hartziekte (verstopping in uw hartvaten), zoals vermoeidheid, kortademigheid of pijn op de borst, heeft u mogelijk een hartkatheterisatie nodig.
    Hartkatheterisatie produceert beelden die de locatie en de ernst van blokkades in de kransslagaders kunnen identificeren, uw algehele hartfunctie en de conditie van individuele hartkamers (cardiale ventriculografie) kunnen laten zien en kunnen bepalen of uw hartkleppen smal, stijf of lekkend zijn.
    Deze test wordt ook pre-operatief uitgevoerd voor het plannen van cardiale procedures die de behandeling van nauwe of geblokkeerde kransslagaders omvatten, zoals coronaire bypass-chirurgie, angioplastiek en stenting..
    Een hartkatheterisatie kan ook worden gebruikt om een ​​weefselmonster te nemen als u de mogelijkheid heeft van een infectie of ontsteking van het hart, om zuurstofniveaus te meten voor de beoordeling van hart- en longaandoeningen, of om de druk in verschillende delen van het hart te bepalen (reserve fractionele stroom).
    Soms kan hartkatheterisatie worden gebruikt als een van de diagnostische tests voor hartklepaandoeningen, congestief hartfalen, cardiomyopathie of hartfalen..
    Therapeutisch gebruik
    Vaak is hartkatheterisatie nuttig bij de behandeling van hartproblemen. Net als bij diagnostische katheterisatie, wordt beeldvorming met angiografie gebruikt, waardoor uw artsen uw hart kunnen zien terwijl de procedure wordt uitgevoerd.
    Therapeutische katheterisaties worden gebruikt om blokkades in de kransslagaders te verlichten met angioplastiek (verwijding van de slagaders), om obstructief materiaal (trombectomie) te verwijderen en voor plaatsing van de stent (een buis die op zijn plaats blijft om de ader open te houden). De procedure kan ook hartklepaandoeningen behandelen, zoals mitralisstenose en aortastenose (valvuloplastiek) en hartritmestoornissen (hartablatie), of om foramen ovale reparaties te herstellen..
    Soms wordt een hartkatheterisatie met een angioplastiek dringend gedaan voor de diagnose en behandeling van een hartaanval om de bloedtoevoer naar een kransslagader te herstellen, met het doel permanente hartschade te voorkomen.
    Vergelijkbare Tests
    Afhankelijk van uw conditie kan uw arts kiezen voor:
    • Niet-invasief angiogram: een niet-invasief angiogram, zoals een CT-angiogram of een MRI-angiogram, maakt gebruik van beeldvorming om bloedvaten in elk deel van het lichaam te evalueren, zoals de hersenen of de nieren, maar visualiseert de kransslagaders niet evenals katheter-geleide angiografie.
    • Magnetic resonance imaging (MRI): MRI van het hart kan in sommige omstandigheden nuttig zijn, maar het is niet zo informatief als hartkatheterisatie met angiografie. Als een invasieve test echter te risicovol voor u is, kan deze worden overwogen.
    • Carotis en aortakatheterisatie: een katheterisatie kan toegang krijgen tot andere slagaders in het lichaam, zoals de halsslagaders in de nek of de abdominale aorta. Deze procedures kunnen tegelijkertijd worden gecombineerd als er een wijdverspreide arteriële aandoening wordt vermoed.
    beperkingen
    Bepaalde hartproblemen, zoals aangeboren hartafwijkingen, hartklepaandoeningen en hartfalen, kunnen worden gedetecteerd door katheterisatie en angiografie, maar kunnen beter worden beoordeeld met cardiale echo; aritmieën kunnen het best worden geëvalueerd met een elektrocardiogram (ECG of EKG), ambulante monitoring of een elektrofysiologische studie.

    Risico's en contra-indicaties

    Hartkatheterisatie en angiografie zijn relatief veilig, maar omdat het invasieve procedures zijn waarbij het hart betrokken is, zijn verschillende complicaties mogelijk. Om deze reden wordt een hartkatheterisatie alleen uitgevoerd wanneer wordt verwacht dat de behandeling zeer gunstig is of wanneer de kans groot is dat de informatie die wordt verkregen uit de procedure van aanzienlijk voordeel zal zijn..
    Veel voorkomende complicaties van hartkatheterisatie zijn ondergeschikte bloedingen op de plaats van inbrengen van de katheter, meestal in de arm of de lies, tijdelijke hartritmestoornissen veroorzaakt door de katheter die de hartspier irriteert, en tijdelijke veranderingen in de bloeddruk.
    Ernstige en minder vaak voorkomende complicaties zijn onder meer:
    • Een allergische reactie op de kleurstof: dit kan blozen, uitslag, extreme kortademigheid, hypertensie of hypotensie of hartritmestoornissen veroorzaken en wordt behandeld als een noodsituatie, meestal met epinefrine.
    • Schade aan de slagader: dit kan zich in elke slagader voordoen tussen de locatie van de katheterinsertie helemaal tot aan de slagaders in het hart, waardoor een defect optreedt dat pseudo-aneurysma wordt genoemd.
    • Perforatie van de hartwand: dit kan een levensbedreigende aandoening veroorzaken, harttamponade.
    • Plotselinge verstopping van een kransslagader, wat kan leiden tot een hartaanval 
    • Uitgebreide bloeding
    • Beroerte
    Bovendien brengen hartkatheterisatie en angiografie blootstelling aan straling met zich mee. Zoals met elke medische test die straling gebruikt, kunnen deze tests een kleine toename in het lifetime-risico van het ontwikkelen van kanker veroorzaken. 
    Hartkatheterisatie voor de behandeling van coronaire hartziekte is minder invasief dan openhartchirurgie. Maar gecompliceerde hartaandoeningen vereisen vaak openhartchirurgie, waardoor uw artsen betere toegang tot uw hart kunnen krijgen voor uitgebreide reparaties. Complicaties en noodsituaties die het gevolg zijn van een diagnostische of therapeutische katheterisatie en angiografie kunnen een openhartoperatie in noodgevallen vereisen.

    Vóór de test

    Als u een hartkatheterisatie wilt ondergaan, moet u eerst een aantal tests vooraf uitvoeren om ervoor te zorgen dat u de procedure kunt verdragen en dat uw artsen goed voorbereid zijn op complicaties.
    • U heeft een bloedtelling nodig om te screenen op een infectie. Een niet-noodhartkatheterisatie zal waarschijnlijk worden uitgesteld tot u herstelt van een infectie.
    • U heeft een PT / PTT nodig, bloedtesten die uw bloedstollingsfactoren bepalen. 
    • U zult waarschijnlijk een ECG moeten hebben om uw hartritme en functie te beoordelen, omdat een hartkatheterisatie riskanter kan zijn als u een hartritmestoornis of een zwakke hartfunctie heeft.
    • U zult waarschijnlijk een thoraxfoto hebben om te screenen op grote anatomische variaties rond uw hart en longen, die uw artsen voorbereiden voor het geval uw procedure bijzonder uitdagend zal zijn.
    U kunt ook de instructie krijgen om enkele van uw medicijnen, zoals bloedverdunners en hartmedicatie, een dag of twee voor de test te stoppen.
    timing
    Als u gepland bent voor een hartkatheterisatie, moet u bereid zijn de rest van de dag door te brengen nadat het examen is voltooid..
    Een diagnostische hartkatheterisatieprocedure kan tussen 30 minuten tot meer dan een uur duren en een therapeutische katheterisatie kan enkele uren duren. Voor beiden moet u een infuus plaatsen en ontvangt u een verdoving. U kunt tijdens de procedure al dan niet wakker zijn. Het kan ongeveer een uur duren om volledig te ontwaken na anesthesie, zelfs als u niet volledig in slaap bent gevallen, en de meeste mensen voelen zich slaperig tot na een volledige nachtrust.
    Uw arts kan met u praten over de voorlopige resultaten nadat u hersteld bent van de anesthesie, of misschien moet u op een ander tijdstip terugkomen om de resultaten te bespreken. Als er tijdens een diagnostische test iets bekend is, moet u misschien nog een test of een procedure ondergaan, dus vraag uw arts of u bereid bent de hele dag door te brengen of zelfs te blijven slapen..
    Na een therapeutische ingreep, moet u mogelijk enkele uren spenderen aan het herstel of zelfs de nacht doorbrengen in het ziekenhuis.
    Plaats
    Een hartkatheterisatie met een angiogram wordt uitgevoerd in een speciale hartprocedure. Soms, als er een probleem is dat de procedure ingewikkeld kan zijn, wordt deze in een operatiekamer uitgevoerd in het geval dat een openhartoperatie nodig is. Bij alle katheterisatieprocedures is er een back-upplan voor een chirurgische noodsituatie, in welk geval u van de hartprocedure naar de operatiekamer zou moeten gaan..
    Wat te dragen
    Je moet een jurk dragen voor de procedure, zodat je alles kunt dragen dat comfortabel aanvoelt.
    Eten en drinken
    U moet zich na middernacht vóór uw test of zes tot acht uur onthouden van eten en drinken als uw test laat op de dag is gepland.
    Kosten en ziektekostenverzekering
    Mogelijk moet u voorafgaand aan uw test een pre-autorisatie op uw ziekteverzekering uitvoeren en de faciliteit waar deze wordt uitgevoerd, zal hoogstwaarschijnlijk zorg dragen voor het verkrijgen van de goedkeuring. Mogelijk moet u ook co-betalen betalen en u kunt uw zorgverzekeraar of de faciliteit vooraf vragen over uw vergoeding.
    Als u zelf voor de procedure betaalt, kunnen de kosten in de hoge duizenden voor een diagnostische procedure en in de tienduizenden voor een therapeutische procedure worden gebruikt. Er is een enorm kostenbereik, afhankelijk van de faciliteit, de regio van het land en uw specifieke diagnose, dus u kunt het beste vooraf een schatting maken in plaats van aannames te doen. In feite is het voor een niet-noodhartkatheterisatie niet ongebruikelijk om "rond te shoppen" als u er zelf voor betaalt.
    Wat mee te brengen
    U dient uw testbestelformulier (indien van toepassing), uw verzekeringskaart, een identificatiebewijs en een betaalwijze mee te nemen. Omdat je na de test niet zelf naar huis kunt rijden, moet je ervoor zorgen dat je iemand hebt die je naar huis brengt.

    Tijdens de test

    Uw hartkatheterisatie zal worden uitgevoerd door een arts, hoogstwaarschijnlijk een cardioloog of een chirurg. Er zullen ook enkele verpleegkundigen of technische assistenten zijn die helpen met de procedure.
    Pre-Test
    Nadat u de aanmeldingsformulieren hebt ingevuld, zult u een verpleegkundige of een technicus ontmoeten die zal bevestigen dat u na middernacht nog niet hebt gegeten en u mogelijk zal vragen of u symptomen van pijn op de borst, kortademigheid, duizeligheid of visus heeft veranderingen. Je zal gevraagd worden om in een jurk te veranderen, en je hebt een infuus in je hand. U zult een afspraak maken met de arts die de procedure gaat uitvoeren, de rest van het team en een arts of verpleegkundige die u de verdoving zal geven..
    Gedurende de test
    Nadat lokale anesthesie is gegeven, wordt een van de bloedvaten in uw lies, arm, pols of nek geplaatst. De katheter wordt ingebracht via een kleine incisie of met een prikstok. Eenmaal in de ader wordt de katheter naar het hart voortbewogen met behulp van röntgengeleiding.
    Tijdens de procedure worden katheters typisch naar verschillende locaties in het hart gemanoeuvreerd en worden de drukken in de kamers van het hart gemeten. Het meten van deze intracardiale druk kan nuttig zijn bij het diagnosticeren van bepaalde soorten hartaandoeningen.
    Hartklepziekte kan bijvoorbeeld worden gedetecteerd door het meten van drukverschillen tussen hartkamers. Als voorbeeld, bij mitrale stenose is de linkeratriumdruk hoger dan de linker ventrikeldruk wanneer de mitralisklep open is, wat aangeeft dat de klep niet volledig opent en dat een gedeeltelijke obstructie van de bloedstroom aanwezig is wanneer dit niet zou moeten zijn.
    Bloedmonsters kunnen op verschillende plaatsen in het hart door de katheter worden genomen om de hoeveelheid zuurstof in het bloed te meten. Mogelijk wordt u gevraagd om een ​​paar seconden uw adem in te houden, omdat dit de zuurstofconcentratie kan veranderen en uw artsen kan helpen uw hart vanuit verschillende invalshoeken te visualiseren. Zuurstofniveaus aan de rechterkant van het hart moeten relatief laag zijn, terwijl de zuurstofniveaus aan de linkerkant van het hart, die bloed uit de longen ontvangen, hoger zijn. Ongewone variaties in bloedzuurstof in de verschillende hartkamers kunnen een abnormale bloedstroom in het hart signaleren, vaak veroorzaakt door aangeboren hartafwijkingen zoals een atrium septumdefect.
    Kleurstof wordt door de katheter geïnjecteerd terwijl een reeks snelle röntgenfoto's worden vastgelegd, die video's produceren van het bloed dat door de hartkamers of kransslagaders stroomt.
    Nadat de procedure is voltooid, wordt de katheter verwijderd. Bloeding wordt geregeld door druk uit te oefenen op de inbrengplaats van de katheter, die 30 tot 60 minuten moet worden voortgezet.
    Post-Test
    Op dit punt gaat u waarschijnlijk naar een post-operatieve herstelreeks. Terwijl het verdovingsmiddel weg is, controleert uw verpleegkundige uw bloeddruk, hartslag, zuurstofniveau en mogelijk een ECG. Uw medisch team wil er zeker van zijn dat u na de ingreep ten minste één keer plasst omdat u zich hebt onthouden van eten en drinken, waardoor u uitgedroogd kunt raken. Als u meer vocht nodig heeft, zal uw team u waarschijnlijk vloeistoffen te drinken en / of IV-vloeistof geven en wachten tot u urineert voordat u weggaat.
    Zodra u volledig alert bent en zonder hulp kunt lopen, en wordt bevestigd dat iemand u naar huis zal rijden, wordt u ontslagen. U krijgt instructies om uw punctieplaats voor katheters en extra verbanden te controleren voor het geval ze moeten worden vervangen.

    Na de test

    Thuis moet je rustig aan doen, proberen te rusten en iets lichts eten. Tegen de ochtend zou u zich volledig hersteld moeten voelen en kunt u uw normale activiteiten hervatten.
    Bijwerkingen beheren
    Als u een beetje moe blijft op de dag van de ingreep, moet u een dutje doen of ontspannen. Als er een lichte bloeding is die één of twee verbanden doorweekt op de dag van de test zonder over te lopen, dan is het goed om het verband te verwisselen. Maar als u voortdurend bloeden, zwelling of lekt uit de prikplaats, neem dan contact op met uw arts. Als u pijn op de borst, kortademigheid, duizeligheid of syncope heeft, moet u meteen hulp bij noodgevallen zoeken.

    Resultaten interpreteren

    De testresultaten zijn over het algemeen beschrijvend en gedetailleerd. Het rapport zal aantonen hoe goed elk van de kransslagaders werd gevisualiseerd en een karakterisering van hun vorm gaf, of er verkalking of vernauwing was, en de precieze omvang en locatie van vernauwing.
    Vaak kan een beschrijving van de hartkamers en kleppen, anatomische defecten of aspecten van de hartfunctie ook in het rapport worden opgenomen..
    Wanneer de procedure om therapeutische redenen wordt uitgevoerd, kunt u van het rapport verwachten dat het de bevindingen specificeert, evenals om te beschrijven hoe de procedure is uitgevoerd en om te rapporteren over eventuele complicaties, onverwachte uitdagingen en of de procedure heeft bereikt wat het was bedoeld bereiken.
    Opvolgen
    Na een hartkatheterisatie, kan het zijn dat u na een paar dagen of weken een aantal vervolgtests nodig hebt, inclusief een ECG om uw hartfunctie na de procedure te controleren, of cardiale echo, afhankelijk van of er nog problemen zijn die niet werden beantwoord op basis van de katheterisatie . Mogelijk moet u na de procedure ook enkele medicatie-aanpassingen ondergaan.
    In het algemeen zou een hartkatheterisatie niet routinematig worden herhaald en hoeft u er alleen nog een te hebben als uw arts denkt dat u een significante verandering in de bloedvaten van uw hart heeft ondergaan die interventie vereist.
    Een woord van heel goed
    De medische behandelingen voor hartaandoeningen zijn over het algemeen zeer succesvol en veilig, en als u een hartkatheterisatie met angioplastiek nodig heeft of als u een hartoperatie moet ondergaan, moet u weten dat de meeste mensen vrij goed herstellen.
    Als u een hartkatheterisatie nodig hebt, is dit over het algemeen het meest invasieve deel van een uitgebreide cardiale evaluatie die ECG, bloedonderzoek, röntgenstraling en mogelijk echocardiogram- of longfunctietests omvat. Soms kan de opwerking enige tijd duren en krijgt u mogelijk niet direct een diagnose. Hoewel het frustrerend kan zijn om te moeten wachten om te weten wat u beïnvloedt, probeer dan gerust te zijn, wetende dat deze test u een stap dichter bij een antwoord brengt.