Symptomen, impact en behandeling van paniekstoornis
Angst en angst kunnen normale reacties zijn op specifieke situaties en stressvolle gebeurtenissen. Paniekstoornis verschilt van deze normale angst en angst, omdat deze vaak extreem is en uit het niets lijkt te komen.
Wat is paniekstoornis precies? Volgens de DSM-5 is paniekstoornis een soort angststoornis die wordt gekenmerkt door extreme en frequente paniekaanvallen. Een persoon met een paniekstoornis kan symptomen ervaren zoals ernstige angstgevoelens, snelle ademhaling en een snelle hartslag. Mensen met een paniekstoornis kunnen deze aanvallen onverwachts en zonder aanwijsbare reden ervaren, maar ze kunnen ook worden voorafgegaan door een of andere triggerende gebeurtenis of situatie.
Symptomen van paniekstoornis
- Gevoelens van extreme angst die zich plotseling zonder waarschuwing voordoen.
- Paniekaanval symptomen, waaronder een bonzend hart, zweten, trillen, gevoelloosheid in de handen en voeten, duizeligheid, zwakte, pijn op de borst en snelle ademhaling.
- Tijdens een aanval beschrijven veel mensen met een paniekstoornis het gevoel alsof ze een hartaanval hebben of op het punt staan om te sterven.
- Constante angst dat er op elk moment een nieuwe aanval kan gebeuren.
- Gedragsveranderingen als gevolg van paniekaanvallen, zoals het vermijden van bepaalde situaties, gebieden of objecten uit angst dat ze een nieuwe aanval zullen veroorzaken.
Het effect van paniekstoornis
Het National Institute of Mental Health (NIMH) meldt dat ongeveer 2,7 procent van de volwassen Amerikaanse bevolking elk jaar een paniekstoornis ervaart. Ongeveer 44,8 procent van deze personen ervaart gevallen van paniekstoornis die worden geclassificeerd als 'ernstig'.
Volgens de American Association of Angst and Depression Association ervaren bijna zes miljoen Amerikaanse volwassenen de symptomen van een paniekstoornis gedurende een bepaald jaar. Hoewel paniekstoornissen op elk moment in het leven kunnen toeslaan, begint het meestal tijdens de late adolescentie of vroege volwassenheid en treft tweemaal en veel vrouwen, net als mannen.
Paniekstoornis kan leiden tot ernstige verstoringen in het dagelijks functioneren en maakt het moeilijk om te gaan met normale, alledaagse situaties die gevoelens van intense paniek en angst kunnen veroorzaken. In sommige gevallen kunnen mensen met een paniekstoornis zelfs bepaalde situaties, plaatsen of mensen vermijden om de kans op paniekaanvallen te minimaliseren. Een persoon die bijvoorbeeld een paniekaanval heeft meegemaakt in een druk winkelcentrum, kan beginnen soortgelijke situaties te vermijden om panieksymptomen te voorkomen..
Omdat paniekstoornissen er vaak toe leiden dat individuen bepaalde situaties of objecten vermijden, kan dit ook tot fobieën leiden. Een persoon met een paniekstoornis kan bijvoorbeeld stoppen met het verlaten van huis om een aanval te voorkomen of de controle in het openbaar te verliezen. Na verloop van tijd zou deze persoon agorafobie kunnen ontwikkelen, een duidelijke angst om in een verscheidenheid van situaties buiten het huis te zijn, waarin ontsnapping moeilijk zou kunnen zijn of hulp mogelijk niet beschikbaar zou zijn als zich slopende symptomen ontwikkelen.
Terwijl eerdere versies van de DSM paniekstoornis categoriseerden en met of zonder agorafobie voorkwamen, somt de nieuwste editie van de diagnostische handleiding de twee op als afzonderlijke en afzonderlijke stoornissen..
Behandeling van paniekstoornissen
Paniekstoornissen worden, net als andere angststoornissen, vaak behandeld met psychotherapie, medicatie of een combinatie van beide. Cognitief-gedragstherapie is een behandelingsbenadering die mensen met een paniekstoornis kan helpen nieuwe manieren van denken te leren en te reageren op angstwekkende situaties. Als onderdeel van het CBT-proces helpen therapeuten cliënten negatieve of nutteloze denkpatronen te identificeren en uit te dagen en deze gedachten te vervangen door realistischere en behulpzamere manieren van denken..
Exposure-therapie is een andere benadering die vaak wordt gebruikt bij de behandeling van angststoornissen, waaronder paniekstoornis. Deze techniek omvat een progressieve blootstelling aan de objecten en situaties die een angstreactie uitlokken. Mensen die paniekstoornis-symptomen ervaren, worden blootgesteld aan angstriggende situaties in combinatie met het leren en oefenen van nieuwe ontspanningsstrategieën.
