Startpagina » Zeldzame ziekten » Een overzicht van methylmalonic acidemie

    Een overzicht van methylmalonic acidemie

    Methylmalonic acidemia (MMA) is een zeldzame en ernstige genetische aandoening die multiple body-systemen aantast. Het kan mogelijk coma en overlijden veroorzaken, vooral als het niet correct wordt gediagnosticeerd en behandeld. Door een genetisch defect kan het lichaam bepaalde delen van eiwitten niet goed verwerken, wat leidt tot de symptomen van de aandoening. Het is een zeldzame ziekte, die naar schatting bij ongeveer één op de 100.000 zuigelingen voorkomt.

    symptomen

    Methylmalonic acidemia is een complexe ziekte die een verscheidenheid aan verschillende symptomen kan veroorzaken. De intensiteit van deze symptomen varieert op basis van de exacte genetische mutatie die de ziekte veroorzaakt. In de meest ernstige gevallen beginnen de symptomen bijna onmiddellijk. In andere gevallen kunnen symptomen pas verschijnen na de vroege kinderjaren, jeugd of zelfs volwassenheid.
    Veel van de symptomen van MMA worden erger in bepaalde situaties. Deze perioden van gevaarlijkere ziekte kunnen worden veroorzaakt door vasten, koorts, braken, infectie, chirurgie, stress of door het nalaten de aanbevolen behandelingen te volgen. Dit wordt decompensatie van de ziekte genoemd en dit kan levensbedreigende symptomen veroorzaken. Een baby die een decompensatie ondergaat, kan bijvoorbeeld symptomen hebben zoals:
    • Ademhalingsproblemen
    • Spier zwakte
    • braken
    • Lage energie (lethargie)
    • Lage lichaamstemperatuur
    • Verminderd bewustzijn
    Zelfs met de beste medische interventies, zullen sommige mensen met MMA decompensaties van de ziekte ervaren. Baby's lopen bijzonder risico.
    De ziekte kan ook op de lange termijn problemen veroorzaken. Deze kunnen zijn:
    • Verstandelijk gehandicapt
    • pancreatitis
    • Slechte eetlust en groei
    • Epileptische aanvallen
    • osteoporose
    • Nierziekte (die nierfalen kan veroorzaken)
    • Optic zenuw atrofie (veroorzaakt visieproblemen)
    • Slag van een hersengebied dat de basale ganglia wordt genoemd (waardoor bewegingsproblemen ontstaan)
    • Bloedproblemen (zoals afgenomen aantallen van bepaalde afweercellen en bloedarmoede)
    Bijkomende symptomen zijn ook mogelijk. Maar het is belangrijk op te merken dat niet iedereen met MMA al deze symptomen zal hebben. Iemand met een milde vorm van MMA kan bijvoorbeeld op volwassen leeftijd symptomen van een nieraandoening ervaren.

    Oorzaken

    Ingeboren fouten van het metabolisme

    Methylmalonic acidemia behoort tot een groep stoornissen die bekend staat als aangeboren stofwisselingsstoornissen. Metabolisme verwijst naar het meerstapsproces waarbij de voedingsstoffen in voedsel worden omgezet in energie. Ingeboren fouten van het metabolisme worden veroorzaakt door verschillende genetische defecten die leiden tot problemen met de stofwisseling.
    Het metabolisme vindt plaats via een gecompliceerde en sterk gecoördineerde reeks van chemische reacties. Problemen in veel verschillende genen kunnen normale metabolische processen verstoren.
    MMA behoort ook tot een kleinere subset van deze ziekten, organische acidurieën genaamd. Deze genetische ziekten zijn het gevolg van moeilijkheden bij het metaboliseren van bepaalde soorten aminozuren (de bouwstenen van eiwitten). 
    Hierdoor kunnen de niveaus van bepaalde producten die normaal in het lichaam aanwezig zijn, tot ongezonde niveaus stijgen. Defecten in verschillende enzymen leiden tot verschillende soorten organische acidurie. Propionzuuracidemie is bijvoorbeeld een andere zeldzame ziekte in deze klasse. Andere zeldzame ziekten in deze groep kunnen enkele soortgelijke symptomen hebben.

    Gen Defecten in MMA

    MMA kan worden veroorzaakt door een defect in een van de verschillende genen. Vanwege het defect in het gen werken de resulterende eiwitten niet zo goed als zou moeten. Deze defecten veroorzaken problemen met de werking van een specifiek proteïne-enzym, methylmalonyl-CoA-mutase genoemd.
    Dit enzym speelt normaal een belangrijke rol bij het metaboliseren van een specifiek type aminozuur (evenals enkele andere belangrijke verbindingen, zoals bepaalde delen van vetten en cholesterol). Daarom begint methylmalonzuur te accumuleren, evenals enkele andere verwante stoffen. Deze verbindingen kunnen giftig zijn wanneer ze zich in het lichaam opbouwen, wat leidt tot enkele van de symptomen van de ziekte.
    Andere symptomen kunnen het gevolg zijn van disfuncties in de energieproductie als gevolg van problemen met deze metabolische stap.

    Diagnose

    De diagnose van methylmalonacidemie vereist een grondige medische geschiedenis en onderzoek. Laboratoriumtesten zijn ook cruciaal. Het is belangrijk dat de diagnose zo snel mogelijk gebeurt, omdat de getroffen personen vaak erg ziek zijn. Onbehandelde decompensaties kunnen ook de lange-termijncomplicaties van MMA verergeren (bijvoorbeeld permanente hersenbeschadiging veroorzaken).
    Veel verschillende soorten medische problemen kunnen leiden tot neurologische en andere symptomen zoals die worden gezien bij gedecompenseerde MMA. Het kan een uitdaging zijn om deze andere mogelijke diagnoses uit te sluiten en de specifieke oorzaak te beperken. Omdat MMA een zeldzame aandoening is, kan een medisch specialist nodig zijn om een ​​diagnose van de ziekte te maken.
    Een belangrijke diagnostische test voor MMA kijkt naar hoeveel methylmalonzuur in het bloed of de urine aanwezig is.
    Bij mensen met MMA moeten deze tests hoger zijn dan normaal. Er zijn echter ook enkele andere aangeboren metabolismefouten die ertoe kunnen leiden dat methylmalonzuur zich ophoopt als gevolg van verschillende genetische problemen..
    Enkele andere laboratoriumtests die nuttig kunnen zijn bij het diagnosticeren van MA zijn de volgende:
    • basisbloedwerk zoals CMP (om te beoordelen op respons op infectie, bloedarmoede, glucoseniveaus, elementaire orgaanfunctie en meer)
    • bloedonderzoek om verschillende metabolieten zoals ammoniak te beoordelen
    • bloed werk om de aanwezige aminozuren te beoordelen
    • bloedmonster om te beoordelen op bacteriële infectie
    • bloedtest voor vitamine B12 en homocysteïne
    Aanvullende genetische tests kunnen helpen om de diagnose te stellen en kunnen ook de specifieke genetische mutatie identificeren. In sommige gevallen kan dit van invloed zijn op behandelingsopties.
    De standaard screeningstesten voor pasgeborenen leveren soms de diagnose van MMA. Niet alle plaatsen testen echter op deze specifieke ziekte. Ook kunnen baby's eerst symptomen ervaren voordat de resultaten van deze screeningstests beschikbaar zijn.

    Behandeling

    Acute behandeling

    Perioden van decompensaties van MMA zijn medische noodgevallen. Zonder ondersteuning kunnen individuen tijdens deze periodes sterven. Dit kan gebeuren vóór een eerste diagnose of tijdens andere perioden van stress of ziekte. Deze personen hebben intensieve ondersteuning nodig in een ziekenhuisomgeving.
    Deze personen kunnen bijvoorbeeld interventies nodig hebben zoals intraveneuze vloeistoffen en glucose, behandeling van precipiterende factoren (zoals bacteriële infectie), een strak gereguleerde eiwitinname, intraveneuze carnitine, ademhalingsondersteuning (indien nodig), en / of hemodialyse of extracorporale membraanoxygenatie (ECMO , die giftige bijproducten verwijdert).

    Dieet

    Dieetmanagement is een belangrijk onderdeel van de behandeling van MMA. Mensen met MMA moeten nauw samenwerken met een voedingsdeskundige die ervaring heeft met zeldzame stofwisselingsziekten.
    Het verminderen van de hoeveelheid verbruikt eiwit kan de impact van de ziekte verminderen.
    Het te ernstig beperken van eiwitten heeft echter zijn eigen negatieve gezondheidseffecten. Daarom is het handig om met een professional te werken. Een voedingssonde is soms ook nuttig om te zorgen voor goede voeding, vooral tijdens decompensaties.

    Langdurige behandelingen

    Bepaalde medicijnen zijn beschikbaar die mogelijk de verwijdering van enkele van de toxische metabole bijproducten kunnen verbeteren. Deze omvatten L-carnitine, metronidazol en neomycine.
    Injecties met vitamine B12 (hydroxocobalamine) is een zeer nuttige behandeling voor mensen met specifieke genetische subtypen van MMA, maar niet voor alle subtypen.
    Andere langdurige medicaties kunnen ook nodig zijn om complicaties te behandelen. Iemand kan bijvoorbeeld een bisfosfonaatmedicijn gebruiken om osteoporose gerelateerd aan MMA te behandelen.
    Levertransplantatie is ook een optie voor sommige mensen met MMA. Het geneest de ziekte niet, maar het kan een persoon helpen minder frequente en minder ernstige decompensaties te ervaren. Niertransplantatie kan ook nodig zijn voor mensen met een ernstige nieraandoening.

    Decompensaties voorkomen

    Het voorkomen van decompensaties is ook een belangrijk onderdeel van de behandeling. Mensen met MMA moeten hun inname van eiwitten niet vasten of verhogen, omdat dit een decompensatie zou kunnen veroorzaken. Als een persoon met MMA ziek is (zoals van een virus), is het belangrijk dat ze de eiwitinname verlagen en extra vloeistoffen met suiker ontvangen. Dit kan een decompensatie helpen voorkomen.
    Getroffen personen moeten nauwlettend worden gevolgd wanneer ze worden blootgesteld aan stressfactoren die een decompensatie kunnen veroorzaken. Op die manier kan de behandeling onmiddellijk beginnen als dat nodig is.
    Zoek onmiddellijk medische hulp als de persoon met MMA ongewone symptomen heeft, zoals verminderde waakzaamheid of als u nog andere zorgen hebt over een decompensatie.

    Toezicht houden

    Mensen met methylmalonacidemie moeten ook regelmatig worden gecontroleerd op complicaties van de aandoening op de lange termijn. Dit zou bijvoorbeeld regelmatige oogonderzoeken en tests van de nierfunctie moeten omvatten. Idealiter zouden mensen met MMA een specialist moeten zien met ervaring in zeldzame genetische ziekten. Behandeling en monitoring vereisen een reeks medische professionals die als een team samenwerken.

    Nieuwe potentiële behandelingen

    Onderzoekers onderzoeken ook potentiële nieuwe behandelingen voor MMA, zoals gentherapie en antioxidantbehandelingen. Deze behandelingen hebben niet dezelfde strenge studie ondergaan als behandelingen die al zijn goedgekeurd door de FDA. Vraag uw arts of u geïnteresseerd bent om mogelijk deel te nemen aan een klinische proef. Of bekijk de Amerikaanse database voor klinische proeven.

    Erfenis

    Methylmalonic acidemia is een autosomaal recessieve genetische aandoening. Dit betekent dat een persoon een aangetast gen van beide ouders moet erven om de ziekte te krijgen. Als een echtpaar één kind heeft gehad dat met MMA is geboren, is er een kans van 25 procent dat hun volgende kind ook de aandoening heeft. Het is ook belangrijk om bestaande broers en zussen op de ziekte te testen, omdat niet alle mensen met MMA symptomen meteen vertonen.
    Vroegtijdige diagnose en behandeling kunnen dan helpen om complicaties op lange termijn door de ziekte te voorkomen. Praten met een genetische counselor kan voor veel gezinnen erg nuttig zijn. Dit kan u een idee geven van de risico's in uw situatie. Prenatale tests kunnen ook een optie zijn.

    Een woord van heel goed

    Een diagnose van MMA is begrijpelijkerwijs overweldigend voor veel gezinnen. Het kan enige tijd duren om volledig te begrijpen wat er gebeurt. Het helpt om een ​​betrouwbaar team in de gezondheidszorg te hebben dat alles in het werk stelt om u of de behoeften van uw kind op korte en lange termijn te ontmoeten. Gelukkig zijn zowel de diagnose als de behandeling de afgelopen jaren verbeterd. MMA is een belangrijke aandoening die een langetermijnbehandeling vereist, maar u moet weten dat u niet alleen bent. Aarzel niet om hulp in te schakelen van uw vrienden, familieleden, zorgteam en / of steungroep.