Flexor pees schede infecties
Voordat we het belang van chirurgie en de ontdekking van antibioticabehandeling begrepen, leidde flexo-tenosynovitis vaak tot ledematenverlies of de dood. Tegenwoordig kunnen deze infecties worden behandeld. Maar om ernstige beperkingen te voorkomen, moeten ze snel worden herkend en agressief worden behandeld.
Flexorpezen en de Flexor schede
Flexorpezen zijn de pezen van de vingers. Een pees is een structuur die een spier verbindt met een bot. Wanneer de spier samentrekt, trekt de pees aan het bot. In het geval van de buigspees van de vingers, wanneer de onderarmspieren samentrekken, worden de vingers door de pezen in een vuist getrokken.De flexorpezen lopen een deel van hun koers door een structuur die de buigzame peesmantel wordt genoemd. De flexorpeeshuls bestaat om twee redenen:
- Het zorgt voor een soepel glijden van de pees. Omdat de vingers voortdurend in beweging zijn, is vloeiende beweging van cruciaal belang voor behendige bewegingen.
- De flexor-huls voorkomt dat de pezen "buigen". Bowstringing zou voorkomen als de schede de pees niet tegen het bot hield. In dat geval zouden de pezen in een rechte lijn worden getrokken, niet tegen de vinger worden gehouden, en zouden voorwerpen worden vastgegrepen..
Infectie van de Flexor Sheath (Flexor Tenosynovitis)
Meestal treedt een flexor sheath-infectie op na een verwonding aan de vinger, een diepe snee of penetrerend trauma. Als bacteriën in de omhulling worden ingebracht, heeft het lichaam een beperkt vermogen om deze infecties te bestrijden.Er is geen bloedtoevoer naar de smerende synoviale vloeistof in de peesmantel en daarom is het immuunsysteem van het lichaam grotendeels ineffectief geworden. De tekenen van infectie ontwikkelen zich meestal binnen een week na het letsel en worden gekenmerkt door het volgende:
- Zwelling van de vinger
- Tederheid langs de peesmantel
- Beperkte beweging met de vinger enigszins gebogen gehouden
- Pijn bij een poging tot beweging van de vinger
Behandeling
Zoals eerder vermeld, is de meest kritische stap om het probleem snel te herkennen en zo snel mogelijk een behandeling te starten. De meeste infecties van de flexor sheath worden veroorzaakt door bacteriën die vaak worden aangetroffen op onze huidoppervlakken, waaronder stafylokok en streptokokken.Behandeling met antibiotica is cruciaal, maar niet helemaal voldoende. Omdat het lichaam een beperkte bloedtoevoer naar de flexorpeeshuls heeft, kunnen de antibiotica niet gemakkelijk op die locatie komen. Daarom is ook een operatie nodig om de infectie uit de omhulling te verwijderen.
Een operatie om de flexorhuls schoon te maken kan meestal worden bereikt door twee kleine incisies te maken, een aan de basis van de vinger en een in de buurt van de punt. Zoutoplossing wordt vervolgens door de omhulling gewassen om de infectie te verwijderen. Patiënten met een meer geavanceerde infectie kunnen vereisen dat de gehele omhulling operatief wordt blootgesteld om de infectie te verwijderen.
complicaties
Flexor sheath-infecties zijn aanzienlijke letsels en nemen vaak maanden in beslag voor volledig herstel. Patiënten met ernstigere en meer geavanceerde infecties zullen nooit volledige mobiliteit van de vinger herstellen.Omdat de buigzame huls belangrijk is voor vingerbeweging, als schade aan de omhulling optreedt of littekenweefsel ontstaat, kan de beweging van de vinger nooit terugkeren naar 100%. Patiënten kunnen werken met handtherapeuten nadat hun infectie is opgelost om de mobiliteit te helpen herstellen.