Piriformis-syndroom

De piriformis is een spier die zich achter het heupgewricht in de billen bevindt. De piriformis-spier is klein in vergelijking met andere spieren rond de heup en de dij, en het helpt bij externe rotatie (uitdraaien) van het heupgewricht. De piriformis-spier en de pees hebben een nauwe relatie met de heupzenuw - de grootste zenuw in het lichaam - die de onderste extremiteiten voorziet van motorische en sensorische functies. De piriformis-pees en heupzenuw kruisen elkaar achter het heupgewricht, in de diepe bil. Beide structuren hebben een diameter van ongeveer één centimeter. De toestand van piriformis syndroom is beschreven als een irritatie van de heupzenuw van de piriformis-spier. Er blijft een controverse bestaan over de vraag of dit een kenmerkende diagnostische entiteit vertegenwoordigt, hoewel het in de medische literatuur vele malen is beschreven.

Oorzaak

Wanneer mensen worden gediagnosticeerd met het syndroom van piriformis, wordt aangenomen dat de piriformis-pees de heupzenuw kan vastmaken en irritatie van de zenuw kan veroorzaken. Hoewel het niet bewezen is, is de theorie die door veel artsen wordt ondersteund, dat wanneer de piriformis-spier en de pees te strak zijn, de heupzenuw wordt samengeknepen. Dit kan de bloedtoevoer naar de zenuw verminderen en de zenuw irriteren vanwege druk. De meeste mensen die het piriformis-syndroom vermoeden, geloven dat dit gebeurt als gevolg van anatomische variatie van de spieren en pezen. Er wordt gedacht dat bij sommige mensen deze relatie irritatie van de zenuw veroorzaakt die leidt tot symptomen van ischias.

symptomen

Veel voorkomende klachten en symptomen bij mensen die zijn gediagnosticeerd met piriformis syndroom zijn:

Pijn achter de heup in de billen
Pijnen van elektrische schokken lopen langs de achterkant van de onderste extremiteit
Gevoelloosheid in de onderste extremiteit
Tederheid met druk op de piriformis-spier (veroorzaakt vaak pijn bij het zitten op harde stoelen)

Sommige mensen ontwikkelen symptomen abrupt, terwijl anderen de geleidelijke toename van de symptomen van de achterkant van hun dij merken. De meeste mensen met het syndroom van piriformis zijn over het algemeen actieve mensen die problemen hebben met bepaalde soorten atletische activiteiten als gevolg van de symptomen van ongemak in de achterkant van hun dijen..

Diagnose

Er zijn geen specifieke tests die het piriformissyndroom nauwkeurig kunnen diagnosticeren. Veel artsen zullen studies met inbegrip van MRI's en zenuwgeleiding onderzoeken verkrijgen, maar deze zijn vaak normaal. Omdat piriformis syndroom moeilijk te diagnosticeren is, zijn er waarschijnlijk veel gevallen van verkeerde diagnose. Dit betekent dat sommige mensen met de aandoening geen piriformis hebben die als een diagnose wordt beschouwd. Bovendien kunnen sommige mensen met vage heuppijn deze diagnose krijgen, zelfs als ze de aandoening niet hebben.
Soms wordt dit ook wel 'diepe bilspier' genoemd. Andere oorzaken van dit soort pijn zijn onder meer rugklachten (waaronder hernia's en spinale stenose), ischias en heupbursitis. De diagnose van piriformis syndroom wordt vaak gegeven wanneer al deze diagnoses worden geëlimineerd als mogelijke oorzaken van pijn.
Wanneer er onzekerheid is over de diagnose, wordt vaak een injectie toegediend in het gebied van de piriformis-spier. Er zijn verschillende medicijnen die kunnen worden geïnjecteerd, maar vaak uitvoeren en injecteren kan helpen bij het bepalen van de specifieke locatie van het ongemak. Meestal wanneer een injectie wordt toegediend in de piriformis-spier of -pees, wordt dit toegediend met behulp van echografie om ervoor te zorgen dat de naald het medicijn op de juiste plaats aflevert..

Behandeling

Helaas is de behandeling van het piriformis-syndroom vrij algemeen en vaak is dit een moeilijk probleem om te herstellen. Sommige behandelingssuggesties zijn:

Rust uit: Vermijd de activiteiten die symptomen veroorzaken gedurende minstens een paar weken
Fysiotherapie: Nadruk op uitrekken en versterken van de spieren van de heuprotator
Anti-inflammatoire medicatie: Om ontsteking rondom de pees te verminderen
Diepe massage: Beproefd door sommige artsen
Cortisone-injecties: Injecties in het gebied van de piriformis-pees kunnen ontsteking en zwelling verminderen
Botulinum-toxine-injectie: Injecties van botulinumtoxine kunnen worden uitgevoerd om de spier te verlammen.

In zeldzame gevallen kan een operatie worden uitgevoerd om de piriformis-pees los te maken, een zogenaamde piriformis-release. Deze chirurgische procedure moet alleen worden overwogen wanneer eenvoudige behandelingen zijn geprobeerd gedurende minimaal 6 maanden en wanneer andere veel voorkomende oorzaken van pijn zijn geëvalueerd. Hoewel de operatie eenvoudig is, is deze invasief en duurt het herstel enkele maanden.

Een woord van heel goed

Het Piriformis-syndroom is een controversiële diagnose en sommige artsen behandelen dit regelmatig, terwijl anderen niet geloven dat dit bestaat als een specifieke diagnostische eenheid. Er zijn geen overeengekomen criteria om de diagnose van het piriformis syndroom vast te stellen, en het testen van de procedure wordt over het algemeen uitgevoerd om andere mogelijke diagnoses te elimineren, in plaats van te bevestigen dat het piriformis-syndroom bestaat. De meeste behandelprotocollen zijn gericht op het verbeteren van bewegingsbereik en flexibiliteit rond de heup, met pogingen om ontsteking rond de heupzenuw te verminderen.