Startpagina » Seksuele gezondheid » Wat is een bekkenexamen?

    Wat is een bekkenexamen?

    Een bekkenexamen is een onderzoek van de interne en externe organen in uw bekken, waaronder de vagina, vulva, baarmoeder, baarmoederhals, rectum, eierstokken en eileiders. Tijdens het onderzoek controleert uw arts uw bekkengebied visueel en fysiek om er zeker van te zijn dat alles normaal is. U kunt tegelijkertijd ook een uitstrijkje en een test voor bepaalde seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA's) hebben.
    Illustratie door Emily Roberts, Verywell

    Doel van de test

    Een bekkenexamen vindt vaak plaats als onderdeel van uw preventieve zorg tijdens een routinecontrole om te zoeken naar eventuele veranderingen en screening op vroege tekenen van kanker, cysten, vleesbomen en SOA's. Als je zwanger bent, zul je waarschijnlijk verschillende bekkenexamens hebben tijdens je zwangerschap.
    Bekkenonderzoeken worden ook gebruikt om een ​​medische aandoening te diagnosticeren als u symptomen heeft zoals:
    • Ongebruikelijke en / of aanhoudende vaginale afscheiding
    • Bloeden tussen de periodes
    • Bloeden na geslachtsgemeenschap
    • Bekkenpijn of menstruatiekrampen die ernstig genoeg zijn om uw dagelijkse routine zelfs enkele dagen per maand te verstoren
    • Zware periodes, waarin u uw maandverbanden, tampons of andere menstruatieproducten vaker dan eens in de twee tot drie uur moet vervangen of moet verdubbelen om te voorkomen dat het lekt
    • Pijn, zwelling of jeuk van je vagina of onderbuik
    Elk van deze symptomen kan wijzen op een vaginale infectie of een SOA, die uw toekomstige vruchtbaarheid zou kunnen beïnvloeden. Ze kunnen ook op andere aandoeningen duiden, zoals endometriose, pelvic inflammatory disease (PID) of een aantal andere voortplantingsstoornissen..
    componenten: Het bekkenexamen bestaat over het algemeen uit drie delen: een extern visueel examen, een intern visueel examen en een fysiek examen dat het tweemaandelijkse examen wordt genoemd.
    Als het tijd is voor je uitstrijkje, een screening op baarmoederhalskanker, dan heb je dat ook. De meeste vrouwen hoeven pas op 21-jarige leeftijd een uitstrijkje te krijgen en dan opnieuw elke drie tot vijf jaar.
    Als u symptomen van een SOA heeft of als u een hoog risico loopt om één SOA te krijgen, kan uw arts ook een monster nemen voor een SOA-test..
    Frequentie: Er bestaat momenteel geen consensus onder deskundigen over hoe vaak een bekkenonderzoek als preventieve zorg moet worden uitgevoerd. Het Amerikaanse College van Verloskundigen en Gynaecologen (ACOG) beveelt aan dat vrouwen die 21 jaar of ouder zijn elk jaar een bekkenonderzoek ondergaan om te screenen op kanker en infectie en dat vrouwen onder de 21 alleen een bekkenonderzoek hebben als ze symptomen van een medisch probleem hebben . Andere professionele verenigingen hebben verschillende aanbevelingen.
    Uw arts heeft waarschijnlijk haar eigen mening over hoe vaak u een bekkenonderzoek nodig heeft op basis van uw medische geschiedenis en algemene gezondheidstoestand, dus zij zal u vertellen hoe vaak u er een nodig heeft.

    Vóór de test

    De beste tijd om uw jaarlijkse bekkenexamen in te plannen en om de meest nauwkeurige resultaten te verkrijgen van uw gynaecologische onderzoek en Pap-uitstrijkje, indien van toepassing, is een of twee weken na uw menstruatie.
    Vaginale douchen is nooit een goed idee vanwege het risico op infectie. Het is vooral belangrijk om niet te douchen gedurende ten minste twee of drie dagen voor je bekkenexamen. Je moet ook onthouden van geslachtsgemeenschap gedurende ten minste 24 uur voorafgaand aan je onderzoek.
    timing: Een bekkenexamen zelf duurt slechts een paar minuten, maar het plannen van ongeveer een uur voor de hele afspraak is over het algemeen een veilige gok. Dit omvat de wachttijd, het invullen van formulieren, het invullen van uw medische geschiedenis, enzovoort.
    Plaats: Deze test wordt gedaan in het kantoor van uw arts of in een gezondheidskliniek.
    Wat te dragen: Je moet je kleding verwijderen en een toga aantrekken voor een bekkenexamen. Je kunt ook een laken krijgen om je onderste helft te bedekken.
    Eten en drinken: Er zijn geen beperkingen voor eten, drinken of medicijnen voor deze evaluatie.
    Kosten en ziektekostenverzekering: Aangezien een bekkenonderzoek vaak wordt uitgevoerd als onderdeel van een routine fysiek onderzoek of controle, kunnen de kosten variëren afhankelijk van factoren zoals of u al dan niet een uitstrijkje of STD-test hebt en wat er nog meer in de kosten zit, zoals een afzonderlijke fysiek examen. Het examen alleen kan variëren van $ 100 tot $ 300 of meer.
    Als u een ziekteverzekering hebt via de marktplaats van de Affordable Care Act of een andere verzekering die preventieve zorg dekt, wordt een jaarlijks bekkenexamen volledig gedekt als onderdeel van uw jaarlijks bezoek aan vrouwen. Dit betekent dat u geen contante kosten hoeft te betalen.
    Als u een bekkenonderzoek voor diagnostische doeleinden nodig heeft omdat u symptomen heeft, moet dit ook worden gedekt door uw ziekteverzekering. Neem contact op met uw verzekeringsagent of -bedrijf voor meer informatie, inclusief informatie over eventuele co-pay of eigen risico's die u mogelijk moet betalen.
    Als u geen ziekteverzekering hebt, onderverzekerd bent of als een laag inkomen wordt beschouwd, neemt u contact op met de plaatselijke gezondheidsdienst in uw regio of gemeente. Veel van deze bieden gratis of goedkope bekkenexamens, STD-testen en Pap-uitstrijkjes die u betaalt op basis van uw inkomen. U kunt ook lokale providers vinden die gratis of verloren kosten onderzoeken via het CDC-programma voor nationale borst- en baarmoederhalskanker vroege opsporing en preventie..
    Wat mee te brengen: Misschien wilt u een dagboek bijhouden dat u tijdens uw afspraak met uw arts kunt bespreken. U kunt een kalender of app gebruiken om de datums van uw menstruatie, de hoeveelheid stroom, pijn die wordt ervaren, afscheiding of andere symptomen die zich gedurende de maand voordoen, bij te houden..
    Neem ook eventuele vragen over het examen of uw gynaecologische gezondheid mee.
    Zorg dat je verzekeringskaart bij de hand is, en je co-pay, indien nodig.

    Tijdens de test

    Een bekkenonderzoek wordt uitgevoerd door een arts, een arts-assistent of een nurse practitioner. U kunt hiervoor uw reguliere huisarts of huisarts raadplegen of u kunt naar een gynaecoloog voor verloskunde (OB-GYN) gaan.
    Uw arts kan een verpleegster bij u hebben tijdens uw bekkenexamen ter bescherming van u beiden, maar als u er niet gerust op bent dat iemand anders erbij is, kunt u gerust vragen dat hij u alleen zal zijn. Omgekeerd, als uw arts geen verpleegster in de kamer heeft en u zich comfortabeler voelt bij iemand anders daar, kunt u uw partner of vriend in de kamer hebben of vragen dat een verpleegster binnenkomt tijdens dit deel van uw controle.
    Pre-Test: Na het inchecken en het invullen van de benodigde formulieren, waaronder een machtiging om uw verzekering in te dienen of een bijgewerkte gezondheidsgeschiedenis, is het een goed idee om uw blaas te legen, zodat u zich tijdens uw examen comfortabeler voelt.
    Eenmaal opgeroepen in de onderzoekskamer, begint u meestal met het laten controleren van uw bloeddruk, gewicht, pols en mogelijk uw urine. Wees voorbereid om de verpleegkundige de datum van de eerste dag van je laatste menstruatie te geven. Vertel de verpleegkundige ook welke zorgen u met de arts wilt bespreken, zoals onregelmatige menstruatieperioden, pijnlijke menstruatie of andere menstruatieproblemen, vaginale infecties of pijnlijke geslachtsgemeenschap.
    Na je eerste gesprek met de verpleegster, word je opgedragen om al je kleren uit te doen, met uitzondering van je sokken. Je krijgt een jurk en een kleed om jezelf te bedekken totdat je onderzoek begint.
    Uw arts zal kloppen om ervoor te zorgen dat u klaar bent en vervolgens de kamer binnengaat. Hij zal uw medische geschiedenis doornemen en eventuele problemen bespreken die u ondervindt. Het is belangrijk dat u zo nauwkeurig en volledig mogelijk bent bij het beantwoorden van de vragen en het beschrijven van eventuele symptomen.
    Uw arts kan luisteren naar uw hart en longen, uw borsten controleren op veranderingen of knobbels en uw buikstreek voelen voor eventuele onregelmatigheden. Een betrouwbaar onderzoek van uw borsten duurt ongeveer 30 seconden per borst.
    Tijdens uw borstonderzoek moet uw arts het maandelijkse borstzelfexamen met u bespreken en ook instructies geven als u niet bekend bent met hoe u dit moet doen. Als u 35 jaar of ouder bent, moet uw arts ook het mammogramonderzoek voor borstkanker bespreken.
    Gedurende de test: Het bekkenexamen zelf duurt slechts een paar minuten. Tijdens elk deel van het examen zal uw arts u waarschijnlijk vertellen waar ze mee bezig is, vooral als dit uw eerste bekkenexamen is.
    Eerst moet je gaan liggen, naar het einde van de tafel gaan, met je voeten in de beugels of op de hoeken van de tafel gaan staan ​​en je knieën uit elkaar spreiden. Dit voelt ongemakkelijk, vooral de eerste keer of twee, maar houd er rekening mee dat uw arts regelmatig bekkenexamens aflegt. Probeer diep in te ademen om je spieren te helpen ontspannen als je gespannen bent.
    Op dit punt kan uw arts naar de buitenkant van uw vaginale gebied kijken om te controleren op afwijkingen, zwellingen, zweren of irritatie.
    Vervolgens wordt een speculum, een metalen instrument dat eruitziet als een eendensnavel, met een glijmiddel in uw vagina gestoken om het comfortabeler te maken. Het speculum verwijdt je vaginale wanden zodat je arts ze kan zien, evenals je baarmoederhals. Het speculum kan ongemakkelijk zijn en je kunt wat druk voelen als het wordt geopend, maar je moet geen pijn voelen. Als dit het geval is, vertel dit dan aan uw arts. In plaats daarvan kan er een kleinere zijn die ze kan gebruiken.
    Als u een Pap-uitstrijkje heeft, wordt een monster van baarmoederhalsweefsel genomen met een klein staafje of een spatel zodra uw baarmoederhals in zicht is. Dit kan wat kort ongemak veroorzaken, maar nogmaals, het mag niet pijnlijk zijn en het duurt maar een seconde of twee terwijl uw arts het weefsel verzamelt.
    Als u ook wordt getest op SOA's zoals chlamydia of gonorroe, of andere infecties zoals een schimmelinfectie, bekkenontstekingsziekte of bacteriële vaginose, zal uw arts een wattenstaafje gebruiken om een ​​monster van uw cervicale afscheiding te nemen voor de SOA-test of je vaginale secreties om te testen op andere infecties. Het speculum wordt voorzichtig uitgeschoven zodra dit deel van het examen is voltooid.
    Het volgende deel is het bimanual examen. Om dit uit te voeren, draagt ​​uw arts handschoenen en plaatst twee gesmeerde vingers in uw vagina, plaatst haar andere hand op uw onderbuik en comprimeert vervolgens het weefsel tussen haar twee handen, gevoel voor eventuele afwijkingen die mogelijk zijn opgetreden sinds uw laatste bekkenexamen.
    Het bimanuele onderzoek stelt uw arts in staat om de grootte, vorm en beweeglijkheid van uw baarmoeder te controleren op eventuele veranderingen in uw eierstokken, zoals cysten in de eierstokken, en te voelen voor enige gevoeligheid of andere abnormaliteiten in uw baarmoeder of de omliggende weefsels, zoals endometriose , Fibroid tumoren, of andere veel voorkomende baarmoederaandoeningen.
    Het bimanuele examen kan een beetje ongemakkelijk zijn, maar mag niet resulteren in openlijke pijn. Gelukkig duurt dit deel van het onderzoek meestal minder dan 30 seconden. Omdat het uw arts belangrijke informatie kan geven, is het een beetje tijdelijk ongemak waard.
    Na het controleren van uw vaginale gebied, kan uw arts ook een rectaal onderzoek doen door één gesmeerde vinger in uw rectum te steken om te controleren op eventuele pijn of abnormaliteiten zoals aambeien of tumoren. Dit is een optioneel onderdeel van een bekkenexamen, maar als uw arts dit doet, probeer dan zo veel mogelijk te ontspannen.
    Post-Test: Zodra je bekkenexamen is afgerond, krijg je privacy om je aan te kleden. Het is mogelijk dat u enkele weefsels krijgt om overtollig smeermiddel en een maxi-kussen of inlegkruisje weg te vegen voor het geval het speculum eventuele vlekken veroorzaakt.

    Na de test

    Als u klaar bent, komt uw arts terug naar de kamer om de resultaten van uw bekkenexamen met u te bespreken. Nadat je bezoek is afgelopen, kun je naar huis gaan en je normale activiteiten hervatten. U kunt lichtvlekken hebben, maar dit zou niet lang moeten duren.

    Resultaten interpreteren

    Uw arts kan u gewoonlijk meteen vertellen of zij tijdens uw bekkenonderzoek problemen of afwijkingen heeft geconstateerd of dat dit normaal was.
    In gevallen waarbij uw arts tijdens uw onderzoek een vaginaal vloeistofmonster heeft genomen om op zoek te gaan naar een schimmelinfectie of bacteriële vaginose, zal dit monster onder een microscoop worden bekeken op tekenen van schimmel, bacteriën of virussen. Uw arts kan zelfs naar de dia's zelf kijken na uw bekkenonderzoek. De aanwezigheid van deze micro-organismen is onmiddellijk duidelijk, dus je zult het waarschijnlijk weten voordat je naar huis gaat als je een van deze infecties hebt en met een recept weggaat om het te behandelen.
    Als u een uitstrijkje had, kunnen de resultaten hiervan enkele dagen duren en maximaal drie weken om terug te komen. Het kantoor van uw arts zal de resultaten waarschijnlijk naar u opsturen of u bellen, maar als u na drie weken niets hoort, moet u bellen.
    Resultaten van een baarmoederhalsstaafje om te controleren op gonorroe en chlamydia duurt enkele dagen om terug te komen.
    Opvolgen: Als uw bekkenonderzoek normaal was, moet u een nieuw onderzoek in een jaar of het door uw arts aanbevolen tijdsbestek plannen.
    Als uw bekkenonderzoek afwijkingen vertoont, zal uw arts u vertellen wat deze bevindingen kunnen betekenen, evenals over aanvullende testen, follow-up en / of behandelopties..
    Als u bijvoorbeeld last heeft van endometriose, kan uw arts tijdens uw bekkenonderzoek cysten of littekens op of rondom uw voortplantingsorganen hebben gevoeld - nog een bewijs dat u deze aandoening zou kunnen hebben. U zult waarschijnlijk echter meer tests nodig hebben om deze diagnose te bevestigen, zoals echografie, magnetische resonantie beeldvorming (MRI) en, in sommige gevallen, laparoscopie. Behandeling voor endometriose omvat typisch medicatie en / of chirurgie.
    Als uit je bekkenonderzoek en / of vaginale vloeistof blijkt dat je een schimmelinfectie of bacteriële vaginose hebt, hangt de behandeling af van wat er achter de infectie zit. Bacteriële vaginose wordt meestal behandeld met antibiotica, terwijl gistinfecties worden behandeld met receptvrije of vrij verkrijgbare antischimmelmiddelen. Als u terugkerende schimmelinfecties heeft, kan uw arts ook uw vaginaal vochtmonster naar een lab sturen om in cultuur gebracht te worden om erachter te komen wat voor soort schimmel uw infectie veroorzaakt om het specifiek en effectief te behandelen.
    In het geval van een verdenking op bekkenontsteking, bestelt uw arts extra culturen op uw vaginale en cervicale vloeistof en kan zij ultrasone, bloed- en urinetests en laparoscopie aanbevelen om de diagnose te bevestigen, te achterhalen waardoor de infectie wordt veroorzaakt en om te zien hoe wijdverspreid het is kan zijn. Het duurt waarschijnlijk een paar dagen voordat de resultaten van de cultuur terugkomen. De behandeling van PID omvat antibiotica voor zowel u als uw partner.
    Uw arts kan tijdens uw bekkenonderzoek een cyste van de eierstokken hebben gevoeld. Als dat het geval is, bestelt ze mogelijk meer tests om te zien wat voor soort medicijn het is en of u een behandeling nodig heeft. Deze tests kunnen een zwangerschapstest, laparoscopie en bloedonderzoek omvatten. Behandeling voor cysten van de eierstokken hangt af van factoren zoals uw leeftijd, medische geschiedenis, symptomen en de grootte en het soort cysten die u heeft, maar kan ook uw toestand, medicatie of operatie omvatten..
    Baarmoederfibromen worden vaak ook tijdens een bekkenonderzoek gedetecteerd. Deze niet-kankerachtige gezwellen in je baarmoeder ontwikkelen zich zelden tot kanker en kunnen in grootte variëren van microscopisch tot groot genoeg om ervoor te zorgen dat je baarmoeder uitpuilt. Deze vleesbomen veroorzaken geen symptomen voor de meeste vrouwen. Als uw arts bevestiging nodig heeft dat u vleesbomen heeft, kan hij extra tests bestellen om te controleren, zoals echografie, bloedonderzoek en mogelijk een andere beeldvormingsproef zoals MRI. Behandeling voor deze aandoening varieert van nauwlettend op het nemen van medicijnen om te kiezen voor een verscheidenheid aan procedures die de vleesbomen kleiner kunnen maken of volledig te verwijderen.
    Een bekkenonderzoek kan de eerste stap zijn in het diagnosticeren van kankers die voorkomen in de eierstokken, baarmoeder, rectum, vulva, baarmoederhals, eileiders en blaas. Soms kunnen de tumoren of abnormale cellen worden gezien of gevoeld tijdens uw examen. In gevallen waar kanker wordt ontdekt of vermoed, zal uw arts waarschijnlijk extra testen willen doen. Afhankelijk van het type kanker, kunnen de tests bestaan ​​uit echografie, een biopsie van uw weefsel, hysteroscopie, beeldvormingstesten, bloedonderzoek en urineonderzoek.
    Positieve resultaten op uw gonorroe- en chlamydiatests zullen aantonen welke infectie u heeft (hoewel u beide tegelijkertijd kunt hebben). U moet worden behandeld met een antibioticum om de infectie op te ruimen.
    Andere Overwegingen: Als u vragen of opmerkingen heeft over de resultaten van uw bekkenonderzoek, bespreek deze dan met uw arts. Dit is ook een goed moment om te praten over anticonceptie, vruchtbaarheid, seksuele gezondheid en andere gebieden of problemen waar u zich zorgen over maakt.

    Een woord van heel goed

    Uw arts weet hoe persoonlijk dit examen is, dus voel u vrij om openlijk en eerlijk te praten over gevoelens van nervositeit of angst, zodat zij u kan helpen zich zo comfortabel mogelijk te voelen. Dit kan ertoe leiden dat ze de dingen een beetje langzamer neemt, zorg ervoor dat ze alles uitlegt wat ze doet voordat ze het doet en controleer of het goed gaat met het examen..
    Als je echt het gevoel hebt dat je een bekkenexamen niet kunt doorstaan, heb je absoluut het recht om af te zien. Uw gezondheid kan echter op het spel staan ​​als u dit examen te lang vermijdt, vooral als u symptomen heeft. Overweeg om met een therapeut te praten over je angsten, of wat er achter zit, zodat je een punt kunt bereiken waarop je een bekkenexamen kunt doen. Zoek een arts met wie u zich op uw gemak voelt en stel vertrouwen bij hem of haar tijdens andere bezoeken. Als u deze stappen neemt, kunt u de controle over uw reproductieve gezondheid krijgen en uw angsten overwinnen.