Hoe de experimentele methode werkt in de psychologie

Hoe onderzoeken onderzoekers de menselijke geest en gedrag precies? Hoewel er een aantal verschillende onderzoekstechnieken zijn, stelt de experimentele methode onderzoekers in staat te kijken naar oorzaak-en-gevolg relaties.

In de experimentele methode identificeren en definiëren onderzoekers sleutelvariabelen, formuleren ze een hypothese, manipuleren ze de variabelen en verzamelen ze gegevens over de resultaten. Externe variabelen worden zorgvuldig gecontroleerd om een ​​mogelijke impact op de uitkomst van het experiment te minimaliseren.

Een nadere blik op de experimentele methode in de psychologie

De experimentele methode omvat het manipuleren van één variabele om te bepalen of veranderingen in één variabele wijzigingen in een andere variabele veroorzaken. Deze methode is gebaseerd op gecontroleerde methoden, willekeurige toewijzing en de manipulatie van variabelen om een ​​hypothese te testen.

Typen experimenten

Er zijn een paar verschillende soorten experimenten die onderzoekers zouden kunnen gebruiken. Het type experiment dat wordt gekozen, kan afhankelijk zijn van verschillende factoren, waaronder de deelnemers, de hypothese en de middelen die de onderzoekers ter beschikking staan.

1. Lab-experimenten

Labo-experimenten zijn heel gebruikelijk in de psychologie omdat ze experimenteerders meer controle over de variabelen geven. Deze experimenten kunnen ook eenvoudiger zijn voor andere onderzoekers om te repliceren. Het probleem is natuurlijk dat wat in een lab plaatsvindt niet altijd identiek is aan wat er in de echte wereld plaatsvindt.

2. Veldexperimenten

Soms kiezen onderzoekers ervoor om hun experimenten in het veld uit te voeren. Laten we ons bijvoorbeeld voorstellen dat een sociaal psycholoog geïnteresseerd is in het onderzoeken van prosociaal gedrag. De onderzoeker kan een persoon doen doen alsof hij flauwvalt en observeren om te zien hoe lang het duurt voordat kijkers reageren. Dit type experiment kan een geweldige manier zijn om gedrag in actie te zien in realistische omgevingen. Het maakt het echter moeilijker voor de onderzoekers om de variabelen te beheersen en kan storende variabelen introduceren die de resultaten kunnen beïnvloeden.

3. Quasi-experimenten

Terwijl laboratorium- en veldexperimenten representeren wat bekend staat als echte experimenten, kunnen onderzoekers ook een derde type gebruiken dat bekend staat als een quasi-experiment. Dit worden vaak natuurlijke experimenten genoemd omdat de onderzoekers geen echte controle hebben over de onafhankelijke variabele. In plaats daarvan wordt het behandelingsniveau bepaald door de natuurlijke omstandigheden van de situatie. Een onderzoeker die naar persoonlijkheidsverschillen en de geboortevolgorde kijkt, bijvoorbeeld, kan de onafhankelijke variabele in de situatie niet manipuleren. Behandelingsniveaus kunnen niet willekeurig worden toegewezen omdat de deelnemers van nature in bestaande groepen vallen op basis van hun geboortevolgorde in hun gezin.

Dus waarom zou een onderzoeker ervoor kiezen om een ​​quasi-experiment te gebruiken? Dit is een goede keuze in situaties waarin wetenschappers geïnteresseerd zijn in het bestuderen van verschijnselen in natuurlijke, realistische omgevingen. Het is ook een goede keuze in situaties waarin onderzoekers de onafhankelijke variabele in kwestie niet ethisch kunnen manipuleren.

Belangrijke termen om te weten

Om te begrijpen hoe de experimentele methode werkt, zijn er enkele belangrijke termen die u eerst moet begrijpen.

De onafhankelijke variabele is de behandeling die de onderzoeker manipuleert. Van deze variabele wordt aangenomen dat deze een bepaald effect op een andere variabele veroorzaakt. Als een onderzoeker onderzoekt hoe slaap de testscores beïnvloedt, zou de hoeveelheid slaap die iemand krijgt de onafhankelijke variabele zijn.

De afhankelijke variabele is het effect dat de experimentator meet. In ons vorige voorbeeld zouden de testscores de afhankelijke variabele zijn.

Operationele definities zijn noodzakelijk om een ​​experiment uit te voeren. Als we zeggen dat iets een onafhankelijke variabele of afhankelijke variabele is, moeten we een zeer duidelijke en specifieke definitie hebben van de betekenis en de reikwijdte van die variabele.

Een hypothese is een voorlopige verklaring of gissingen over de mogelijke relatie tussen twee of meer variabelen. In ons eerdere voorbeeld zou de onderzoeker kunnen veronderstellen dat mensen die meer slaap krijgen beter presteren op een wiskundetest de volgende dag. Het doel van het experiment is dan om deze hypothese te ondersteunen of niet te ondersteunen.

Het experimentele proces

Psychologen gebruiken, net als andere wetenschappers, de wetenschappelijke methode bij het uitvoeren van een experiment. De wetenschappelijke methode is een verzameling procedures en principes die aangeven hoe wetenschappers onderzoeksvragen ontwikkelen, gegevens verzamelen en tot conclusies komen.

De vier basisstappen van het proces zijn:

1. Een hypothese vormen
2. Een studie ontwerpen en gegevens verzamelen
3. Analyse van de gegevens en bereikte conclusies
4. De bevindingen delen

Van de meeste psychologiestudenten wordt verwacht dat ze de experimentele methode op een gegeven moment gebruiken. Als u het proces van dichterbij wilt bekijken, moet u stap voor stap bekijken hoe u een psychologie-experiment kunt uitvoeren voor meer informatie..