Kraakbeenoverdracht Chirurgie van de knie

Kraakbeen is een belangrijk weefsel in uw lichaam. Er zijn verschillende soorten kraakbeen die het lichaam maakt, en een daarvan is het zachte kussen in uw gewrichten. Het kraakbeenoppervlak van een gewricht zorgt voor een soepele beweging. Helaas kunnen verwondingen en artritis schade aan het kraakbeen van het gewricht veroorzaken, waardoor de beweging pijnlijk en beperkt wordt. In het kniegewricht kunnen mensen met kraakbeenletsel kniepijn, zwelling en stijfheid hebben.
Er zijn een aantal opties voor patiënten die kraakbeenschade hebben in het kniegewricht. Meestal proberen mensen eenvoudige, niet-invasieve behandelingen te starten. Als deze behandelingen niet effectief zijn, kunnen meer invasieve behandelingen, inclusief chirurgische opties, worden overwogen. Een van die opties bij mensen met kleinere, meer geïsoleerde delen van kraakbeenschade wordt een kraakbeentransplantatie-operatie genoemd.

Cardilage Transfer Chirurgie

Een kraakbeenoverdrachtsprocedure is een operatie waarbij gezond kraakbeen uit een normaal deel van de knie wordt gebruikt en het gezonde kraakbeen naar een beschadigd gedeelte van de knie wordt verplaatst. De twee soorten procedures voor het overbrengen van kraakbeen worden genoemd:

mozaïekplastie: Een mosaicplasty beweegt zich rond 'pluggen' van kraakbeen en het onderliggende bot naar beschadigde gebieden. De pluggen hebben elk een diameter van enkele millimeters en wanneer meerdere pluggen in een beschadigd gebied worden geplaatst, is het resultaat mozaïekachtig - de meerdere kleine pluggen van kraakbeen zien eruit als mozaïektegels.
HAVER: OATS staat voor 'osteochondraal autotransplantaat transfersysteem' en de techniek lijkt sterk op mosaicplasty. In de OATS-procedure zijn de pluggen meestal groter en daarom zijn slechts één of twee pluggen nodig om het gebied van kraakbeenschade te vullen. Hierdoor neemt het niet het mozaïek uiterlijk aan, maar het principe is hetzelfde.

De kraakbeenproppen zijn afkomstig uit delen van de knie die niet-dragende delen zijn. De hoop is dat het lichaam dit kraakbeen niet zal missen en het kan worden gebruikt waar het nodig is. Na verloop van tijd zullen de gaten die zijn overgebleven van waar de pluggen worden genomen, worden opgevuld met bot- en littekenweefsel.

Het uitvoeren van kraakbeenoverdracht chirurgie

De kraakbeenoverdrachtsprocedure begint meestal met een arthroscopische inspectie van de knie. Als er een gebied van kraakbeenschade is dat geschikt is voor kraakbeenoverdracht, dan wordt de artroscoop verwijderd en een incisie gemaakt.

De eerste stap is om het gebied van beschadigd kraakbeen voor te bereiden. Een kernboor wordt gebruikt om een perfect rond gat in het bot te maken in het gebied van schade. Dit gat is aangepast aan de plug.
De volgende stap is om de plug van normaal kraakbeen te 'oogsten'. De plug wordt met het onderliggende bot meegenomen om in het gat te passen dat is voorbereid in het beschadigde gebied. De plug is net iets groter dan het gat, zodat hij netjes in de juiste positie past.
De laatste stap is om de geoogste pluggen in het gat te implanteren dat in het beschadigde gebied is gemaakt. In de loop van de tijd hopen we dat het geïmplanteerde bot en kraakbeen in zijn nieuwe omgeving zullen worden opgenomen.

Kraakbeenoverdracht chirurgische procedures worden uitgevoerd als een arthroscopische knie-operatie. De chirurgische procedures worden uitgevoerd in een operatiekamer, maar er is geen overnachting in het ziekenhuis. De operatie kan worden uitgevoerd onder algemene anesthesie of een regionaal zenuwblok.

Herstel

Na de operatie wordt hij waarschijnlijk in een beugel geplaatst en krijgt hij krukken of een rollator om te voorkomen dat hij het aangedane been moet belasten. Specifieke herstelprotocollen variëren afhankelijk van de voorkeur van uw chirurg en de specifieke locatie van de procedure voor de overdracht van kraakbeen. Over het algemeen richten de vroege fasen van herstel zich op het voorkomen van het op het gewricht plaatsen van het gewicht en het begin van een vroege, beschermde bewegingsbereikactiviteit. Zodra uw chirurg voelt dat het veilig is om gewicht op het gewricht te plaatsen, zal uw wil geleidelijk de hoeveelheid dragers aan het aangedane ledemaat vergroten..
Een typisch herstel na een kraakbeentransplantatie duurt ongeveer 6-9 maanden. De eerste paar maanden zijn het moeilijkst in termen van revalidatie en herstel, maar de meeste chirurgen staan geen competitieve sportactiviteiten toe tot ten minste 6 maanden na de operatie, zo niet langer. Het is belangrijk voordat je de hervatting van atletische activiteiten overweegt, maar je hebt volledige mobiliteit bereikt en hebt normale kracht in de extremiteit.
Er zijn risico's verbonden aan chirurgische procedures voor kraakbeenoverdracht. Normale risico's van arthroscopie van de knie omvatten zaken als infectie en bloedstolsel. Dit zijn ongebruikelijke problemen, maar wanneer ze zich voordoen, kunnen dit serieuze problemen zijn. Het volgen van de instructies van uw chirurg kan het risico op infectie en bloedstolsel helpen voorkomen. Risico's die eigen zijn aan kraakbeenoverdracht, omvatten de mogelijkheid dat het overdrachtskraakbeen niet gezond blijft. Nadruk op een zorgvuldige chirurgische techniek door een ervaren chirurg die deze procedure vaak uitvoert, kan helpen en bovendien is het volgen van de postoperatieve instructies en voorzorgsmaatregelen absoluut noodzakelijk om een succesvol resultaat te bereiken. Een andere mogelijke complicatie is pijn op de plaats waar het donorkraakbeen werd verkregen. Uw chirurg zal proberen alleen kraakbeen te verkrijgen uit gebieden waar uw knie geen bescherming nodig heeft. Sommige mensen melden echter pijn op de donorplaats waar het kraakbeentransplantaat is verkregen.

Een woord van heel goed

Kraakbeentransplantatiechirurgie is een mogelijke behandelingsoptie voor mensen die kleinere, ingesloten delen van kraakbeenschade hebben in het kniegewricht. Deze zelfde chirurgische procedure is ook uitgevoerd in andere gewrichten, maar is verreweg het meest gebruikelijk in het kniegewricht. Mensen met meer wijdverspreide artritis zijn geen kandidaten voor een kraakbeenoverdrachtsprocedure. Succesvolle resultaten van de kraakbeentransplantatie zijn het meest afhankelijk van zorgvuldige chirurgische techniek en naleving van postoperatieve beperkingen.