Hoe symptoomcontrole u een hiv-risico kan opleveren
Maar er is een raadsel. Aangezien het verloop van de HIV-infectie aanzienlijk kan verschillen van persoon tot persoon, met verschillende ziektebeelden (of een volledig gebrek daaraan), kan men er echt zeker van zijn de tekenen van HIV tijdig te herkennen om een infectie of overdracht te voorkomen?
Uiteindelijk zijn de tekenen van HIV niet voldoende om uzelf of anderen te beschermen als een tijdige en geïnformeerde reactie wordt voorkomen. Om dit te doen is een duidelijk begrip van de hiv-symptomatologie en de beperkingen van wat ze ons eigenlijk kunnen vertellen vereist.
Feit # 1: 60% van de mensen zal geen symptomen hebben tijdens de vroege stadia van HIV
Wanneer een HIV-infectie optreedt, ontwikkelt 40% van de mensen griepachtige symptomen, een aandoening die vaak wordt aangeduid als acuut retroviraal syndroom (ARS). Tot de kenmerken van ARS behoren gezwollen lymfeklieren (meestal rond de nek, oksels en lies) en af en toe een morbilliforme uitslag (d.w.z. een rood, vlak gebied bedekt met kleine, samenvloeiende bultjes)..Het zou duidelijk kunnen zijn dat het identificeren van deze symptomen een persoon kan waarschuwen voor het zoeken naar geschikte testen en behandeling, en dat is goed. Maar meestal zijn het de symptomen die gepaard gaan met al etterende zorgen over een seksueel incident-hetzij waar condooms niet werden gebruikt of de seksuele partner een onbekende status had-die het alarm activeren.
Dit is wanneer het wachten op symptomen een vreselijke vergissing kan zijn. Door af te waken tot de tekenen verschijnen, meestal binnen 7-14 na blootstelling, heeft een persoon de kans verloren om profylaxe na de blootstelling (PEP) te nemen, een 28-daagse kuur met geneesmiddelen die een infectie kan aborteren als de therapie wordt gestart, idealiter binnen 24-36 uur na blootstelling.
Fact # 2: HIV-symptomen, als die er zijn, zijn vaak zo niet-specifiek dat ze gemist worden door zowel patiënten als artsen
Momenteel zijn er in de VS ongeveer 1,2 miljoen mensen besmet met HIV, waarvan 20-25% niet gediagnosticeerd is. Veel van de niet-gediagnosticeerden zijn zich in feite volledig bewust van hun status, terwijl anderen een infectie kunnen vermoeden maar nooit handelen, hetzij uit angst voor stigmatisering, discriminatie of afwijzing, of twijfels over de behandeling zelf.Hun ontkenning wordt vaak gevoed door een gebrek aan symptomen of symptomen die zo niet specifiek zijn dat ze gemakkelijk als iets anders kunnen worden afgedaan. Overweeg bijvoorbeeld enkele van de meer algemene symptomen van ARS:
- Koorts
- Vermoeidheid
- Hoofdpijn
- Keelpijn
- Spier- en gewrichtspijn
Feit # 3: De verschijning van symptomen kan vaak jaren duren, tegen welke tijd onherstelbare schade aan het lichaam kan zijn begaan
Opportunistische infecties (OI's) zijn die welke zich voordoen wanneer de afweer van een persoon zo uitgeput is dat ziekten, die vaak onschadelijk zijn voor gezonde individuen, zich plotseling manifesteren..Tijdens de zogenaamde latente fase van infectie, wanneer HIV progressief doelwit is en defensieve CD4 + T-cellen doodt, kunnen de symptomen vaak minimaal zijn, zelfs wanneer de immuunfunctie als laag wordt beschouwd. Er kunnen huidinfecties optreden, die anders gemakkelijk kunnen worden behandeld, of een algehele vermoeidheid die men aan een aantal dingen kan toeschrijven (bijv. Werk, gezin, leeftijd).
Maar als een HIV-infectie onbehandeld mag blijven, met een daling van de CD4 tot onder de 200, is de kans op een ernstige acute gebeurtenis groot. En hoewel een dergelijke gebeurtenis waarschijnlijk kan worden behandeld, kunnen de kosten voor uw immuunsysteem in feite hoog zijn.
Er zijn een aantal bekende gevolgen voor de late start van antiretrovirale therapie, met name bij patiënten met CD4-tellingen onder de 200. Daaronder:
- Grotere problemen bij het reconstitueren van de immuunfunctie tot normale niveaus versus patiënten met hogere baseline CD4-tellingen
- Hogere percentages van behandelingsgerelateerde bijwerkingen en drug-intolerantie
- Groter risico op niet-hiv-gerelateerde comorbiditeiten (zoals hartaandoeningen, kankers, neurologische aandoeningen, enz.) Door jarenlange ongecontroleerde chronische ontsteking geassocieerd met langdurige hiv-infectie
- Een verlies in levensjaren (vergeleken met een normale levensduur die wordt verwacht bij degenen die vroeg met de behandeling beginnen)
Wat zegt dit ons feitelijk?
De boodschap is duidelijk: symptomen alleen zullen nooit een HIV-infectie diagnosticeren. Nooit. Alleen hiv-testen zal. Hier volgen enkele regels die u kunt volgen om ervoor te zorgen dat u een weloverwogen keuze maakt, of de borden nu verschijnen of niet:- Als je denkt dat je bent blootgesteld aan HIV, wacht dan niet om te zien of je een van de verklikkers hebt. Ga direct naar uw plaatselijke kliniek of eerste hulpafdeling en begin een cursus van profylaxe na blootstelling (PEP), waarvan de meeste verzekeringen dekking zullen bieden.
- Je hoeft niet te wachten tot er iets is gebeurd om een HIV-test te krijgen. Momenteel wordt aanbevolen dat alle Amerikanen van 15-65 jaar oud op HIV worden getest als onderdeel van het bezoek van een reguliere arts. Anderen, inclusief jongere mannen die seks hebben met mannen (MSM), zouden vaker moeten worden getest. Er zijn vertrouwelijke HIV-tests beschikbaar, evenals in de handel verkrijgbare speekselproeven thuis.
- Verlies geen levensjaren onnodig wanneer moderne therapie u een normale, gezonde levensduur kan garanderen. Zonder twijfel wegen de voordelen van vroege therapie ruimschoots op tegen alle mogelijke risico's, met nieuwere generieke geneesmiddelen die lagere pil-doses en minimale bijwerkingen opleveren.
- Als u geen HIV hebt maar een hoger risico loopt op infecties (hetzij door inconsistent condoomgebruik, meerdere sekspartners, gebruik van drugs / alcohol, hiv-serodiscordantie), onderzoek dan de HIV pre-exposure profylaxe (PrEP) om uw kans op hiv-verwerving te verkleinen.
