Een overzicht van de schildklierziekte

Schildklierziekte is een van de meest voorkomende, maar onbegrepen en over het hoofd gezien, aandoeningen bij Amerikanen. Naar schatting hebben in de Verenigde Staten minstens 27 miljoen - en maar liefst 60 miljoen mensen schildklieraandoeningen.
Vrouwen vormen de meerderheid van de schildklierpatiënten. En helaas, mensen die een schildklierprobleem hebben maar nog niet de diagnose hebben, vormen de meerderheid van de schildklierpatiënten.
Laten we belangrijke informatie over verschillende belangrijke aspecten van schildklieraandoeningen verkennen.

Anatomie

Je schildklier is een kleine, vlindervormige klier in je nek - onder en achter je adamsappel - opgebouwd uit vier afzonderlijke lobben. Een gezonde schildklier weegt typisch ongeveer één ounce. De functie van de schildklier is om schildklierhormoon te produceren, wat essentieel is voor alle lichaamsfuncties.
Uw schildklier is het belangrijkste orgaan in het lichaam dat jodium kan opnemen. De schildklier neemt jodium uit uw dieet en zet het om in schildklierhormonen. Het combineert het aminozuur tyrosine en jodium om het schildklierhormoon te maken.
De twee belangrijkste hormonen geproduceerd door de schildklier zijn thyroxine - bekend als T4 - en trijodothyronine - bekend als T3, waarvan het belangrijkste doel is om te regelen hoe uw cellen, organen, weefsels en klieren zuurstof en energie gebruiken.
Alles in uw lichaam is afhankelijk van het schildklierhormoon, inclusief de spijsvertering, de groei van uw haar en nagels, uw geslachtsdrift en de functie van uw organen en klieren. Je hersenen, hart en metabolisme zijn vooral afhankelijk van de juiste niveaus van schildklierhormoon om goed en goed te functioneren.
De schildklier werkt in een feedbacklus met uw hypofyse. De hypofyse detecteert de niveaus van het schildklierhormoon dat in uw bloedstroom circuleert en releases - of vertraagt de afgifte van - een hormoon genaamd thyroïd stimulerend hormoon (TSH). Wanneer TSH wordt vrijgegeven, is het zijn taak om de schildklier te stimuleren om meer hormoon te produceren. Wanneer TSH-spiegels dalen, is de boodschap aan de schildklier om de productie van schildklierhormoon te vertragen.

Overzicht

Er zijn een aantal specifieke ziekten - niet resulterende aandoeningen zoals hyper- of hypothyroïdie - die uw schildklier kunnen beïnvloeden. Schildklieraandoeningen zijn meestal het gevolg van onderliggende schildklieraandoeningen.

Soorten schildklieraandoeningen

Hashimoto's ziekte
Hashimoto's is een auto-immuunziekte, wat betekent dat uw immuunsysteem op ongepaste wijze uw eigen schildklier aanvalt. Het wapen? Schildklieraanvallen die uw lichaam produceert, waaronder schildklierperoxidase-antilichamen (TPO) en thyroglobuline-antilichamen (TgAb).
De ziekte van Hashimoto veroorzaakt meestal ontsteking en de geleidelijke vernietiging van uw schildklier na verloop van tijd.
De meeste mensen met Hashimoto's eindigen met hypothyreoïdie, een toestand van onvoldoende schildklierhormoon.
Hashimoto's kunnen echter perioden of fasen van overactiviteit veroorzaken, bekend als hyperthyreoïdie. Het komt ook met een verhoogd risico op schildklierknobbeltjes, struma (een vergrote schildklier) en een licht verhoogd risico op schildklierkanker.
Ziekte van Graves
Deze ziekte is een auto-immuunziekte waarbij uw immuunsysteem op onterechte wijze antilichamen produceert, bekend als thyroid stimulating antibody (TSI). Deze antilichamen overstimuleren uw schildklier en veroorzaken een overproductie van schildklierhormoon.
In sommige gevallen kunnen TPO- en TgAb-antilichamen ook verhoogd zijn. De overstimulatie van de schildklier resulteert in een teveel aan schildklierhormoon (hyperthyreoïdie) of thyreotoxicose. De ziekte van Graves gaat vaak gepaard met struma en in sommige gevallen met schildklierknobbels.
Schildklierkanker
Dit verwijst naar kanker die zich in de schildklier ontwikkelt. Schildklierkanker wordt meestal gevonden in knobbeltjes (met vocht gevulde of vaste klonten) in de schildklier. Afhankelijk van het stadium van kanker, kan het zich verspreiden naar het omliggende weefsel.
Stadia van schildklierkanker. Er zijn vier soorten schildklierkanker:

Papillaire of gemengde papillaire folliculaire schildklierkanker die goed is voor ongeveer 80 procent van alle schildklierkankers.
Folliculaire of schildklierkanker in de schildkliercel die ongeveer 15 procent van de gevallen uitmaakt.
Medullaire schildklierkanker die ongeveer drie procent van schildklierkanker vormt.
Anaplastische schildklierkanker die ongeveer twee procent van de gevallen uitmaakt.

De meerderheid van de schildklierkankers worden als behandelbaar en zeer overleefd beschouwd.
thyroïditis
Dit is een categorie schildklieraandoeningen die een ontsteking van uw schildklier inhoudt. Thyroiditis kan worden veroorzaakt door aanvallen van antilichamen op uw klieren, virussen en bacteriën. De soorten thyroiditis omvatten:

Hashimoto's thyreoïditis
Subacute granulomateuze thyreoïditis / de quervain's thyroïditis / pijnlijke subacute thyroiditis
Acute infectieuze thyroiditis
Pijnloze thyroiditis / stille thyreoïditis
Riedel's thyreoïditis / invasieve thyroiditis
Postpartum thyroiditis

De behandeling hangt af van het type thyroiditis en varieert van monitoring en niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen tot antibiotica en vervangende medicatie voor schildklierhormoon.
Giftige multinodulaire struma
Dit is een ziekte waarbij de schildklier meerdere knobbeltjes ontwikkelt en groter wordt (struma). Vaak zijn de knobbeltjes 'functioneel', wat betekent dat behalve de hormoonproductie van de schildklier ook de knollen zelf schildklierhormoon produceren en afgeven. Toxische multinodulaire struma veroorzaakt vaak hyperthyreoïdie.

Resulterend schildklieraandoeningen

hypothyreoïdie
De meest voorkomende schildklieraandoening is hypothyreoïdie, wat verwijst naar een aandoening waarbij u niet genoeg schildklierhormoon heeft. Het heeft een aantal oorzaken:

Hashimoto's thyroïditis - een auto-immuunaandoening die de schildklier verstoort of vernietigt.
Postoperatieve hypothyreoïdie - nadat de schildklier of een deel ervan chirurgisch is verwijderd.
Na-ablatie hypothyreoïdie-resultaten na radioactieve jodiumbehandeling (RAI) gebruikt voor schildklierkanker, de ziekte van Graves en in sommige gevallen van hypothyreoïdie en knobbeltjes.
Congenitale hypothyreoïdie: wanneer een baby wordt geboren zonder schildklier of met een misvormde klier die niet in staat is om voldoende schildklierhormoon te produceren.
Jodium-deficiëntie hypothyreoïdie - als gevolg van een tekort aan jodium in het dieet.
Door medicijnen en supplementen geïnduceerde hypothyreoïdie-voorgeschreven medicijnen en supplementen die hypothyreoïdie kunnen veroorzaken.
Goitrogen-geïnduceerde hypothyreoïdie - zeer hoge consumptie van rauwe goitrogenen - voedingsmiddelen die chemicaliën bevatten die de schildklier vertragen.
Secundaire / centrale hypothyreoïdie - als gevolg van een defect in de werking / communicatie van de hypofyse en de hypothalamus.
Traumatische hypothyreoïdie - ernstig trauma aan de nek, zoals whiplash of het breken van de nek, is in verband gebracht met het begin van hypothyreoïdie.

Hypothyreoïdie van onbekende oorsprong / idiopathische hypothyreoïdie - er zijn gevallen waarbij de schildklier onderactief wordt en er geen andere onderliggende oorzaken of ziektes zijn vastgesteld.

hyperthyreoïdie
Hyperthyreoïdie verwijst naar een aandoening waarbij de schildklier teveel schildklierhormoon produceert. Het heeft ook een aantal oorzaken:

Auto-immuunziekte van Graves - de meest voorkomende oorzaak van hyperthyreoïdie.
Auto-immuunziekte van Hashimoto - veroorzaakt soms perioden van tijdelijke hyperthyreoïdie.
Jodiumoverschot hyperthyreoïdie resulteert uit overblootstelling of overmatige consumptie van jodium.
Geneesmiddel- en supplement-geïnduceerde hyperthyreoïdie-resultaten van verschillende geneesmiddelen op recept evenals bepaalde vrij verkrijgbare supplementen.
Toxische multinodulaire ziekte - een aandoening die vaak overproductie van schildklierhormoon veroorzaakt.
Thyroiditis-bepaalde vormen kunnen periodes van hyperthyreoïdie veroorzaken.
Hypofyse-geïnduceerde hyperthyreoïdie - waarbij de schildklier door de hypofyse kan worden overgestimuleerd en overmatige hoeveelheden schildklierhormoon produceert.
Schildkliernodules - in sommige gevallen kunnen ze overactiviteit van de omliggende schildklier veroorzaken, waardoor hyperthyreoïdie ontstaat. Ze kunnen ook, op zichzelf, schildklierhormoon produceren.

struma
Dit verwijst naar een aandoening waarbij de schildklier in omvang is vergroot. Struma kan het gevolg zijn van auto-immuunziekten van Hashimoto en Graves, overmatig en tekort aan jodium en nodulaire schildklierziekte.

symptomen

De symptomen van een schildklieraandoening hebben de neiging om de onderactiviteit van de klier te weerspiegelen (hypothyreoïdie), overactiviteit (hyperthyreoïdie), auto-immuunactivatie en / of ontsteking / vergroting / gevoeligheid in de nek (thyreoïditis, knobbeltjes, kanker).
Veel voorkomende symptomen van hypothyreoïdie zijn:

Vermoeidheid
Gewichtstoename
Onvermogen om gewicht te verliezen met dieet en lichaamsbeweging
Constipatie
Onvruchtbaarheid
Het koud hebben
Haaruitval (inclusief de buitenrand van de wenkbrauwen)
Hersenen mist
Spier- en gewrichtspijnen / -pijnen

Veel voorkomende symptomen van hyperthyreoïdie zijn:

Angst
Slapeloosheid
Paniekerig gevoel
Tremors
Overdreven reflexen
Verhoogde hartslag
Diarree of dunne ontlasting
Oververhit raken
Onverklaarbaar gewichtsverlies

Symptomen in de nek en het schildkliergebied die een schildklierprobleem kunnen suggereren zijn:

Nek ongemak
Zichtbare schildkliervergroting of klomp
Ongemak met dassen, sjaals, coltruien of halskettingen
Heesheid
Keelpijn
Pijn in de nek
Moeite met slikken

In sommige gevallen kunnen ziekten en aandoeningen van de schildklier helemaal geen symptomen hebben, zoals schildklierkanker of bepaalde soorten thyroiditis.
Symptomen die kunnen wijzen op een probleem met de schildklier

Oorzaken en risicofactoren

De belangrijkste risicofactoren voor schildklieraandoeningen zijn onder meer:

Jodiumtekort of teveel
Blootstelling aan radioactiviteit of radioactieve neerslag
Overconsumptie van soja en goitrogene voedingsmiddelen
Chirurgie of trauma aan het nekgebied
Zwangerschap of recente bevalling
Vrouwelijk geslacht
Persoonlijke of familiegeschiedenis van auto-immuunziekten
Het roken van sigaretten

Oorzaken en risicofactoren van schildklieraandoeningen

Diagnose

Diagnose van een schildklieraandoening omvat verschillende belangrijke stappen:

Een klinisch onderzoek
Bloedonderzoek: Doorgaans omvatten bloedtesten de thyroïdstimulerende hormoon (TSH) -test, vrije thyroxine (vrije T4) en vrije triiodothyronine (vrije T3) -antistoffen om de ziekte van Hashimoto en Graves te diagnosticeren, en testen op omgekeerde T3-niveaus.
Beeldvormingstests: Een verscheidenheid aan beeldvormingstests worden gedaan om de grootte, vorm en functie van de schildklier verder te evalueren. Deze tests kijken ook naar knobbeltjes of knobbels en evalueren of ze al dan niet achterdochtig zijn voor schildklierkanker en vereisen een verdere evaluatie. Deze tests omvatten de radioactieve opname van jodium (RAI-U), CT-scans, magnetische resonantie beeldvorming (MRI) en echografie.
Fijne naald aspiratie biopsie: Fijn naaldaspiratie (FNA) biopsie wordt gedaan wanneer schildkliernodules als verdacht worden beschouwd en moeten worden getest op mogelijke schildklierkanker.

Schildklieronderzoek en -diagnose

Behandeling

hypothyreoïdie

Deze aandoening wordt behandeld met vervangende medicijnen voor schildklierhormoon. Dit zijn voorgeschreven medicijnen die het ontbrekende schildklierhormoon in het lichaam vervangen.

De meest voorgeschreven schildklierhormoon vervangende drug is generiek bekend als levothyroxine, een synthetische vorm van het schildklierhormoon thyroxine.
Er is ook een synthetische vorm van het T3-hormoon, bekend als liothyronine, dat soms wordt toegevoegd aan levothyroxine voor combinatiebehandeling met T4 / T3.
Ook is er een hormoonvervangend medicijn, natuurlijke uitgedroogde schildklier, soms afgekort NDT of "schildklierextract" genoemd. Hoewel het al meer dan een eeuw beschikbaar is en nog steeds in gebruik is, wordt NDT door de reguliere medische gemeenschap beschouwd als controversieel.

Ziekte van Graves en Hyperthyroidism

Er zijn drie belangrijke manieren waarop de ziekte van Graves en chronische hyperthyreoïdie worden behandeld:

Antithyroid medicamenteuze behandeling-Antithyroid-geneesmiddelen, waaronder methimazol (tapazol), carbimazol (neo-mercazol) en propylthiouracil (PTU), kunnen de productie van schildklierhormoon door de schildklier vertragen.
Radioactieve jodiumbehandeling (RAI)-Gegeven in een enkele dosis, hetzij in een capsule of drankje, komt het de schildklier binnen, straalt het schildkliercellen uit en beschadigt het en doodt het. Dit doet de schildklier krimpen, vertraagt de functie ervan en keert hyperthyreoïdie terug.
Schildklieroperatie / thyroïdectomie-In sommige gevallen wordt een operatie uitgevoerd als een behandeling voor de ziekte van Graves en hyperthyreoïdie, vooral voor mensen die geen thyreostatica kunnen verdragen of zwanger zijn en RAI geen optie is.

Schildklierkanker

Voor agressievere vormen van schildklierkanker kan een operatie worden gevolgd door een RAI-behandeling om ervoor te zorgen dat alle schildkliercellen worden vernietigd, een proces dat overblijfselen van ablatie wordt genoemd..
Behandeling voor schildklierkanker omvat bijna altijd chirurgische verwijdering van de schildklier.
Na chirurgische verwijdering van de schildklier zijn patiënten functioneel hypothyroïd en hebben ze een levenslange behandeling van schildklierhormoonvervanging nodig. Minder vaak worden andere behandelingen gebruikt, waaronder uitwendige bestraling, chemotherapie, radiofrequente ablatie en percutane ethanolinjecties.

Auto-immuniteit en Hashimoto's

Ingenieurs voor integratieve en functionele geneeskunde behandelen soms auto-immune schildklieraandoeningen, met name die van Hashimoto, met de laagdrempelige dosis naltrexon (LDN) van het geneesmiddel, die kan helpen antilichamen te verlagen.
Andere behandelingsmethoden omvatten:

Suppletie met selenium om antilichamen te verlagen
Het aanpakken van gerelateerde bijnieronevenwichtigheden die de behandeling van de schildklier kunnen bemoeilijken
Dieetveranderingen om ontstekingen te verminderen
Het elimineren van gluten uit het dieet vanwege een verband tussen gluten en auto-immuniteit
Stressvermindering en -management

Werken met uw gezondheidszorgteam

Verrassend genoeg kan een van de uitdagingen in uw schildklierdiagnose, behandeling en verlichting van symptomen uw zorgverleners zijn. De juiste arts kan het verschil maken. Daarom is het belangrijk om te weten hoe u zorgvuldig de juiste arts kiest voor uw schildklierzorg en hoe u effectief met hen kunt communiceren..

Schildklierziekte Doctor Discussiegids

Ontvang onze afdrukbare gids voor de volgende afspraak met uw arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.

Download PDF Een vraag die u zich misschien afvraagt, is of u wel of geen endocrinoloog nodig heeft. Het antwoord hangt af van uw conditie en uw doelen. Als u een endocrinoloog nodig heeft, moet u ervoor zorgen dat u een endocrinoloog vindt met de juiste ervaring en kwalificaties. U wilt er ook zeker van zijn dat uw arts de best mogelijke zorg biedt voor uw schildklieraandoening.
Een overzicht van behandelingen met schildklieraandoeningen

Vruchtbaarheid en zwangerschap

Het reproductieve proces is een bijzonder belangrijk moment om aandacht te besteden aan de gezondheid en functie van de schildklier. Een gezonde schildklierfunctie is vereist voor de vruchtbaarheid, een succesvolle zwangerschap en de gezondheid na de bevalling.
Wanneer er een niet-gediagnosticeerde of slecht behandelde schildklieraandoening is, kan deze een aantal effecten hebben, waaronder:

Verminderde vruchtbaarheid
Mislukt geassisteerde voortplantingsbehandelingen (zoals in-vitrofertilisatie)
Verhoogd risico op een vroege miskraam
Verhoogd risico op pre-eclampsie en prematuriteit
Verhoogd risico op doodgeboorte
Verhoogd risico op postpartumdepressie
Verhoogd risico op borstvoedingproblemen

Een goed uitgangspunt is het onderzoeken van de officiële richtlijnen voor het behandelen van schildklieraandoeningen tijdens en na de zwangerschap.
Hoe schildklieraandoeningen de hormonale gezondheid van vrouwen beïnvloeden

Dieet, gewichtsverlies en fitness

Een van de manieren waarop sommige mensen ontdekken dat ze een schildklierprobleem hebben, is het snelle begin van gewichtstoename of een totaal onvermogen om af te vallen. Voor gediagnosticeerde en behandelde schildklierpatiënten is een van de meest voorkomende uitdagingen moeilijker afvallen of gewichtstoename, ondanks een gezond dieet en trainingsprogramma.
Het verband tussen de schildklierfunctie en het metabolisme is duidelijk. Toch laat de reguliere geneeskunde de relatie tussen hypothyreoïdie en gewichtstoename, de moeilijkheden die mensen met hypothyreoïdie verliezen, en de impact die schildklierproblemen hebben op darmgezondheid, spijsvertering, bloedsuiker en een gezond metabolisme, nog steeds verslechteren..
De meeste schildklierpatiënten met gewichtsproblemen vinden het nuttig om de factoren te begrijpen die gewichtsverlies met hypothyreoïdie beïnvloeden. Dit omvat de rollen van reverse T3 en leptine, twee belangrijke hormonen die het vermogen van schildklierpatiënten om af te vallen beïnvloeden.
Schildklier Gewichtsverlies en Dieetoplossingen

Een woord van heel goed

Elke keer dat je de diagnose krijgt van een chronisch gezondheidsprobleem, kan het verwarrend en angstaanjagend zijn. Uw beste kans op gezondheidssucces houdt in betrokken te raken bij en een voorstander te zijn van uw eigen schildklierzorg. En een van de belangrijkste elementen om een succesvolle schildklierpatiënt te zijn, blijft op de hoogte. Dat betekent lezen, het nieuwste onderzoek volgen en contact maken met anderen die hun succesvolle advies kunnen delen.
Leer zoveel als je kunt en zorg ervoor dat je stress-meditatie beheert, bijvoorbeeld, naast je medische schildklierbehandeling. En zelfs als je het gevoel hebt dat je een zware strijd voert met artsen, behandelingen en slopende symptomen, geef dan niet op! Miljoenen mensen leven goed met schildklieraandoeningen en jij kunt ook een van die succesverhalen zijn.
Tekenen en symptomen van schildklieraandoeningen