Een overzicht van hepatitis C

Hepatitis C is een infectieziekte van de lever veroorzaakt door het hepatitis C-virus (HCV). Het wordt meestal verspreid door contact met geïnfecteerd bloed en kan ook worden overgedragen via seksueel contact of tijdens de zwangerschap van moeder op kind.
Het is een langzaam progressieve ziekte die in ernst kan variëren van een milde, griepachtige ziekte van enkele weken tot een ernstige, levenslange aandoening die de lever ernstig kan beschadigen, waardoor ontsteking en littekens in het weefsel kunnen ontstaan.

symptomen

Het verloop van een HCV-infectie is zeer onvoorspelbaar. Het virus kan bij sommige mensen spontaan verdwijnen, bij anderen een aanhoudende infectie worden en bij anderen een levensbedreigende ziekte veroorzaken.
De stadia van infectie zijn ook zeer variabel en worden meestal gedefinieerd als zijnde acuut, chronisch of eindstadium, elk met zijn eigen symptomen.
Incubatie periode: De meeste mensen ervaren hun eerste symptomen van hepatitis pas ongeveer vier tot zeven weken na blootstelling aan het virus, of zelfs langer. Symptomen van acute hepatitis kunnen zo lang zijn als vijf tot zes maanden om te verschijnen.
Sommige mensen gaan niet door met het ervaren van symptomen, omdat het immuunsysteem van het lichaam het virus kan afweren. In maar liefst een op de vijf gevallen zal het virus spontaan verdwijnen na infectie en geen zichtbare tekenen in het bloed vertonen.
Acute hepatitis: Maanden na blootstelling aan HCV ervaart slechts een handvol individuen milde, griepachtige symptomen van hepatitis. Acute hepatitis-infectie wordt gekenmerkt door het snel optreden van symptomen, als ze zich voordoen.
Symptomen zijn onder meer:

Vermoeidheid
Gewrichts- en spierpijn
Verlies van eetlust
Misselijkheid
Diarree
Geelzucht, een gele kleur van de huid en ogen, kan ook voorkomen. Een paar dagen voordat geelzucht duidelijk wordt, merken sommige mensen donker gekleurde urine of klei-gekleurde ontlasting.

Tijdens een acute infectie richt HCV zich voornamelijk op levercellen die hepatocyten worden genoemd. Naarmate het virus snel repliceert - per dag meer dan een biljoen exemplaren van zichzelf genereert - kan het schade aan de lever veroorzaken door hepatocyten direct te doden en door het immuunsysteem te stimuleren om cellen te produceren die cellen bestrijden, lymfocyten genaamd, die de geïnfecteerde levercellen doden en ook ontsteking van de lever veroorzaken.
Chronische hepatitis: HCV verbetert spontaan binnen zes maanden bij ongeveer 20 tot 25 procent van de mensen met acute hepatitis. Wanneer de symptomen niet verbeteren, vordert de HCV-infectie tot chronische hepatitis.
Voor mensen die chronische hepatitis C ontwikkelen, zijn de meest voorkomende klachten:

Vermoeidheid
Verlies van eetlust
Misselijkheid
Zwakheid
Gewichtsverlies
Geelzucht
Zwelling van de buik
Buikpijn
Blauwe plekken of bloedingen

End-stage hepatitis C: In 10 tot 30 procent van de gevallen kan een HCV-infectie optreden in een aandoening die cirrose wordt genoemd, waarbij de lever zo sterk wordt beschadigd dat het vermogen om goed te functioneren wordt verminderd. Dit kan overgaan in een stadium dat gedecompenseerde cirrose wordt genoemd, waarbij de lever in wezen niet functioneel is.
Symptomen van gedecompenseerde cirrose zijn onder andere:

Ernstige zwakte en vermoeidheid
Gewichtsverlies
Buikpijn
jeuk
Blauwe plekken en bloedingen
Geelzucht
Buikzwelling
Geheugen- of gedragsveranderingen
Problemen met lopen

Hepatocellulair carcinoom, een type leverkanker, komt ook vaak voor in gevorderde gevallen van hepatitis C, met percentages die tot 17 keer hoger zijn dan die van de algemene bevolking..
End-stage ziekte wordt gedefinieerd als het stadium van de ziekte waarbij het risico op mortaliteit wordt verhoogd als gevolg van leverfalen, leverkanker of niet-levergerelateerde complicaties zoals nierfalen. Gedecompenseerde cirrose en hepatocellulair carcinoom zijn de twee meest voorkomende terminale aandoeningen geassocieerd met HCV-infectie. De resultaten voor beide zijn over het algemeen slecht, met een overlevingspercentage van vijf jaar van respectievelijk 50 procent en 30 procent.
Symptomen van hepatitis C-virus

Oorzaken

HCV wordt veroorzaakt door hepatitis C-virusinfectie, dat zich op de lever richt. U kunt besmet raken met het virus door in contact te komen met besmet bloed of door seksueel contact.
Overdracht van HCV: In de Verenigde Staten is HCV de meest voorkomende door bloed overgedragen infectie, met gevolgen voor ongeveer 3,2 miljoen Amerikanen, of ongeveer 1,5 procent van de volwassen bevolking.
U kunt het virus op de volgende manieren verkrijgen:

Injecterend drugsgebruik - ongeveer 80 procent van de gevallen
Seksueel contact - ongeveer 10 procent van de gevallen
Moeder-op-kind overdracht - ongeveer 4 procent van de gevallen
Prikaccidenten - ongeveer 2 procent van de gevallen
Bloedtransfusie - minder dan 0,01 procent van de nieuwe gevallen.

Ongeveer driekwart Amerikanen die nu met HCV leven en tussen 1945 en 1965 zijn geboren, zijn besmet geraakt door vervuilde bloedtransfusies.
Vooruitgang in screeningstechnieken heeft dit risico teruggebracht tot minder dan één op de twee miljoen transfusies.
Typen HCV: Er zijn minstens 11 verschillende genetische variaties van het HCV-virus, genotypen genoemd. De zes belangrijkste HCV-genotypen zijn ongelijk verdeeld over de hele wereld, waarbij sommige typen overheersen binnen specifieke geografische regio's.
In de Verenigde Staten is HCV-genotype 1 verantwoordelijk voor bijna 80 procent van alle infecties, gevolgd door genotypes 2 en 3. Daarentegen is genotype 4 het overheersende type in Afrika en het Midden-Oosten, terwijl genotypen 5 en 6 het vaakst voorkomen in zuidelijk Afrika en Azië.
De identificatie van het genotype is belangrijk omdat niet alleen het verloop van de ziekte wordt voorspeld, maar ook bij het bepalen welke geneesmiddelen het best werken bij de bestrijding van een bepaald type virus..
Hoe HCV het lichaam beschadigt: Tijdens een HCV-infectie veroorzaakt de activering van het immuunsysteem een ontstekingsreactie, die de productie van collageen en andere stoffen stimuleert. Deze stoffen, bedoeld om de architectuur van de lever te versterken, bouwen zich geleidelijk sneller op dan het lichaam ze kan afbreken. Na verloop van tijd veroorzaakt het proces de opeenhoping van littekenweefsel, wat leidt tot de ontwikkeling van cirrose bij ongeveer 10 tot 15 procent van chronisch geïnfecteerde individuen.
Hepatitis C veroorzaakt en risicofactoren

Diagnose

HCV-infectie vertoont in een vroeg stadium tekenen en symptomen die erg lijken op die van andere infecties. De diagnose van HCV kan worden bevestigd met antilichaamtesten en detectie van het virus in het bloed. Als u bent blootgesteld aan HCV, of als u verschijnselen heeft die erop wijzen dat u HCV-infectie heeft, moet u worden getest op de infectie.
Hepatitis C-testen worden momenteel aanbevolen voor alle volwassenen met een hoog risico op infectie, evenals elke persoon geboren tussen de jaren 1945 en 1965.
Rapid Diagnostic Test: Een snelle diagnostische test, die wordt goedgekeurd door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), kan HCV-antilichamen in het bloed detecteren. Antistoffen worden geproduceerd door de immuuncellen die uw lichaam gebruikt om infecties te bestrijden. Deze test heeft verschillende voordelen. Het vereist slechts een kleine hoeveelheid bloed, het kan worden gedaan zonder een laboratorium en het hoeft niet te worden uitgevoerd door gezondheidswerkers die een uitgebreide training hebben gevolgd. De WHO beschrijft het als vergelijkbaar met een zwangerschapstest. De resultaten zijn klaar in ongeveer 20 minuten. Als u positief test op HCV met een snelle diagnostische test, is het raadzaam om een andere test uit te voeren om uw diagnose te bevestigen, omdat de snelle diagnostische test antistoffen kan vertonen, zelfs als u de infectie effectief hebt bestreden maar geen actuele infectie hebt.
Enzyme Immunoassay (EIA): HCV-infecties worden bevestigd door een bloedtest die antilichamen detecteert die specifiek zijn voor het virus. De test is erg gevoelig, maar niet erg selectief bij het zoeken naar antilichamen, dus een positieve EIA is mogelijk niet correct. Gemiddeld duurt het zes tot acht weken voordat het lichaam voldoende antilichamen heeft aangemaakt om een test als nauwkeurig te kunnen beschouwen. EIA wordt beschouwd als de gouden standaard bij het testen van HCV-antilichamen, maar, net als de snelle test, kunnen de resultaten positief zijn, zelfs als u niet bent geïnfecteerd als u in het verleden al eerder bent geïnfecteerd en effectief tegen HCV hebt gevochten.
HCV RNA-kwantitatieve tests: Een bloedtest kan de aanwezigheid en hoeveelheid HCV in uw bloed detecteren. Als u geen detecteerbaar virus in uw bloed heeft, betekent dit dat u de infectie niet hebt. Deze test wordt ook gebruikt om mensen te volgen die voor HCV worden behandeld, omdat het meetbaar kan meten of het virus in uw bloed daalt als reactie op therapie.
Leverfunctietests (LFT's): HCV beïnvloedt de lever en een aantal van de eiwitten en enzymen die uw lever aanmaakt. LFT's kunnen de eerste diagnostische aanwijzing zijn dat je een leverziekte hebt als je geen duidelijke symptomen hebt. Als uw LFT's abnormaal zijn, kan dit het gevolg zijn van HCV-infectie, maar andere ziekten kunnen ook leiden tot abnormale LFT's.
Hoe het hepatitis C-virus wordt vastgesteld

Behandeling

Recente ontwikkelingen in de hepatitis C-therapie hebben een enorme impact gehad op het leven van mensen die de infectie hebben, vooral wanneer u bedenkt dat HCV pas officieel werd geïdentificeerd in 1989. Direct werkende antivirale middelen (DAA's) produceren een genezingspercentage van wel 99 procent in sommige groepen. DAA's werken over het algemeen door de levenscyclus van het virus te onderbreken. Andere medicijnen kunnen ook samen met DAA's worden gebruikt, en een levertransplantatie kan een optie zijn voor sommige mensen met HCV-infectie in een latere fase.

Hepatitis C Discussiegids voor artsen

Ontvang onze afdrukbare gids voor de volgende afspraak met uw arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.

Download PDF Behandeling van hepatitis C wordt over het algemeen aanbevolen als een persoon tekenen van leverontsteking vertoont. Het beloop en de duur van de behandeling worden bepaald door het genotype van het virus van een persoon, evenals het gediagnosticeerde stadium van de infectie.
De meest voorkomende DAA's zijn onder andere:

Epclusa (sofosbuvir / velpatasvir)
Sovaldi (sofosbuvir)
Zepatier (elbasvir / grazoprevir)
Daklinza (daclatasvir)
Mavyret (glecapravir, pibrentasvir)

Andere medicijnen die worden gebruikt voor HCV-infectie, samen met DAA's, zijn onder andere:

Peginterferon, dat de immuunrespons van het lichaam op HCV modificeert
Ribavirine, een oraal medicijn dat de replicatie van een aantal verschillende virussen, waaronder HCV, verstoort.

Een levertransplantatie wordt beschouwd als de enige effectieve optie voor mensen met terminale leveraandoeningen, hoewel bekend is dat HCV in ongeveer 80 procent van de gevallen terugkomt. Een levertransplantatie biedt een persoon een terminale leverziekte met een functionele lever, maar elimineert het virus niet uit het lichaam.
Hoe Hepatitis C wordt behandeld

het voorkomen

Hoewel injecteren van drugs nog steeds een primaire infectieroute is in ontwikkelde landen, worden niet-gesteriliseerde medische procedures - met name onveilige injecties - beschouwd als de belangrijkste oorzaak van hepatitis C in ontwikkelingslanden. Preventie is gebaseerd op het vermijden van bekende risico's van HCV-overdracht.
Door de volgende activiteiten te vermijden, kunt u voorkomen dat u HCV krijgt:

Naalden delen voor drugsgebruik of om een andere reden
Een medische ingreep of een injectie met niet-gesteriliseerde apparatuur ondergaan
Een tatoeage op basis van de naald krijgen
Lichaamspiercings krijgen
Persoonlijke items delen die mogelijk bloed bevatten, zoals scheermessen, oorbellen, tandenborstels
Onveilige seks hebben met iemand die HCV kan hebben

Werknemers in de gezondheidszorg lopen ook het risico van blootstelling aan HCV uit bloed, naalden, glas of apparatuur van de patiënt. Het dragen van handschoenen en het afvoeren van scherpe voorwerpen vermindert het risico om besmet te raken met HCV.
In tegenstelling tot hepatitis A of hepatitis B, is er nog steeds geen vaccin om hepatitis C-infectie te voorkomen.
Preventie van hepatitis C-virusinfectie

omgaan

Omgaan met HCV vereist voor jezelf zorgen en anderen beschermen tegen infecties.
Als je HCV hebt, kun je sporten, deelnemen aan recreatieve activiteiten, werken en reizen zolang je de energie hebt om dat te doen.
Voor jezelf zorgen: Met nieuwe behandelingen hebt u een goede kans om te herstellen van uw HCV-infectie zonder een geavanceerde ziekte te ontwikkelen. Als u echter een geavanceerde HCV-infectie ontwikkelt, zijn er effectieve medische en chirurgische behandelingen die kunnen zorgen voor een zeer grote kans op genezing.
Andere beschermen: Als u HCV heeft, kunt u geen bloed doneren en moet u voorzorgsmaatregelen nemen om te voorkomen dat anderen worden geïnfecteerd. U moet seksuele partners informeren over uw infectie en condooms gebruiken om te voorkomen dat de infectie zich verspreidt naar anderen. Je moet ook voorkomen dat je naalden, scheermessen of iets deelt dat in contact is geweest met je bloed.
Stigma: Studies tonen aan dat mensen met HCV-infectie discriminatie ervaren die de kwaliteit van leven kan verstoren en kan voorkomen dat sommige mensen die HCV hebben, deelnemen aan activiteiten met anderen. Sommige mensen met HCV voelen zich uitgesloten en ontmoedigd om te werken. Als u deze ervaringen hebt gehad, kunnen steungroepen en therapeuten u adviseren en luisteren naar uw zorgen.
Symptomen van hepatitis C-virus