Wat zijn de levenskosten van HIV?
Een dergelijke studie van de Amerikaanse centra voor ziektebestrijding en -preventie (CDC) was gericht op het schatten van de gemiddelde levensduurkosten van HIV-zowel voor personen die antiretrovirale therapie (ART) vroeg starten (CD4-telling van 500 cellen / ml of minder) en degenen die laat beginnen (200 cellen / ml of minder).
De resultaten bevestigden wat veel kleinere studies al lang suggereerden: dat vroege start van ART correleert met veel lagere levensduurkosten.
Volgens het onderzoek is voor degenen die de behandeling beginnen bij hogere CD4-tellingen, de geschatte gemiddelde levensduurkosten ongeveer $ 250.000. Daarentegen waren die vanaf 200 cellen / ml of minder waarschijnlijk twee keer zo veel uitgegeven - van ergens tussen de $ 400.000 en $ 600.000.
Een van de genoemde redenen voor de hogere kosten is het verhoogde risico van zowel hiv-gerelateerde als niet-hiv-gerelateerde ziekten bij mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem. Bovendien wordt de waarschijnlijkheid dat een persoon in staat zal zijn de immuunfunctie te herstellen tot bijna-normale niveaus (d.w.z. CD4-tellingen van 500-800 cellen / ml) minder waarschijnlijk dat de latere begint met de behandeling..
Retrospectieve analyses van Weill Cornell Medical College ondersteunden verder de conclusies. het volgen van personen met HIV vanaf de leeftijd van 35 tot de dood. Hoewel de behandelingskosten voor degenen die met de behandeling begonnen waren bij diagnose ($ 435.200) significant hoger waren dan bij degenen die de therapie uitstelden ($ 326.500), werd de besparing op het gebied van ziekte en ziekenhuisopname als aanzienlijk beschouwd.
De onderzoekers waren verder in staat om te concluderen dat de levenslange kostenbesparingen van het vermijden van HIV-infectie bij een persoon tussen $ 229.800 en $ 338.400 lagen.
Levenslange kosten van HIV in perspectief brengen
Hoewel de levensduurkosten van de behandeling op het eerste gezicht exorbitant kunnen lijken, wat kan duiden op hoge prijzen van HIV-medicijnen of Amerikaanse gezondheidszorgkosten, is het belangrijk om naar de kosten te kijken in relatie tot andere aan te wijzen gezondheidsproblemen..Bedenk bijvoorbeeld dat de gemiddelde levensduurkosten van roken voor een 24-jarige man $ 183.000 is, terwijl een 24-jarige vrouw gemiddeld $ 86.000 kan uitgeven. Naast de kosten van de sigaretten zelf, zijn de maatschappelijke kosten voor Medicare, Medicaid, sociale zekerheid en ziektekostenverzekering naar verluidt veel groter, of dit nu het gevolg is van stoppen met roken, emfyseem, longkanker, enz..
(Deze cijfers worden nog verergerd door het feit dat roken, als een onafhankelijke factor, bekend staat om de levensverwachting met maar liefst 12,3 jaar te verminderen bij mensen met HIV.)
Ondertussen bedragen de levenslange kosten voor het drinken van drie alcoholhoudende dranken per dag een verbazingwekkende $ 263.000 gedurende een mensenleven, wat overeenkomt met een 41% verhoogd risico op kanker bij mannen, ongeacht of ze HIV-positief of HIV-negatief zijn.
Cost Containment Strategies
Niets van dit alles is natuurlijk bedoeld om de financiële impact van HIV te verminderen, zowel op het individu als op het gezondheidszorgsysteem als geheel.Individueel gezien hangen de kosten van hiv-zorg rechtstreeks samen met hoe goed een patiënt in de zorg wordt vastgehouden en hoe effectief die persoon zich aan een voorgeschreven therapie kan houden. In hun herziening van de richtlijnen voor HIV-behandeling in de VS van mei 2014, heeft het ministerie van Volksgezondheid en Human Services (DHHS) deze bezorgdheid weggenomen door artsen aan te bevelen "patiënten, waar mogelijk, uit eigen zak te nemen", waar mogelijk. "
Dit omvat het gebruik van generieke geneesmiddelenalternatieven waar mogelijk of redelijk. Het besluit moet echter vergezeld gaan van een zorgvuldige beoordeling of de verlaagde kosten de pilbelasting voor de patiënt kunnen verhogen. In dergelijke gevallen kunnen generieke geneesmiddelen de totale kosten verlagen, maar dit gaat wel ten koste van de therapietrouw van de patiënt. Bovendien kunnen de generieke componenten van een multidrugsregime leiden tot een hogere co-vergoeding voor verzekeringen, waardoor de contante uitgaven in plaats van afnemen toenemen.
In dezelfde geest heeft de DHHS een verlaging aanbevolen van de frequentie van CD4-bewaking voor patiënten die minstens twee jaar op ART zijn geweest en die consistente, niet-detecteerbare virale ladingen hadden. Hoewel dit minder effectief blijkt te zijn in termen van werkelijke kostenbeheersing, zijn bijbehorende tests zoals CD8 en CD19 in feite duur; hebben vrijwel geen klinische waarde; en worden niet aanbevolen als een cursus van managed HIV-zorg.
Voor degenen die langdurige virale onderdrukking op ART hebben tentoongesteld, raadt de DHHS dit momenteel aan
- CD4-monitoring wordt om de 12 maanden uitgevoerd voor degenen met CD4-tellingen tussen 300 en 500 cellen / ml, en;
- CD4-bewaking wordt als optioneel beschouwd voor mensen met CD4-tellingen van meer dan 500 cellen / ml.
Daarentegen moeten testen van de virale lading worden beschouwd als de belangrijkste barometer voor het succes van de behandeling. Daarom raadt de DHHS elke 3-4 maanden virale load monitoring aan voor patiënten met een consistente, stabiele virale suppressie.
