Behandelingsopties voor berekende tendinitis van de schouder
De grootste uitdaging bij de behandeling van calcific tendinitis is vaak het vertrouwen hebben dat eenvoudige pogingen om symptomen te verlichten na verloop van tijd tot verbetering zullen leiden. Door het lichaam door een ontstekingsroute te laten lopen, en het geleidelijke genezingsproces dat plaatsvindt, kan dit een frustrerende ervaring zijn. De vroege stappen en behandeling zijn over het algemeen gericht op het verlichten van pijn en het laten verdwijnen van de ontsteking.
Simpele stappen
Het behandelingsplan voor patiënten met calcific tendinitis is vergelijkbaar met de behandeling voor impingement syndroom van de schouder, met een paar extra opties. Behandeling moet altijd beginnen met enkele eenvoudige stappen en doorgaan naar meer invasieve opties als eenvoudiger behandelingen niet effectief zijn.- Fysiotherapie / Oefeningen: Oefeningen en stretching kunnen een stijve schouder helpen voorkomen. Een van de moeilijkste problemen geassocieerd met calcific tendinitis is de ontwikkeling van een frozen shoulder vanwege pijn. Specifieke oefeningen kunnen helpen om de mechaniek van de schouder te verbeteren en de last op de pezen die specifiek door de problemen worden getroffen te verminderen.
- Ontstekingsremmende medicijnen: ontstekingsremmende medicijnen kunnen de pijn verminderen die gepaard gaat met de calcifieke tendinitis. Geen studies hebben een significante verandering in het tijdsverloop van symptomen met deze medicijnen aangetoond, maar patiënten hebben zeker minder symptomen. Voordat u met een nieuw medicijn begint, moet u zeker weten dat uw medicatie veilig is voor u.
- Toepassing van warmte en ijs: de toepassing van vochtige warmte is enorm nuttig met pijnverlichting van calcific tendinitis. Een warm washandje is een perfecte manier om deze warmte naar de schouder te brengen. Ice-packs kunnen de ontsteking van de peesontsteking verminderen en kunnen zeer nuttig zijn om pijn te verminderen die met deze aandoening gepaard gaat.
Minder invasieve opties
De volgende stappen in de behandeling worden als minimaal invasief beschouwd, omdat ze geen chirurgische ingreep vereisen, maar ze kunnen het gebruik van een naald of gespecialiseerde instrumenten vereisen om de calcificerende aanslag te verhelpen..- Cortisone-injecties: cortison is een krachtige ontstekingsremmende behandeling die rechtstreeks aan de bron van de pijn wordt toegediend (in tegenstelling tot een medicijn dat via de mond wordt ingenomen en dat zich door het lichaam moet werken om naar de schouder te gaan). Cortison-injecties kunnen zowel de ontsteking verminderen als de pijn beperken, zodat patiënten met fysiotherapie kunnen werken. Veel patiënten vinden een injectie met cortisonen nuttig en soms zijn er meer dan één nodig voor een succesvolle behandeling. Hoewel er een discussie is over hoeveel cortisone veilig is, zijn de meesten het erover eens dat een of twee shots redelijk zijn voor behandeling.
- Extracorporale Shock Wave Therapy: Shockwave-therapie werkt naar verwachting door het induceren van het zogenaamde 'microtrauma' en stimuleert de bloedtoevoer naar het getroffen gebied. De meeste rapporten over deze methode van behandeling van calcific tendinitis tonen behoedzaam succes - misschien verbetert 50 tot 70 procent van de patiënten na één of twee high-energy shockwave-behandelingen. Deze behandeling van calcific tendinitis kan pijnlijk zijn en vereist meestal anesthesie om door de patiënt te worden getolereerd. Het goede nieuws is dat er een zeer lage complicatiegraad is van shockwave-therapie. De meeste patiënten ontwikkelen een hematoom (blauwe plekken) van de behandeling, maar verder zijn er weinig complicaties.
- Ultrasound Guided Needle Lavage: Needling is een procedure die wordt uitgevoerd met lokale anesthesie of meer algemene sedatie. Uw chirurg zal een grote naald in de kalkaanslag leiden en proberen zoveel mogelijk van de kalkaanslag af te zuigen of weg te zuigen. De consistentie van de calciumafzettingen is variabel, maar is vaak minder als een steen en meer als tandpasta. Gewoonlijk kan een ultrasone machine helpen ervoor te zorgen dat de plaatsing van de naald op de juiste manier wordt gericht, precies bij de kalkaanslag. Injecties van zoutoplossing, Novocaine of soms cortison worden vervolgens in de calciumafzetting uitgevoerd.
Chirurgische behandeling
Chirurgische behandeling is over het algemeen gereserveerd voor patiënten die geen verlichting vinden ondanks maanden van eenvoudigere behandelingsstappen. Zoals eerder vermeld, zal de overgrote meerderheid van de patiënten verlichting vinden met niet-chirurgische behandelingsopties, maar er zijn momenten dat patiënten geen verlichting vinden, ondanks de juiste behandelingsstappen. De meeste chirurgen zijn het ermee eens dat een minimum van 3 maanden, zo niet dichter bij 6 maanden, van niet-chirurgische behandeling moet worden nagestreefd voordat een meer invasieve optie wordt overwogen.Chirurgische behandeling wordt meestal uitgevoerd als een arthroscopische schouderoperatie, hoewel open chirurgische behandeling ook als een optie kan worden beschouwd. De gebruikelijke aanpak is om te proberen een deel van de calciumafzetting te verwijderen en de ontsteking rond de pees op te ruimen. Sommige chirurgen raden bovendien aan om wat bot te verwijderen om meer ruimte te creëren voor de helende pees, een subacromiale decompressie genoemd.
Eén resultaat van het verwijderen van de calciumafzetting kan een gat of defect in de rotator cuff pees zijn. Omdat de kalkaanslag zich in de pees bevond, kan het verwijderen ervan een opening achterlaten. Om die reden zal uw chirurg soms ook de beschadigde rotator cuff-pees moeten repareren. Dit kan het chirurgisch herstel langer maken, omdat er mogelijk beperkingen in de activiteit zijn. Volledig herstel voor chirurgische behandeling kan zo snel zijn als 6 weken, maar komt vaker voor rond de 3 maanden. Als het rotatormanchet chirurgisch moet worden gerepareerd, kan het herstel maximaal 6 maanden duren.
Risico's van chirurgische ingrepen zijn infectie, wondgenezingproblemen, stijfheid, problemen met revalidatie en de mogelijkheid van aanhoudende pijn. De meeste mensen vinden effectieve pijnverlichting na een chirurgische behandeling, maar complicaties kunnen een doorlopende behandeling en mogelijk aanvullende chirurgische ingrepen vereisen. Om die reden wordt chirurgie voorzichtig benaderd en wordt pas overwogen nadat is gebleken dat eenvoudigere behandelingsstappen niet effectief zijn bij het bieden van adequate verlichting..
