Wat is het Klinefelter-syndroom?
Wat is het Klinefelter-syndroom?
Klinefelter-syndroom is een genetische afwijking die alleen bij mannen voorkomt. Het Klinefelter-syndroom, genoemd naar de Amerikaanse arts Harry Klinefelter in 1942, treft ongeveer één op de 500 pasgeboren mannetjes, waardoor het een veel voorkomende genetische afwijking is.Op dit moment is de gemiddelde tijd van diagnose halverwege de jaren 30, en men denkt dat slechts ongeveer een kwart van de mannen met het syndroom ooit officieel wordt gediagnosticeerd. De meest voorkomende symptomen van Klinefelter-syndroom zijn seksuele ontwikkeling en vruchtbaarheid, hoewel voor individuele mannen de ernst van de symptomen sterk kan variëren. Er wordt gedacht dat de incidentie van het Klinefelter-syndroom toeneemt.
De genetica van het syndroom van Klinefelter
Klinefelter-syndroom wordt gekenmerkt door een afwijking in de chromosomen of het genetische materiaal waaruit ons DNA bestaat.Normaal gesproken hebben we 46 chromosomen, 23 van onze moeders en 23 van onze vader. Hiervan zijn er 44 autosomen en 2 zijn geslachtschromosomen. Het geslacht van een persoon wordt bepaald door de X- en Y-chromosomen met mannen met één X- en één Y-chromosoom (een XY-arrangement) en vrouwen met twee X-chromosomen (een XX-opstelling). Bij mannen komt het Y-chromosoom van de vader en een van beide X- of Y-chromosoom komt van de moeder.
Dit samenvoegen, 46, XX verwijst naar een vrouw en 46, XY definieert een mannetje.
Klinefelter-syndroom is een trisomie-aandoening, verwijzend naar een aandoening waarbij drie, in plaats van twee van de autosomale chromosomen of geslachtschromosomen aanwezig zijn. In plaats van 46 chromosomen hebben degenen die een trisomie hebben 47 chromosomen (hoewel er andere mogelijkheden zijn met het Klinefelter-syndroom hieronder besproken).
Veel mensen zijn bekend met het syndroom van Down. Downsyndroom is een trisomie waarbij er drie 21e chromosomen zijn. De rangschikking zou 47XY (+21) of 47 XX (+21) zijn, afhankelijk van of het kind mannelijk of vrouwelijk was.
Klinefelter-syndroom is een trisomie van de geslachtschromosomen. Meestal (ongeveer 82 procent van de tijd) is er een extra X-chromosoom (een XXY-arrangement).
Bij 10 tot 15 procent van de mannen met Klinefelter-syndroom is er echter een mozaïekpatroon, waarin meer dan één combinatie van geslachtschromosomen aanwezig is, zoals 46XY / 47XXY. (Er zijn ook mensen met het mozaïek-down-syndroom.)
Minder vaak komen andere combinaties van geslachtschromosomen zoals 48XXXY of 49XXXXY voor.
Met het mozaïek Klinefelter-syndroom kunnen de tekenen en symptomen milder zijn, terwijl andere combinaties, zoals 49XXXXY, meestal leiden tot meer ernstige symptomen.
Naast Klinefelter-syndroom en Down-syndroom zijn er ook andere menselijke trisomieën.
Genetische oorzaken van Klinefelter-syndroom - Niet-reactievorming en ongevallen bij replicatie in het embryo
Klinefelter-syndroom wordt veroorzaakt door een willekeurig genetische fout die optreedt tijdens de vorming van het ei of het sperma, of na de bevruchting.Meestal treedt Klinefelter-syndroom op als gevolg van een proces dat nondisjunctie wordt genoemd in het ei of het sperma tijdens meiose. Meiose is het proces waarbij genetisch materiaal wordt vermenigvuldigd en vervolgens wordt verdeeld om een kopie van genetisch materiaal aan een ei of een sperma te leveren. Bij een niet-overdracht is het genetische materiaal niet correct gescheiden. Bijvoorbeeld, wanneer de cel zich splitst om twee cellen (eieren) te maken, elk met één kopie van een X-chromosoom, gaat het scheidingsproces scheef zodat twee X-chromosomen in één ei arriveren en het andere ei geen X-chromosoom ontvangt.
(Een aandoening waarbij er een geslachtschromosoom ontbreekt in het ei of het sperma kan leiden tot aandoeningen zoals het syndroom van Turner, een "monosomie" met de indeling 45, XO.)
Nondisjunction tijdens meiose in het ei of sperma is de meest voorkomende oorzaak van Klinefelter-syndroom, maar de aandoening kan ook optreden als gevolg van fouten in de deling (replicatie) van de zygote na bevruchting.
Risicofactoren voor Klinefelter-syndroom
Klinefelter-syndroom lijkt vaker voor te komen met zowel oudere moeder- als vaderlijke leeftijd (ouder dan 35 jaar). Een moeder die 40 jaar of ouder is, heeft twee tot drie keer meer kans op een baby met Klinefelter-syndroom dan een moeder die is 30 jaar oud bij de geboorte. We kennen momenteel geen risicofactoren voor het Klinefelter-syndroom die optreden als gevolg van fouten in de deling na de bevruchting.Het is belangrijk om nog eens op te merken dat Klinefelter een genetisch syndroom is, maar dat het meestal niet wordt 'geërfd' en daarom niet 'leuk is in gezinnen'. In plaats daarvan wordt het veroorzaakt door een willekeurig ongeluk tijdens de vorming van het ei of het sperma, of kort na de conceptie. Een uitzondering kan zijn wanneer sperma van een man met Klinefelter-syndroom wordt gebruikt voor in-vitrofertilisatie (zie hieronder).
Symptomen van het Klinefelter-syndroom
Veel mannen kunnen leven met een extra X-chromosoom en ondervinden geen symptomen. In feite kunnen mannen de eerste diagnose krijgen wanneer ze in de leeftijd van 20, 30 of ouder zijn, wanneer een onvruchtbaarheidsoperatie het syndroom ontdekt.Bij mannen met tekenen en symptomen ontwikkelen deze zich vaak tijdens de puberteit wanneer de teelballen zich niet ontwikkelen zoals zou moeten. Tekenen en symptomen van het Klinefelter-syndroom kunnen zijn:
- Vergrote borsten (gynaecomastie.)
- Kleine, stevige testikels.
- Kleine penis.
- Spaar gezichts- en lichaamshaar.
- Abnormale lichaamsverhoudingen (meestal de neiging om lange benen en een korte romp te hebben.)
- Intellectuele handicap - Leerstoornissen, vooral taalproblemen, komen vaker voor dan bij mensen zonder het syndroom, hoewel intelligentietesten meestal normaal zijn.
- Verminderde libido.
- Onvruchtbaarheid - Zoals opgemerkt, realiseren veel mannen zich niet dat ze Klinefelter hebben totdat ze proberen een eigen gezin te stichten, omdat mannen met de aandoening geen sperma produceren en daarom onvruchtbaar zijn. Genetische tests zullen de aanwezigheid van een extra X-chromosoom laten zien en zijn de meest effectieve manier om Klinefelter te diagnosticeren.
Diagnose van het Klinefelter-syndroom
De diagnose van Klinefelter-syndroom, zoals hierboven vermeld, wordt vaak gedaan wanneer een man zich presenteert met onvruchtbaarheid en een gebrek aan sperma wordt gevonden op een spermastaal. Een genetische karyotypetest kan vervolgens worden gebruikt om de diagnose te bevestigen.Bij laboratoriumtests is een laag testosteronniveau gebruikelijk en meestal 50 tot 75 procent lager dan bij mannen zonder Klinefelter-syndroom. Houd er rekening mee dat er naast het Klinefelter-syndroom veel oorzaken zijn van lage testosteronniveaus bij mannen.
Gonadotropines, in het bijzonder follikelstimulerend hormoon (FSH) en luteïniserend hormoon (LH), zijn verhoogd en de plasma-oestradiolspiegels zijn meestal verhoogd (om onbekende redenen).
Behandelingsopties voor Klinefelter-syndroom
Androgeentherapie (soorten testosteron) is de meest voorkomende vorm van behandeling voor het Klinefelter-syndroom en kan een aantal positieve effecten hebben, waaronder het verbeteren van libido, het bevorderen van de haargroei, het verhogen van spierkracht en energieniveaus en het verminderen van de kans op osteoporose. Hoewel de behandeling verschillende tekenen en symptomen van het syndroom kan verbeteren, herstelt het gewoonlijk niet de vruchtbaarheid (zie hieronder).Chirurgie (borstverkleining) kan nodig zijn voor significante borstvergroting (gynaecomastie) en kan vanuit emotioneel oogpunt zeer nuttig zijn.
Klinefelter-syndroom en onvruchtbaarheid
Mannen met het Klinefelter-syndroom zijn meestal onvruchtbaar, hoewel sommige mannen met het mozaïek Klinefelter-syndroom minder kans hebben op onvruchtbaarheid.Het gebruik van stimulerende methoden, zoals gonadotrope of androgene stimulatie zoals gedaan voor sommige vormen van mannelijke onvruchtbaarheid, werkt niet vanwege het gebrek aan ontwikkeling van de teelballen bij mannen met Klinefelter-syndroom.
Vruchtbaarheid kan mogelijk zijn door operatief sperma uit de teelballen te verwijderen en vervolgens in-vitrofertilisatie te gebruiken. Helaas is gebleken dat het gebruik van IVF met sperma van mannen met het Klinefelter-syndroom het risico op aneuploïdie kan verhogen. Als mannen deze optie willen overwegen, moeten ze een grondig begrip hebben van hoe een analyse van de genomica van het sperma kan worden uitgevoerd voorafgaand aan implantatie.
Onvruchtbaarheid bij mannen met het Klinefelter-syndroom opent emotionele, ethische en morele kwesties voor stellen die niet aanwezig waren vóór de komst van in-vitrofertilisatie. Praten met een genetisch adviseur zodat u de risico's begrijpt, evenals de opties om te testen voorafgaand aan de implantatie, is van cruciaal belang voor iedereen die deze behandelingen in overweging neemt.
Klinefelter-syndroom en andere gezondheidsproblemen
Mannen met het Klinefelter-syndroom hebben meestal meer dan het gemiddelde aantal chronische gezondheidsproblemen en een kortere levensverwachting dan mannen die het syndroom niet hebben. Dat gezegd hebbende, is het belangrijk op te merken dat behandelingen zoals testosteronvervanging worden bestudeerd die deze "statistieken" in de toekomst kunnen veranderen. Sommige aandoeningen die vaker voorkomen bij mannen met het Klinefelter-syndroom zijn:- Borstkanker - Borstkanker bij mannen met het Klinefelter-syndroom komt 20 keer vaker voor dan bij mannen zonder het Klinefelter-syndroom
- osteoporose
- Kiemceltumoren
- Strokes
- Auto-immuunziekten zoals systemische lupus erythematosis
- Aangeboren hartafwijkingen
- Spataderen
- Diepe veneuze trombose
- zwaarlijvigheid
- Metaboolsyndroom
- Type 2 diabetes
