Complicaties van heupprothese

Hoewel heupvervangende chirurgie een veilige en effectieve manier is om ernstige heuparthritis te behandelen, heeft niet iedereen die een operatie ondergaat een perfect resultaat. Fouten komen voor en vereisen vaak een revisiechirurgie om het probleem te verhelpen en / of de onderliggende aandoening te behandelen. Huidig ​​onderzoek suggereert dat het percentage mislukkingen in de VS schommelt rond de één procent per jaar, een opvallend laag aantal.
Een aantal factoren hangen nauw samen met het falen van heupvervanging:

• Mannelijk geslacht
• zwaarlijvigheid
• Meerdere co-bestaande medische aandoeningen, waaronder diabetes reumatoïde artritis, leverziekte, hartziekten, HIV en kanker
• Ongecementeerde prothesen

Een lagere leeftijd (dus tussen de leeftijd van 65 en 74 jaar) lijkt ook het risico te vergroten, simpelweg omdat de persoon de prothesen veel langer heeft gebruikt.
Het goede nieuws is dat de overgrote meerderheid van de mensen na het ontvangen van een heupvervanging significante verlichting van de pijn en verbetering van de mobiliteit vindt. Dus spreek met uw arts om uw specifieke risico's voorafgaand aan de operatie te identificeren. Door dit te doen, kunt u mogelijk een aantal van de beïnvloedbare risicofactoren aanpakken om gewicht te verliezen, te trainen en te stoppen met roken.
1

Ongelijke beenlengte

Na een heupprothese kunnen sommige mensen merken dat hun beenlengte is veranderd. Dit is soms te voorkomen omdat verslechtering van het omliggende bot een chirurg kan dwingen extra botmateriaal te verwijderen om een ​​meer solide pasvorm te krijgen met het vervangende gewricht.
Wanneer de beenlengtes ongelijk zijn, kunnen mensen verhoogde pijn en spiervermoeidheid ervaren. Wanneer het verschil meer dan een paar centimeter is, kunnen de zenuwen zo gestrekt worden dat zich gevoelloosheid en schietpijnen kunnen ontwikkelen.
Verschil in beenlengte na heupprothese 2

Gezamenlijke dislocatie

Ontwrichting van een heupvervanging vindt plaats wanneer de bal uit de kom wordt losgemaakt. De meeste van deze treden op als gevolg van een val of trauma waarbij het heupgewricht inwendig hyperextend is (naar binnen getrokken).
Gelukkig is deze complicatie de laatste jaren minder gebruikelijk geworden, omdat het ontwerp en de materialen die worden gebruikt in hipprothesen blijven verbeteren. Daarnaast pleiten veel chirurgen voor het gebruik van anterieure heupprothese-chirurgie (benaderd vanaf de voorkant van het heupgewricht) om de ligamentstructuur te behouden die het gewricht bijeenhoudt.
Ontwrichting van een heupprothese 3

Gezamenlijke infecties

Infectie van een heupprothese is een serieus probleem. Hoewel de beste inspanningen worden geleverd om infectie tijdens een operatie te voorkomen, is accidentele blootstelling aan bacteriën (zoals Staphylococcus aureus) komt soms voor.
Dergelijke infecties moeten agressief worden behandeld. Als de infectie betrekking heeft op de vervangen heup, is revisiechirurgie bijna altijd vereist.
Zelfs bij agressieve behandeling zijn vaak meerdere operaties en langdurige antibiotische therapie nodig om een ​​geïnfecteerde heupprothese volledig uit te roeien.
4

Vorming van bloedstolsels

Bloedstolsels (trombi) kunnen soms optreden in de grote aderen van de benen na een grote operatie en kunnen leiden tot een ernstige medische aandoening die bekend staat als een longembolie. Een embolie treedt op wanneer het bloedstolsel de verstopping van een slagader in de longen veroorzaakt.
Om dit te voorkomen, zullen artsen antistollingsmedicijnen voorschrijven om te voorkomen dat bloedplaatjes overmatig kleven. Bovendien kunnen mechanische apparaten zoals compressiekousen en persschoenen ervoor zorgen dat het bloed niet kan poolen in de benen. Wandelen is ook een uitstekend middel om de ontwikkeling van bloedstolsels (trombose) te voorkomen.
Hoe bloedstolsels te behandelen tijdens en na een operatie