Wat is Sinus Tarsi-syndroom?

Sinus tarsi-syndroom (STS) is een klinische aandoening die wordt gekenmerkt door aanhoudende pijn in het voorste (voorste) zijwaartse deel (zijaspect) van de enkel - tussen de enkel en de hiel - wat meestal het gevolg is van traumatische letsels. De meest voorkomende oorzaak van sinus tarsi-syndroom is vermoedelijk een gevolg van chronische of langdurige verstuikingen van de enkel. 
Volgens Podiatry Today: "De sinus tarsi is een anatomische depressie aan de buitenkant van de voet die is gevuld met structuren van zacht weefsel: ligamenten, spieren, zenuwen, bloedvaten en vet." De pijn die het gevolg is van het sinus tarsi-syndroom kan zijn van verwonding aan de ligamenten, en instabiliteit van het gewricht, verklaart Podiatry Today verder. 
De aandoening zelf wordt als een syndroom beschouwd; een syndroom wordt gedefinieerd als een groep symptomen die samen voorkomen, of een aandoening die wordt gekenmerkt door een groep geassocieerde symptomen.

Geschiedenis

De aandoening werd voor het eerst gediagnosticeerd in 1957 door Denis O'Connor, die ook een chirurgische procedure voorstelde, de O'Connor-procedure genoemd als de primaire behandeling voor STS. De chirurgische procedure om STS te corrigeren betrof verwijdering van een deel of alle inhoud van de sinus tarsi, inclusief de structuren van zacht weefsel.

symptomen

Symptomen van sinus tarsi syndroom zijn onder meer:

• chronische (langdurige) pijn langs het voor- en zijaspect (ook anterolateraal genoemd) van de enkel
• pijn als de voet naar binnen wordt gedraaid (inversie) of naar buiten komt (eversie)
• een gevoel van instabiliteit van de voet of enkel (bij het dragen van gewicht)
• moeilijk lopen op oneffen oppervlakken (zoals gras of grind)
• zwelling
• tederheid van het sinus tarsi gebied van de voet
• ecchymose (kneuzing)

Mogelijke oorzaken

Chronische enkelverstuikingen zijn meestal te wijten aan een zwak ligament in de enkel, het talofibulaire ligament, volgens Physiopedia. Andere oorzaken van sinus tarsi-syndroom (anders dan chronische enkelverstuikingen) kunnen zijn:

• cysten
• degeneratieve veranderingen (progressieve en vaak onomkeerbare achteruitgang, verlies van functie in de weefsels)
• verwonding aan de extensor digitorum brevis-spier (een spier op de bovenkant van de voet)
• late geproneerde foot

Merk op dat pronatie van de voet een natuurlijke beweging is die optreedt wanneer de voet landt tijdens hardlopen of lopen. Wanneer een persoon echter de voet te veel vooruitspringt, kan dit druk op de sinustartis veroorzaken. Dit kan leiden tot sinus tarsi-syndroom. De behandeling voor overpronatie omvat orthesen (speciale schoenen) die de beweging van de voet kunnen helpen beheersen.

Diagnose

Diagnose van Sinus Tarsi Syndroom kan omvatten:

• röntgenstralen
• een botscan
• een CT-scan
• een MRI (onthult veranderingen in het zachte weefsel van de sinus tarsi zoals littekenweefsel van eerdere verwondingen)
• een injectie met een plaatselijke verdoving (om de zorgaanbieder te helpen het probleemgebied op te sporen)
• een enkel-artroscopie (een smalle buis bevestigd aan een vezeloptische videocamera, ingebracht door een zeer kleine incisie [ter grootte van een knoopsgat], om gewrichtsproblemen te bekijken en te diagnosticeren)
• andere problemen van de voet uitsluiten

Volgens Podiatry Today is een MRI de beste methode om het sinus tarsi-syndroom te diagnosticeren, vanwege zijn vermogen om de structuur van het zachte weefsel effectief te vertonen.

Behandeling

Conservatieve (niet-invasieve) behandeling van sinus tarsi-syndroom wordt beschouwd als 'over het algemeen zeer effectief', volgens de American Academy of Podiatric Sports Medicine (AAPSM). Conservatieve behandelingsmodaliteiten kunnen zijn:

• ontstekingsremmende medicijnen
• steroïde injecties
• fysiotherapie
• orthopedische schoenen om het gebied te stabiliseren
• immobilisatie van de voet
• bracing of taping (om het gebied te stabiliseren)
• vrij verkrijgbare of aangepaste orthesen (correctie van aandoeningen van de ledematen door het gebruik van beugels en andere hulpmiddelen om ondersteuning te bieden)

Chirurgische behandeling

In zeldzame gevallen kan een operatie nodig zijn wanneer conservatieve behandelingsmaatregelen falen. De chirurgische procedure kan open chirurgie (via een chirurgische incisie) of gesloten chirurgie (uitgevoerd met artroscopie) omvatten. 
Chirurgie moet over het algemeen alleen als laatste redmiddel worden gekozen wanneer alle andere niet-invasieve behandelingen zijn mislukt (zoals immobilisatie, bracing en meer), zegt AAPSM.

Een woord van heel goed

Sinus tarsi-syndroom (STS) is een aandoening die vaak voorkomt bij diegenen die een enkelverstuiking hebben gehad. Het is essentieel dat een juiste diagnose wordt gesteld voor STS, omdat de behandeling aanzienlijk anders is dan die van andere typen voetverwondingen. Hoewel conservatieve behandeling vaak succesvol is, is chirurgische interventie in sommige gevallen van STS vereist. Chirurgie mag alleen worden beschouwd als het allerlaatste middel voor de behandeling van sinus tarsi-syndroom nadat alle niet-invasieve conservatieve behandelingsmodaliteiten adequaat zijn nagestreefd..
Wat veroorzaakt je enkelpijn?