Startpagina » Chirurgie » Wat te weten over Epigastric Hernia

    Wat te weten over Epigastric Hernia

    Een epigastrische hernia treedt op wanneer een zwakte in de buikspier de weefsels van de buik door de spier laat uitsteken. Het is meestal aanwezig bij de geboorte en is vergelijkbaar met een navelbreuk, behalve de navelstrenghernia rond de navel en de epigastrische hernia bevindt zich meestal tussen de navel en de borstkas.
    Een epigastrische hernia is meestal klein genoeg om alleen het peritoneum of de bekleding van de buikholte door de spierwand te duwen. In minder belangrijke gevallen kan het probleem tijdens een CT-scan of andere tests voor een heel ander probleem worden gediagnosticeerd en nooit symptomen veroorzaken. In feite zijn veel epigastrische hernia's gediagnosticeerd bij volwassenen, in plaats van bij kinderen. In ernstige gevallen kunnen delen van een orgaan door het gat in de spier bewegen.

    symptomen

    Epigastrische hernia's zijn meestal aanwezig bij de geboorte en lijken te verschijnen en verdwijnen, wat een "reduceerbare" hernia wordt genoemd. De hernia is mogelijk niet merkbaar tenzij de patiënt huilt, duwt om een ​​stoelgang te maken of een andere activiteit die druk op de buik veroorzaakt. De zichtbaarheid van een hernia maakt het gemakkelijk diagnosticeerbaar, en vereist vaak geen testen buiten een lichamelijk onderzoek door een arts.

    Behandeling bij kinderen

    Een epigastrische hernia zal niet vanzelf genezen en vereist een operatie om te worden gerepareerd. Echter, tenzij de hernia dreigt een noodgeval te worden, kan een operatie worden uitgesteld tot het kind ouder is. Peuters hebben de neiging chirurgie beter te tolereren dan pasgeborenen, dus het kan nuttig zijn om te wachten voordat de operatie wordt uitgevoerd.

    Behandeling bij volwassenen

    Het is niet ongebruikelijk dat een volwassene een epigastrische hernia krijgt waarvan zij zich niet eerder bewust waren. Het is ook mogelijk dat een hernia waarvan bekend was dat deze vele jaren aanwezig was, een probleem werd naarmate het individu ouder werd.
    Voor velen veroorzaakt een hernia pas later in het leven symptomen als gevolg van obesitas, spierzwakte of spanning op de spierwand van de buik. In deze gevallen kan chirurgisch herstel nodig zijn als de hernia pijn veroorzaakt of dreigt te verstrikken.

    Wanneer het een noodgeval is

    Een hernia die vast komt te zitten in de "uit" -positie wordt een opgesloten hernia genoemd. Hoewel een gedetineerde hernia geen noodgeval is, moet deze worden aangepakt en moet medische zorg worden gezocht. Een opgesloten hernia is een noodgeval wanneer het een "verstrikte hernia" wordt, waarbij het weefsel dat uitpuilt buiten de spier wordt uitgehongerd door zijn bloedtoevoer. Dit kan de dood van het weefsel veroorzaken dat door de hernia uitpuilt.
    Een verstrikte hernia kan worden geïdentificeerd door de dieprode of paarse kleur van het uitpuilende weefsel. Het kan gepaard gaan met hevige pijn, maar is niet altijd pijnlijk. Misselijkheid, braken, diarree en zwelling van de buik kunnen ook aanwezig zijn.

    Chirurgie

    Epigastrische hernia-operatie wordt meestal uitgevoerd met behulp van algemene anesthesie en kan worden uitgevoerd op een intramurale of poliklinische basis. Als de patiënt een kind is, moet speciale zorg worden besteed aan het adequaat voorbereiden van kinderen op de operatie.
    Deze operatie wordt uitgevoerd door een algemene chirurg of een colon-rectale specialist, als de patiënt een kind is, voert een chirurg die gespecialiseerd is in kindergeneeskunde doorgaans de procedure uit.
    Zodra de anesthesie is gegeven, begint de operatie met een incisie aan weerszijden van de hernia. Een laparoscoop wordt ingebracht in één incisie en de andere incisie wordt gebruikt voor aanvullende chirurgische instrumenten. De chirurg isoleert vervolgens het deel van de buikwand dat door de spier duwt. Dit weefsel wordt de "herniazak" genoemd. De chirurg brengt de herniazak terug naar zijn juiste positie en begint dan het spierdefect te herstellen.
    Als het defect in de spier klein is, kan het gehecht worden gehecht. De hechtingen blijven permanent op hun plaats, waardoor de hernia niet kan terugkeren. Bij grote defecten kan de chirurg het gevoel hebben dat het hechten niet voldoende is. In dit geval wordt een mesh-ent gebruikt om het gat te bedekken. Het gaas is permanent en voorkomt dat de hernia terugkeert, ook al blijft het defect open.
    Als de hechtmethode wordt gebruikt met grotere spierdefecten (ongeveer de grootte van een kwart of groter), is de kans op herhaling groter. Het gebruik van gaas in grotere hernia's is de standaard van de behandeling, maar het is mogelijk niet geschikt als de patiënt een voorgeschiedenis heeft van het afwijzen van chirurgische implantaten of een aandoening die het gebruik van gaas voorkomt.
    Zodra de mesh op zijn plaats zit of de spier is genaaid, wordt de laparoscoop verwijderd en kan de incisie worden gesloten. De incisie kan op verschillende manieren worden gesloten. Het kan worden gesloten met hechtingen die worden verwijderd tijdens een vervolgbezoek met de chirurg, een speciale vorm van lijm die wordt gebruikt om de incisie te sluiten zonder hechtingen, of kleine plakkerige pleisters die steri-strips worden genoemd.

    Herstel

    De meeste hernia-patiënten kunnen binnen twee tot vier weken terugkeren naar hun normale activiteit. Oudere patiënten doen er langer over. De buik zal zacht zijn, vooral voor de eerste week. Gedurende deze tijd moet de incisie worden beschermd tijdens activiteiten die de buikdruk verhogen door een stevige maar zachte druk uit te oefenen op de incisielijn.
    Activiteiten waarbij de incisie moet worden beschermd, zijn onder andere:
    • Van een liggende positie naar een zittende positie, of vanuit een zittende positie naar staand
    • niezen
    • hoesten
    • Huilen, vooral als het kind rood wordt van de inspanning
    • Lager tijdens een stoelgang
    • braken