Voetanatomie en fysiologie

Je voeten zijn gemaakt om te wandelen - rennen, springen, balanceren, klimmen en nog veel meer. Het is dus geen wonder dat menselijk voedsel complex is. Geloof het of niet, je maat zesen (of negens of tweelingen) huis 28 botten-bijna een kwart van alle botten in je hele lichaam-plus 30 gewrichten en meer dan honderd spieren, ligamenten en pezen, volgens de Arthritis Foundation.
Al deze structuren werken samen als een nauwkeurig afgestemde machine om twee belangrijke functies uit te voeren: gewichtsbelasting en voortstuwing. Deze functies vereisen een hoge mate van stabiliteit. Ook moet de voet flexibel zijn zodat deze zich kan aanpassen aan oneffen oppervlakken. Dit is een reden dat elke voet zoveel botten en gewrichten heeft.
Hier volgt een kort overzicht van de structuren van de voet en hoe ze samenwerken, plus een aantal veelgebruikte podologische problemen die soms het gevolg zijn van normale slijtage, overmatig gebruik of letsel aan de voet..

Voetstructuur

De voet kan in drie delen worden verdeeld: de voorvoet, de middenvoet en de achtervoet. Hier zijn de belangrijkste structuren die in elk voorkomen:
Bones
voorvoet: Dit is het voorste deel van de voet, inclusief de tenen of vingerkootjes. Er zijn 14 teengraten (twee per grote teen en drie voor elk van de andere vier), plus vijf middenvoetsbeentjes. Het eerste middenvoetsbeen is het kortste en dikste en speelt een belangrijke rol tijdens voortstuwing (voorwaartse beweging). Het biedt ook een bevestiging aan verschillende pezen. De tweede, derde en vierde middenvoetbeenderen zijn de meest stabiele van de middenvoetsbeentjes. Ze zijn goed beschermd en hebben slechts kleine peesaanhechtingen.
Naast de vingerkootjes en middenvoetsbeentjes, bevat de voorvoet twee kleine, ovaalvormige sesamoidbotten net onder de kop van de eerste middenvoetsbeentje, op het voetzooloppervlak of de onderkant van de voet, die op hun plaats worden gehouden door pezen en ligamenten. De voorvoet ontmoet de middenvoet bij de vijf tarsometatarsal (TMT) gewrichten.
middenvoet: Dit deel van de voet bestaat uit vijf onregelmatig gevormde botten, de tarsals. De klinische namen voor deze botten zijn de naviculaire, kubusvormige en mediale, intermediaire en laterale spijkerschorten. Samen vormen ze de voetboog, die van groot belang is voor het dragen van het gewicht.
hindfoot: Er zijn slechts twee grote botten in dit gedeelte van de voet: de talus en de calcaneus. De grootste hiervan, de calcaneus, vormt de hiel van de voet. De talus rust op de calcaneus en vormt de scharnierende verbinding van de enkel.
gewrichten
Een verbinding wordt gevormd op de kruising tussen twee of meer botten. Elke grote teen heeft twee gewrichten, het metatarsophalangeale gewricht en het interfalangeale gewricht. De andere vier tenen aan elke voet hebben elk drie gewrichten: het middenvoetbeen-gewricht (MCP) aan de basis van de teen, het proximale interfalangeale gewricht (PIP) in het midden van de teen en het distale falangeale gewricht (DP) - het gewricht het dichtst bij de top van de teen.
Spieren
De spieren die de bewegingen van de voet regelen, komen uit het onderbeen en zijn verbonden met de beenderen in de voet met pezen. De belangrijkste spieren die beweging in de voet vergemakkelijken zijn:

• tibialis zitvlak (ondersteunt de boog van de voet)
• Tibialis anterior (laat de voet omhoog bewegen)
• Tibialis peroneale (regelt beweging aan de buitenkant van de enkel)
• extensoren (verhoog de tenen om het mogelijk te maken een stap te zetten)
• flexors (stabiliseer de tenen)

Pezen en ligamenten
De meest opvallende pees van de voet is de achillespees, die van de kuitspier naar de hiel loopt. De achillespees maakt het mogelijk om te rennen, springen, trappen te beklimmen en op je tenen te staan. Andere belangrijke pezen in de voet zijn de tibialis posterior (posterieure tibiale pees), die de kuitspier aan de botten op de binnenkant van de voet hecht en de voetboog ondersteunt, en de tibialis anterieure (voorste scheenbeenpees) die van het uitwendige scheenbeen naar het eerste middenvoetsbeentje en de oppervlakken van het mediane spijkerschrift tarsal, wat dorsiflexie mogelijk maakt - de tenen naar het scheen brengen.
De primaire ligamenten van de voet zijn de:

• Plantaire fascia: Het langste ligament van de voet, de fascia plantaris loopt langs de zool van de voet van de hiel naar de tenen om de voetboog te vormen, biedt kracht om te wandelen, en om te helpen met het evenwicht.
• Plantair calcaneonavicaal ligament: Dit is een ligament van de zool van de voet die de hielbeen- en hoefkrans verbindt en de kop van de talus ondersteunt.
• Calcaneocuboid ligament: Dit is het ligament dat de calcaneus en de tarsale botten verbindt en helpt de plantaire fascia de voetboog ondersteunen.

Gemeenschappelijke voetproblemen

Gegeven hoeveel bewegende delen er in de menselijke voet zitten en hoeveel duizenden mijlen dit verbazingwekkende lichaamsdeel een leven lang inlogt - volgens de Amerikaanse Podiatric Medical Association (APMA) klokt de gemiddelde persoon op 75.000 mijl op 50-jarige leeftijd in. niet verrassend dat structuren erin verwond kunnen raken of overmatig kunnen worden gebruikt.
En net zoals elk lichaamsdeel dat bestaat uit bot, spieren en bindweefsel, zijn de voeten onderhevig aan bepaalde omstandigheden die van invloed kunnen zijn op elke andere extremiteit, ledemaat of de wervelkolom, waaronder:

• Verstuikingen, verrekkingen en trekkingen die de spieren of ligamenten beïnvloeden
• Tendinitis (wanneer een pees overbelast of gescheurd raakt)
• Botbreuken en breuken
• Artrose (dit komt met name veel voor bij voeten, met name bij de gewrichten die de tenen verbinden met de middenvoet)
• Reumatoïde artritis

Voeten kunnen ook worden beïnvloed door medische aandoeningen die niet specifiek voor hen zijn, zoals:

• suikerziekte
• Jicht (waarin zich kristallen van urinezuur vormen in een gewricht)
• Infecties zoals voetschimmel en onychomycose (nagel schimmelinfectie)

En er zijn natuurlijk ook zaken die uniek zijn voor de voet zelf:
Hielspoor
Als het grootste bot in de voet, is de calcaneus (hiel) vooral gevoelig voor verwonding veroorzaakt door defecte biomechanica - bijvoorbeeld op manieren die niet optimaal zijn. Een veel voorkomende is de ontwikkeling van benige groeisels aan de onderkant van de hielbeenderen, die hielen veroorzaken die ernstige pijn veroorzaken bij staan ​​of lopen. Hielspoor komt het meest voor bij mensen met fasciitis plantaris (ontsteking van de fascia op de voetzool, zie hieronder), platte voeten of hoge bogen.
Plantaire fasciitis
Deze toestand is het gevolg van microtears in het dikke vezelige weefsel aan de onderkant van de voet die zich uitstrekt van de hiel tot de bal die wordt veroorzaakt door overstrekking. Symptomen zijn pijn in de hiel en een boog die vaak erger is in de ochtend. Plantaire fasciitis is een bijzonder risico voor langeafstandslopers of hardlopers.
bunions
Een bunion is een benige prominentie net onder de teen aan de binnenrand van de voet of de pink teenkant. (De laatste wordt soms een bunionette genoemd.) Bunions ontstaan ​​wanneer de botten in de voet scheef komen te staan, vaak als gevolg van druk die wordt veroorzaakt door het dragen van schoenen die niet goed passen of die de tenen stevig over een lange tijdsperiode samenknijpen. De grote teen kan zo ver naar binnen hellen dat deze eigenlijk onder of over de aangrenzende tweede teen kruist, waardoor een secundaire uitlijning, een hamerteen. Meestal vormen zich een pijnlijke, ongevoelige vorm op de tweede teen.
Fallen Arches
Soms wordt het pes planus of platte poten genoemd, dit is een misvorming waarbij de boog van de onderkant van de voet rechtop komt te staan, vaak zo volledig dat de hele voetzool in contact komt met de vloer. Het resultaat kan pijn in het middenvoetgebied zijn, zwelling van de enkel en de voetboog, en zelfs heup-, knie- of lage rugklachten. Gevallen bogen kunnen aangeboren zijn (wat betekent dat een persoon met de aandoening wordt geboren), maar vaker ontwikkelt pes planus als gevolg van leeftijd of letsel. Tussen 20 procent en 30 procent van de mensen heeft een zekere mate van platvoeten.
Mallet Toe
In deze toestand wordt het gewricht in het midden van een teen permanent gebogen, zodat het naar beneden wijst. Het ontwikkelt zich vanwege een onbalans in de spieren, pezen of ligamenten die de botten van de teen recht houden. Net als bij eeltknobbels en hamertenen, vormt hamerteen vaak het resultaat van het dragen van slecht passende schoenen, hoewel het ook veroorzaakt kan worden door trauma of bepaalde ziekten.
Metatarsalgia
Dit is de medische naam van pijn onder de bal van de voet en wordt vaak veroorzaakt door verhoogde druk op dit gebied vanwege bepaalde soorten schoenen of door aandoeningen zoals artritis, zenuwcompressie die neuroma wordt genoemd (zie hieronder) en breuken of scheuren. in ligamenten.
Klauw teen
Dit is een misvorming waarbij de tenen naar beneden buigen vanuit de middelste gewrichten of zelfs krullen onder de voet. Callouses of likdoorns-gebieden met een verdikte, ontstoken huid - vormen vaak de aangedane tenen. Soms kan een mais de zenuwen in de voet onder druk zetten en pijn veroorzaken.
Morton's Neuroma
Dit is een veel voorkomend probleem waarbij compressie op een zenuw in de bal van de voet brandende, tintelende en pijn veroorzaakt bij de derde en vierde tenen. Hoge hakken zijn vaak de boosdoener.

Problemen diagnosticeren

Om algemene problemen met betrekking tot de anatomische structuren in de voet te diagnosticeren, zal een arts - meestal een orthopedisch specialist - de buitenkant van de voet onderzoeken op symptomen zoals zwelling in specifieke gebieden en misvormingen in de vorm van de voet en andere externe tekens.
Voor een specifieke diagnose is het echter meestal nodig om een ​​kijkje te nemen in de voet met behulp van een soort van imaging-test. Een standaard röntgenfoto kan een botbreuk of artritisschade bevestigen. Als meer details nodig zijn, zal een orthopedische arts waarschijnlijk Magnetic Resonance Imaging (MRI) willen doen - een techniek die gebruikmaakt van een krachtige magneet en een computer- of computertomografie (CT-scan), die afbeeldingen construeert door meerdere X- stralen.

Behandeling

Zoals met elke aandoening, zal de behandeling van een voetprobleem afhankelijk zijn van wat het is. Het is duidelijk dat een infectie veroorzaakt door bacteriën of een schimmel een antibioticum of antischimmelmedicijn nodig heeft, bijvoorbeeld. En voetpijn van welke oorzaak dan ook kan vaak met over-the-counter worden weggenomen medicijnen zoals Tylenol (acetaminophen), Advil, Motrin (ibuprofen), Aleve (naproxen) of, in het geval van ernstig ongemak, pijnbestrijding op recept.
Voor voetproblemen veroorzaakt door anatomische misvormingen, zoals gevallen bogen, steunzolen-inzetstukken die in de schoenen worden gedragen om de voet te dempen en een optimale ondersteuning te bieden, zijn vaak nuttig. Standaardversies hiervan zijn verkrijgbaar in apotheken en andere winkels die zorgproducten verkopen, maar vaak bestelt een arts op maat gemaakte orthesen.
Fysiotherapie om de kracht en flexibiliteit van de voeten en enkels te verbeteren kan in sommige gevallen nuttig zijn. Soms vereisen fracturen en andere verwondingen chirurgie, die uiteindelijk de voeten in goede staat kunnen laten en klaar om meer kilometers te loggen.