Cognitieve verstoringen en stress

Wanneer je over je leven nadenkt, is het heel goed mogelijk dat je geest trucs met je uithaalt die je zicht kunnen vertekenen. Cognitieve vervormingen - waarbij je geest een 'draai' geeft aan de gebeurtenissen die je ziet en een niet-zo-objectieve interpretatie hecht aan wat je ervaart - gebeurt de hele tijd. Ze komen vooral veel voor bij mensen met depressie en andere stemmingsstoornissen.

Psycholoog Aaron T. Beck bedacht oorspronkelijk de theorie van cognitieve verstoringen in de jaren zestig en vele therapeuten hebben sindsdien cliënten geholpen een positiever leven te leiden door hun cognitieve vervormingen op te sporen en te corrigeren. (Het is een van de principes van een zeer succesvolle en snel werkende manier van therapie genaamd cognitieve therapie.)

Wanneer je weet waar je op moet letten, wordt het vrij gemakkelijk om de cognitieve vervormingen bij anderen te herkennen. Het is misschien een beetje uitdagender om je eigen te spotten, maar het is mogelijk. Als je dat doet, krijg je meestal een blijvende positieve verandering in de manier waarop je stressoren in je leven ervaart.

Een interessant ding om op te merken is dat verschillende cognitieve vervormingen echt in je voordeel kunnen werken. De sleutel is om te weten wanneer en hoe dit te doen.

Hier zijn de 10 meest voorkomende (en officieel erkende) cognitieve verstoringen, met voorbeelden van hoe ze zich verhouden tot stress. U kunt erover lachen als u een of twee bekende vrienden herkent. Als je de komende dagen naar ze op zoek bent en ze voorzichtig corrigeert, ben je goed op weg om je reactievermogen te verminderen ten opzichte van de stress in je leven.

Alles-of-niets-denken

Dit type vervorming is de boosdoener wanneer mensen in extremen denken, zonder grijze gebieden of middenweg. Alles-of-niets denkers gebruiken vaak woorden als "altijd" en "nooit" bij het beschrijven van dingen. "Ik zit altijd vast in het verkeer!" "Mijn bazen luisteren nooit naar mij!" Dit soort denken kan de stressoren in je leven vergroten, waardoor ze lijken op grotere problemen dan ze in werkelijkheid kunnen zijn.

overgeneralisatie

Degenen die vatbaar zijn voor overgeneralisatie hebben de neiging om geïsoleerde gebeurtenissen te doen en aan te nemen dat alle toekomstige gebeurtenissen hetzelfde zullen zijn. Bijvoorbeeld, een overgeneralizer die tegenover een onbeschofte verkoopmedewerker staat, kan gaan geloven dat alle verkoopmedewerkers grof zijn en dat winkelen altijd een stressvolle ervaring zal zijn.

Mentale filter

Degenen die de neiging hebben om mentaal te filteren, kunnen positieve gebeurtenissen verdoezelen en een vergrootglas op het negatieve houden. Tien dingen kunnen goed gaan, maar een persoon die onder invloed van een mentale filter werkt, merkt misschien maar één ding dat fout gaat. (Voeg een beetje overgeneralisatie en alles-of-niets-denken aan de vergelijking toe, en je hebt een recept voor stress.)

Het positieve diskwalificeren

Net als bij mentale filtering, hebben degenen die het positieve diskwalificeren de neiging om positieve gebeurtenissen zoals staartwormen te behandelen, en klampen zich daardoor vast aan een negatievere wereldbeschouwing en stellen lage verwachtingen voor de toekomst. Heb je ooit geprobeerd een vriend te helpen een probleem op te lossen, alleen om elke oplossing te laten neerschieten met een "Ja maar ..." antwoord? Je hebt uit de eerste hand deze cognitieve vervorming gezien.

Conclusies trekken

Mensen doen dit de hele tijd. In plaats van het bewijsmateriaal tot een logische conclusie te leiden, richtten ze hun blik op een conclusie (vaak negatief) en zochten ze bewijsmateriaal om het te ondersteunen, zonder bewijs van het tegendeel te negeren. De jongen die beslist dat iedereen in zijn nieuwe klas hem zal haten en 'weet' dat ze alleen aardig tegen hem doen om straf te voorkomen, springt naar conclusies. Conclusie-springers kunnen vaak ten prooi vallen aan het lezen van gedachten (waar ze geloven dat ze de ware intenties van anderen kennen zonder met hen te praten) en waarzeggerij (voorspellen hoe de dingen in de toekomst zullen uitkomen en geloven dat deze voorspellingen waar zijn). Kun je voorbeelden bedenken van volwassenen die je kent die dit doen? ik durf te wedden dat je het kan.

Vergroting en minimalisatie

Vergelijkbaar met mentale filtering en diskwalificatie van het positieve, impliceert deze cognitieve vervorming meer nadruk leggen op negatieve gebeurtenissen en het bagatelliseren van de positieve. De medewerker van de klantenservice die alleen de klachten van klanten opmerkt en positieve interacties niet opmerkt, is het slachtoffer van vergroting en minimalisatie. Een andere vorm van deze vervorming staat bekend als catastrophizing, waar men zich het slechtst denkbare scenario voorstelt en verwacht. Het kan tot veel stress leiden.

Emotioneel redeneren

Deze is een naaste verwant van conclusies trekken omdat het gaat om het negeren van bepaalde feiten bij het trekken van conclusies. Emotionele redeners zullen hun emoties over een situatie als bewijs beschouwen in plaats van objectief naar de feiten te kijken. "Ik voel me volledig overweldigd, daarom moeten mijn problemen mijn vermogen om ze op te lossen volledig te boven gaan," of: "Ik ben boos op je; daarom moet je hier fout zitten ", zijn beide voorbeelden van fout emotioneel redeneren. Handelen aan deze overtuigingen als feit kan, begrijpelijkerwijs, bijdragen aan nog meer problemen om op te lossen.

Moeten verklaringen

Degenen die vertrouwen op 'moeten uitspraken' hebben de neiging om starre regels te hebben, vastgesteld door zichzelf of door anderen, die altijd gevolgd moeten worden - tenminste in hun gedachten. Ze zien geen flexibiliteit in verschillende omstandigheden, en ze zetten zichzelf behoorlijk onder druk om te proberen aan deze zelfopgelegde verwachtingen te voldoen. Als je interne dialoog een groot aantal 'shoulds' omvat, ben je mogelijk onder de invloed van deze cognitieve vervorming.

Etikettering en mislabeling

Degenen die een label of een verkeerd label hebben, zullen gewoonlijk labels plaatsen die vaak onnauwkeurig of negatief zijn voor zichzelf en anderen. "Hij is een zeurder." "Ze is een nep." "Ik ben gewoon een nutteloze toeters en bellen." Deze labels hebben de neiging om mensen te definiëren en bij te dragen aan een eendimensionale weergave ervan, waardoor de weg wordt vrijgemaakt voor overgeneralisaties om in te verhuizen. mensen in rollen die niet altijd van toepassing zijn en voorkomt dat we mensen (inclusief onszelf) zien zoals we werkelijk zijn. Het is ook een grote no-no in relatieconflicten.

personalisatie

Degenen die hun stressoren personaliseren, neigen zichzelf of anderen de schuld te geven van dingen waarover ze geen controle hebben, waardoor ze stress creëren waar het niet nodig is. Personen die gevoelig zijn voor personalisatie hebben de neiging zichzelf de schuld te geven van de daden van anderen of anderen de schuld te geven voor hun eigen gevoelens.

Als een van deze iets te vertrouwd aanvoelt, is dat een goede zaak: het herkennen van een cognitieve vervorming is de eerste stap om voorbij te gaan.