Pilates-instructeurs mogen niet leren van online bronnen en tijdschriften
Bodyworker, personal trainer of fitnessprofessional van welke aard dan ook worden, is een serieuze training. Leren omgaan met het lichaam van iemand anders is niet iets dat lichtvaardig moet worden opgevat. Er zijn veel kwaliteitsprogramma's die een uitgebreide pilatesleraar worden. Wat er na die initiële training gebeurt, is echter grotendeels ongereguleerd.
De uitdagingen waarmee nieuwe Pilates-instructeurs worden geconfronteerd, zijn legitiem. Permanente educatie is duur. Vaak moet je reizen om te studeren. En zonder enige garantie dat de inhoud van toepassing is op uw echte klanten, kan het inschrijven op cursussen riskant zijn. Als gevolg daarvan zoeken leraren snelkoppelingen. Snelkoppelingen die zowel voor leerkrachten als studenten gevaarlijk kunnen zijn. Leren hoe je les moet geven uit een van de onderstaande bronnen moet strikt verboden zijn en vragen om lesadvies van mensen die je nog nooit hebt ontmoet is naar mijn mening professioneel onverantwoordelijk.
Forums voor sociale media
Omdat sites zoals Facebook groeien in inhoud en inhoud, komen groepen mensen online samen om ideeën te delen. Pilates leraren zijn geen uitzondering. Het is onvermijdelijk dat er vragen rijzen over de lesmethode, specifieke klantenkring en onderwijskundige uitdagingen. Er is geen tekort aan meningen over goede en slechte benaderingen en om eerlijk te zijn. er is ook geen tekort aan kwaliteitsdocenten op deze forums. Dit is geen kwestie van wie advies geeft. Het is eerder een kwestie van het medium. Pilates is een fysieke discipline. Het wordt op een fysiek gebied geleverd en discussies online van experts of anderen zonder fysieke of zelfs visuele uitwisseling zijn gewoonweg niet geschikt voor dit specifieke vakgebied.
Voorbeeld: Een docent plaatst een vraag aan een groep over haar cliënt met zwakke heupen. Als ik deze vraag zie, kan ik geïnspireerd worden om de oefeningen te beantwoorden en op te sommen die ik heb gebruikt voor mijn eigen cliënten met zwakke heupen. Ik heb de klant echter nooit gezien. Waarschijnlijk is de leraar die om hulp vraagt nieuw in het veld en mogelijk heeft hij geen relevante informatie gedeeld die een heel ander antwoord zou oproepen. Nu geef ik potentieel gevaarlijke adviezen aan een onervaren leraar voor een cliënt waar ik niets vanaf weet. Kun je zien waar het hier mis kan gaan??
Kiosk-tijdschriften
Pilates is een uitzonderlijk fotogeniek oefeningsysteem. Geen wonder dat de volledige routines op veel verschillende stukken Pilates-apparatuur regelmatig voor het grote publiek worden gepubliceerd. Zelden is er een "probeer dit niet thuis". Integendeel, lezers worden aangemoedigd om allerlei Pilates-routines op de pagina's van een tijdschrift te gebruiken. Pilates-instructeurs worden ook aangetrokken tot dit medium als leermiddel. Maar wat gebeurt er wanneer routines voor bepaalde mensen met bepaalde wijzigingen niet op de afgedrukte pagina worden gearticuleerd??
Voorbeeld: Een artikel draait op een Pilates Chair-routine. Daarin wordt een student zonder hulp getoond. Voor de fotografie wordt een alternatieve veerinstelling gebruikt. Een nieuwe leraar met een Pilates-stoel van een andere fabrikant probeert de routine aan haar cliënt te bezorgen. Met minimale informatie uit het tijdschrift over hoe lesgeven, spotten of cue te maken, wordt de cliënt overgelaten om een mogelijk gevaarlijke en ongepaste routine uit te voeren.
Online abonnementen
Professionele Pilates-leraren hebben toegang tot dezelfde online fitnessportals die consumenten en studenten gebruiken. Hoewel de middelen voor online Pilates-lessen aanvankelijk werden gecreëerd met de Pilates-beginner in het achterhoofd, gebruiken steeds meer professionals deze sites als een hulpmiddel voor het aanleren van technieken. Het probleem met het leren hoe te onderwijzen via video is dat het diep beperkt is. Je hebt een beperkt perspectief op de positie van de klant. Als je er live was, had je een visuele toegang van 360 graden. De handen op steun en hulp die leraren op de camera kunnen zien, kunnen eenvoudigweg niet alleen door observatie worden overgebracht.
Voorbeeld: Een online workout toont een leraar die een prachtige tussenliggende groepsles aflevert. Wat niet wordt vermeld, is dat de docent op camera de luxe heeft gehad om van tevoren een routine te bepalen en vervolgens het project casten. Dit betekent dat de studenten voor deze routine zijn geselecteerd. Dat is precies het tegenovergestelde van wat er in de studio gebeurt, waar een leraar onmiddelijk beslissingen moet nemen voor de klanten die op een bepaalde dag verschijnen.
Beweging en beweging zijn ervaringsgerichte per definitie. Cursusleiders van elk niveau kunnen niet echt leren om een echte live cliënt te faciliteren, te spotten of op de juiste manier te onderwijzen door iemand anders op een scherm te bekijken. Je kunt niet leren instrueren alleen door erover te lezen. En je kunt zeker niet leren lesgeven door naar foto's te kijken. De industrie moet deze praktijk onder controle houden en nieuwe toegankelijke manieren vinden om kwalitatief hoogstaand onderwijs te bieden aan Pilates-professionals en tegelijkertijd het publiek te beschermen.
