Zoutbehoeften van Ultra-duuratleten

Hoge zout (natrium) diëten zijn in veel Amerikanen gekoppeld aan een aantal gezondheidsrisico's. Sommige sporters lopen echter vanwege hun verhoogde activiteit en overmatige zweetproductie het risico dat ze te weinig natrium in hun bloed hebben tijdens training en competitie en kunnen speciale natriumvereisten hebben. Omdat natrium verloren gaat in het zweet, is het belangrijker voor personen die bij hoge intensiteit trainen om voldoende natrium vóór, tijdens en na de training te krijgen. Dit is zelfs nog belangrijker tijdens ultra-uithoudingsconcurrentie.

Risico's van Hyponatriëmie

Hyponatriëmie, een lage natriumconcentratie in het bloed, komt vaker voor bij ultra-uithoudingsatleten. De Hawaii Ironman Triathlon ziet routinematig afwerkers met lage natriumconcentraties in het bloed. Een voldoende natriumbalans is nodig voor het overbrengen van zenuwimpulsen en een juiste spierfunctie, en zelfs een lichte uitputting van deze concentratie kan problemen veroorzaken. Ultra-afstand hardloopevenementen die plaatsvinden in warme, vochtige omstandigheden, en waarbij sporters met een hoge intensiteit concurreren, hebben omstandigheden die primeren om hyponatriëmie te ontwikkelen.

Oorzaken

Tijdens oefeningen met hoge intensiteit gaat natrium verloren, samen met zweet. Een atleet die alleen de verloren vloeistof met water vervangt, draagt ​​bij aan een verlaagde concentratie natrium in het bloed. Denk bijvoorbeeld aan een vol glas zout water. Als je de helft van de inhoud van het glas weggooit (zoals verloren gaat in zweet), en je vervangt dat alleen met water, dan is de natriumconcentratie in het glas veel minder en is het water meer verdund. Dit gebeurt vaak in de bloedbaan van een atleet die alleen hydrateert met water tijdens overmatig zweten. Het resultaat is hyponatriëmie.

Studies hebben aangetoond dat ultra-uithoudingsvermogen atleten 1-2 gram zout per liter zweet kunnen verliezen. Als je bedenkt dat atleten elk uur een liter (of meer) zweet kunnen verliezen, kun je dat zien tijdens een lange uithoudingsactiviteit (12-uursrace), het is niet ondenkbaar dat een atleet een enorme hoeveelheid zweet kan uitzweten. natrium. Het vervangen van dit natriumverlies tijdens het evenement is essentieel voor de prestaties en veiligheid, vooral bij warm weer.

symptomen

De vroege waarschuwingssignalen zijn vaak subtiel en kunnen vergelijkbaar zijn met uitdroging; misselijkheid, spierkrampen, hittekrampen, desoriëntatie, onduidelijke spraak, verwarring en ongepast gedrag. Op dit punt komen veel atleten in de problemen door water te drinken omdat ze denken dat ze uitgedroogd zijn. In feite zal alleen water het probleem van hyponatriëmie vergroten. In het uiterste geval kan een atleet epileptische aanvallen, coma of de dood ervaren.

Behandeling

Bij het eerste teken van misselijkheid, spierkrampen, desoriëntatie, moet een atleet een natriumhoudende sportdrank drinken, zoals Gatorade, of zout voedsel eten. Indien mogelijk moet een atleet vooruit plannen en zijn of haar vloeistofverlies en behoefte aan natriumvervanging tijdens het evenement inschatten, en tijdens de race op een hydratieschema blijven. Als de symptomen extreem zijn, moet een medische professional worden gezien.

het voorkomen

De beste manier voor een atleet om dergelijke problemen te voorkomen, is door vooruit te plannen. Tips en aanbevelingen zijn onder meer:

• Gebruik een natriumbevattende sportdrank tijdens lange-afstands evenementen met hoge intensiteit.
• Eet zout voedsel voor en tijdens de wedstrijd indien mogelijk.
• Omdat er geen vaste richtlijnen voor iedereen zijn, is het belangrijk dat een atleet zijn of haar individuele vochtbehoeften begrijpt.
• Weeg jezelf voor en na de training en drink voldoende op natrium gebaseerde sportdrank om vochtverlies tijdens het sporten te compenseren
• Verhoog de zoutinname enkele dagen voorafgaand aan de competitie. De verhoogde natriumconcentratie zorgt ervoor dat extra hydratatie met water in evenwicht blijft, zodat de verdunning van natrium in het bloed niet optreedt.
• Vermijd het gebruik van aspirine, ibuprofen en andere niet-steroïde anti-inflammatoire middelen, omdat deze het risico van hyponatriëmie bij atleten kunnen verhogen.
  • Veel triatleten nemen deze medicijnen zonder te weten wat hun nadelige effect op de prestaties heeft. Bovendien maskeert chronisch gebruik van deze medicijnen vaak de eigen waarschuwingsmechanismen van het lichaam die atleten waarschuwen voor pijn en letsel. Atleten moeten worden ontmoedigd door overmatig gebruik van deze medicijnen.

Houd er rekening mee dat alle sporters anders reageren om te oefenen; de behoefte aan vocht en natrium zal overeenkomstig variëren. Voedingsmiddelen die extra natrium bevatten, zijn onder meer: ​​kipnoedelsoep, een dille-augurk, kaas, zoutjes en tomatensap.

Zoals altijd is het belangrijk om uw arts te raadplegen voor speciale overwegingen als u een voorgeschiedenis heeft van gezondheidsproblemen of als u medicatie gebruikt voor een gezondheidstoestand.