Een overzicht van soorten en symptomen van paniekaanval

Paniekaanvallen worden gekenmerkt door gevoelens van angst, angst en ongemakkelijke fysieke symptomen. Deze aanvallen worden op zich niet geclassificeerd als een psychische stoornis, maar treden meestal op als onderdeel van een psychische aandoening of medische aandoening. Paniekaanvallen worden in twee typen ingedeeld: verwacht en onverwacht. Dit is wat u moet weten over elke advertentie.

De symptomen van paniekaanvallen

Het diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen, vijfde editie (DSM-5), is het handboek dat door zorgverleners wordt gebruikt bij het maken van nauwkeurige diagnoses. Volgens de diagnostische criteria opgesomd in de DSM-5, worden paniekaanvallen ervaren als een plotseling gevoel van angst en angst plus vier of meer van de volgende mentale, emotionele en fysieke symptomen:

• Hartkloppingen of versnelde hartslag
• Overmatig zweten
• Trillen of beven
• Kortademigheid of verstikkende sensaties
• Gevoel van stikken
• Pijn op de borst of ongemak
• Misselijkheid of buikpijn
• Duizelig, onvast, licht in het hoofd of zwak voelen
• Rillingen of opvliegers
• Derealisatie en / of depersonalisatie
• Angst om de controle te verliezen of gek te worden
• Angst om te sterven
• Gevoelens van gevoelloosheid of tintelingen (paresthesieën)

De symptomen van paniekaanvallen treden meestal snel op en piek binnen enkele minuten. Als een paniekaanval voorbij is, kunnen de symptomen volledig afnemen of kan de paniekaanval angstig blijven en mogelijk opnieuw de paniekaanvalcyclus herhalen. Paniekaanvallen met beperkt symptoom treden op wanneer aan alle criteria is voldaan, maar de persoon ervaart minder dan vier van de vermelde symptomen.

Soorten Paniekaanvallen

Niet alleen kunnen paniekaanvallen variëren in intensiteit en duur, maar ze kunnen ook verschillen afhankelijk van wat de aanval heeft veroorzaakt. De DSM-5 somt twee afzonderlijke en verschillende soorten paniekaanvallen op:

• Verwachte paniekaanvallen: Deze aanvallen worden verwacht wanneer een persoon wordt onderworpen aan specifieke signalen of paniekaanvallen. Iemand die bijvoorbeeld bang is voor besloten ruimtes (claustrofobie) kan paniekaanvallen verwachten in een lift of in andere benauwde gebieden. Iemand die vliegangst heeft (aerofobie) kan voorspelbaar een paniekaanval krijgen bij het aan boord gaan van een vliegtuig, bij het opstijgen of tijdens een vlucht.
• Onverwachte Paniekaanvallen: Deze paniekaanvallen komen plotseling voor zonder duidelijke oorzaak of indicatie. Wanneer een onverwachte paniekaanval plaatsvindt, kan een persoon volledig ontspannen zijn voordat de symptomen zich ontwikkelen. Dit soort paniekaanval vergezelt geen enkele bewuste interne aanwijzing, zoals het hebben van angstige gedachten, gevoelens van intense angst en angst, of ongemakkelijke lichamelijke gewaarwordingen. Onverwachte aanvallen komen ook niet voor met externe signalen, zoals specifieke fobieën of worden blootgesteld aan een angstaanjagende gebeurtenis of situatie.

Paniekaanvallen en diagnose

Paniekaanvallen worden meestal geassocieerd met een diagnose van paniekstoornis, maar kunnen worden geassocieerd met andere psychische stoornissen. Paniekaanvallen houden vaak verband met stemmings- en angststoornissen, zoals agorafobie, posttraumatische stressstoornis (PTSS), sociale angststoornis (SAD), specifieke fobieën, obsessief-compulsieve stoornis (OCD), gegeneraliseerde angststoornis (GAD), bipolair stoornis en depressieve stoornis. Deze aanvallen kunnen ook optreden in combinatie met verschillende psychische aandoeningen, waaronder persoonlijkheidsstoornissen, eetstoornissen en stofgerelateerde stoornissen.

Als u paniekaanvallen ondervindt, kan uw arts of gekwalificeerde zorgverlener bepalen of uw paniekklachten een aanwijzing zijn dat u een paniekstoornis of een andere aandoening heeft. Uw behandelaar kan u voorzien van een juiste diagnose en een goed behandelplan. Hoe eerder u wordt behandeld voor uw paniekklachten, hoe sneller u uw paniekaanvallen kunt beheren.

Paniekaanvallen in paniekstoornis

Paniekstoornis is een complexe mentale gezondheidstoestand die gevoelens van angst en vrees met zich meebrengt. Zoals beschreven in de DSM-5, is paniekstoornis geclassificeerd als een angststoornis met een eigen reeks diagnostische criteria.

Het ervaren van een onverwachte paniekaanval is meestal een teken dat een persoon kan verwachten meer van hen te hebben in de toekomst. Aanhoudende en onverwachte paniekaanvallen zijn de kenmerkende eigenschap van een paniekstoornis. Mensen die de diagnose Paniekstoornis hebben, kunnen ook last hebben van nachtelijke paniekaanvallen, een soort onverwachte paniekaanval die optreedt wanneer iemand in diepe slaap is en hen wakker schudt met panieksymptomen..

Paniekstoornis ontwikkelt zich meestal in de late adolescentie of vroege volwassenheid, maar kan af en toe in de kindertijd of de late volwassenheid beginnen. Onderzoek heeft sterke familiale verbanden gevonden, wat suggereert dat iemand met een nauw biologisch familielid met paniekstoornis iemand een groter risico op het ontwikkelen van deze aandoening stelt. Paniekstoornis komt bijna tweemaal zo vaak voor bij vrouwen als bij mannen. De oorzaken van paniekstoornis zijn momenteel niet bekend. Verschillende theorieën onderzoeken de invloed van omgevings-, biologische en psychologische invloeden. De meeste deskundigen zijn het erover eens dat paniekstoornis het resultaat is van een combinatie van deze factoren.

Een persoon met een paniekstoornis kan grote beperkingen ervaren als gevolg van paniekaanvallen. Ze kunnen zich bijvoorbeeld behoorlijk veel zorgen maken over toekomstige paniekaanvallen en kunnen zelfs bepaalde plaatsen en situaties vermijden waarvan zij denken dat ze zullen bijdragen aan de mogelijkheid van een paniekaanval. Bovendien gaan veel mensen met een paniekstoornis om met eenzaamheid en isolement, schamen ze zich voor hun symptomen en zijn ze bang dat anderen hen negatief zullen beoordelen vanwege hun panieksymptomen..

Behandeling voor paniekstoornis

Hoewel er geen remedie is voor een paniekstoornis, zijn er talloze behandelingsopties beschikbaar om mensen te helpen hun symptomen te beheersen. De meest voorkomende opties zijn voorgeschreven medicatie en / of psychotherapie. De meeste mensen met een paniekstoornis zullen beide opties kiezen, samen met praktiserende zelfhulptechnieken.

Medicijnen voor paniekstoornissen, zoals antidepressiva en benzodiazepines, kunnen de intensiteit van paniekaanvallen en andere angstgerelateerde symptomen verminderen. Psychotherapie kan helpen bij het omgaan met moeilijke emoties en het ontwikkelen van gezonde coping-technieken. Ongeacht de opties die iemand kiest, is het belangrijk om hulp te krijgen voor paniek en angst. Hoe eerder een diagnose is gesteld en de behandeling begint, hoe sneller een persoon kan omgaan met symptomen en het leven kan leiden met paniekstoornis.