Startpagina » Schildklier aandoening » De relatie tussen schildklierhormonen, metabolisme en gewicht

    De relatie tussen schildklierhormonen, metabolisme en gewicht

    Hoewel wetenschappers weten dat schildklierhormonen het metabolisme van uw lichaam reguleren, is de exacte relatie tussen schildklierhormonen, metabolisme en gewichtsveranderingen een complexe die niet goed wordt begrepen. Wanneer uw schildklier onvoldoende hormonen produceert (hypothyreoïdie), vertraagt ​​uw metabolisme, waardoor het aantal calorieën dat uw lichaam verbrand vermindert en vaak tot gewichtstoename leidt. Omgekeerd, wanneer uw schildklier te veel hormonen produceert (hyperthyreoïdie), gaat uw metabolisme overdrive, verbrandt meer calorieën dan normaal en leidt waarschijnlijk tot gewichtsverlies. Dit is echter een simplistisch beeld van de verschillende factoren die bij deze processen zijn betrokken.

    De rol van stofwisseling

    Je metabolisme omvat een reeks processen die voedsel afbreken en omzetten in de energie die je lichaam nodig heeft om te rennen. Het bepaalt ook hoe snel (of langzaam) je lichaam calorieën gebruikt. Een deel van hoe efficiënt uw metabolisme verloopt, wordt bepaald door de genetica.
    Je verbrandt calorieën door fysieke activiteit en door je dagelijkse activiteiten uit te voeren. Je lichaam gebruikt ook energie wanneer je rust, en de efficiëntie waarmee dit gebeurt, wordt je basale metabolische snelheid (BMR) genoemd. Wanneer je overtollige energie hebt - het resultaat van meer eten dan je lichaam kan gebruiken - wordt deze energie opgeslagen in vetcellen en kom je aan in gewicht.

    De rol van schildklierhormonen

    Schildklierhormonen hebben een grote invloed op uw metabolisme, uw lichaamstemperatuur en uw eetlustregulatie. Uw schildklier werkt nauw samen met uw hypothalamus, een klein deel van uw hersenen, om zowel uw gewicht als uw energiebalans te behouden - wat overblijft nadat u hebt gegeten en uw lichaam de calorieën gebruikt die het nodig heeft.
    Hoe dit precies gebeurt, is niet duidelijk, maar één ding is zeker: het zijn niet alleen schildklierhormonen die een rol spelen in de hoeveelheid energie die uw lichaam verbruikt. Schildklierhormonen werken ook samen met een aantal andere hormonen, eiwitten, nucleaire receptoren en chemicaliën, daarom is het zo'n ingewikkeld proces.

    Onderzoek

    Verschillende studies over de relatie tussen schildklierhormonen en gewichtstoename hebben verschillende conclusies opgeleverd. Meestal hebben studies aangetoond dat in de populatie met obesitas het volgende geldt voor schildklierhormonen:
    • Het thyroïdstimulerend hormoon (TSH) -niveau bevindt zich ofwel aan de bovenkant van het normale bereik of is verhoogd
    • De vrije T3 (triiodothyronine) niveaus zijn hoog
    • De vrije T4-niveaus (thyroxine) zijn laag
    Sommige studies hebben echter gemeld dat deze hormoonspiegels normaal zijn of zelfs afnemen.
    In een studie uit 2014 werd bijvoorbeeld gekeken naar een steekproef op gemeenschapsbasis van 1.944 volwassenen met een normale schildklierfunctie die gedurende 11 jaar werden gevolgd. De onderzoekers ontdekten dat de TSH-waarden toenamen naarmate het gewicht in de loop van de tijd toenam bij zowel mannen als vrouwen. De studie concludeerde dat de associatie tussen TSH en gewichtstoename niet noodzakelijkerwijs betekent dat de een de ander veroorzaakt. In plaats daarvan stelden de onderzoekers voor dat er een derde factor bij betrokken kon zijn.
    Maar een onderzoek uit 2017 onderzocht 1.100 deelnemers met een normale schildklierfunctie en vond geen verband tussen veranderingen in TSH en de body mass index (BMI) na een follow-up periode van 10 jaar. In deze studie werd echter vastgesteld dat naarmate het vrije T4-niveau na verloop van tijd daalde, de BMI de neiging had te stijgen.
    De variantie in studieresultaten illustreert verder hoe ingewikkeld de relatie tussen schildklierhormonen en gewicht werkelijk is. Waar het op neer komt is dat verder onderzoek nodig is.

    Hypothyreoïdie en gewicht

    Zoals hierboven besproken, is de simplistische verklaring dat het hebben van een te trage schildklier ervoor zorgt dat mensen dikwijls aankomen omdat hun lichaam stopt met het efficiënt gebruiken van calorieën. Veel van dit gewicht is overtollig water en zout. Typisch, hoe ernstiger de hypothyreoïdie, hoe groter de gewichtstoename, maar meestal is het tussen de 5 en 10 pond.
    Ergens tussen de 10 en 60 procent van de obese volwassenen hebben ook auto-immune hypothyreoïdie. Sommige studies hebben geconcludeerd dat zelfs lichte hypothyreoïdie tot gewichtsveranderingen kan leiden en een risicofactor kan zijn voor overgewicht of obesitas.

    Gewichtsverlies bij de behandeling

    Er zijn niet veel wetenschappelijke onderzoeken over hoeveel gewicht er wordt gewonnen of verloren als hypothyreoïden worden behandeld met het synthetische schildklierhormoon levothyroxine, maar het beperkte bewijs dat beschikbaar is, wijst erop dat niet iedereen gewicht verliest met de behandeling en in degenen die dat wel doen, is het beperkt.
    Zodra uw hormoonspiegels binnen het normale bereik liggen, kunt u een kleine hoeveelheid gewicht verliezen die voornamelijk bestaat uit het extra water en zout dat uw lichaam heeft opgebouwd. Gewichtstoename heeft echter meerdere factoren en de uwe is meer dan waarschijnlijk niet allemaal te wijten aan de vertraging van uw schildklier. Een manier om te weten is of de behandeling al uw andere symptomen van de schildklier heeft geholpen, maar niet uw gewicht. Dit geeft aan dat uw schildklier hoogstwaarschijnlijk niet de enige factor is achter uw winst.

    The More Medication Myth

    U hebt misschien gehoord dat schildklierhormonen kunnen worden gebruikt om af te vallen, zelfs bij mensen zonder een schildklieraandoening. Hoewel synthetische schildklierhormonen in het verleden op deze manier zijn gebruikt, heeft onderzoek aangetoond dat de meeste mensen al het gewicht terugkrijgen zodra ze ermee stoppen. Erger nog, als u onnodig veel schildklierhormoon heeft, kan dit ernstige bijwerkingen veroorzaken.
    Voor mensen die al levothyroxine gebruiken, kan het verhogen van de dosis boven wat nodig is leiden tot meer gewichtsverlies, maar het is meestal niet significant en die ponden worden vaak terugverdiend als de dosis weer is verlaagd. Een verhoogde dosis kan ook onaangename bijwerkingen veroorzaken en kan leiden tot stofwisselingsproblemen.
    Gebruikt u te veel schildkliermedicatie??

    Hyperthyreoïdie en gewicht

    Veel patiënten met een overactieve schildklier verliezen uiteindelijk gewicht. En in het algemeen, hoe ernstiger de hyperthyreoïdie, hoe meer gewicht er verloren gaat. Maar omdat metabolisme in deze individuen harder en sneller werkt, voelen ze zich vaak hongeriger en kunnen sommige in gewicht toenemen.
    Dit keert meestal terug zodra uw hyperthyreoïdie is behandeld. Misschien vindt u dat u al het gewicht dat u verloor, terugwint, wat volkomen normaal is. Als u uiteindelijk in een hypothyroïde toestand terechtkomt, zoals veel hyperthyreoïden doen na een schildklieroperatie of radioactieve jodiumtherapie, kunt u ook de uitdagingen van het handhaven of afvallen tegenkomen.

    De uitdaging van het gewichtsverlies

    Afvallen is voor niemand moeilijk, maar het kan zeker meer een uitdaging zijn als je hypothyroid bent. Onderzoekers weten niet precies waarom dit is, maar lage T3-niveaus en hormoonresistentieproblemen kunnen een rol spelen. In sommige gevallen kan het een nuttige eerste stap zijn om te weten hoeveel te eten en om het beste voedsel te bespreken met een diëtist of voedingsdeskundige.

    Lage T3-niveaus

    T3 is het actieve schildklierhormoon op cellulair niveau, dat zuurstof en energie aan cellen levert, en het is vaak laag bij hypothyroïde patiënten. Lagere T3-niveaus zijn geassocieerd met lagere ruststofwisselingssnelheden. Zoals eerder vermeld, heb je, wanneer je metabolisme lager is, zowel lagere calorie-inname als meer activiteit nodig om calorieën te verbranden om je huidige lichaamsgewicht te behouden of om af te vallen. Dit kan afvallen extreem moeilijk maken.

    Hormoonresistentie

    Een andere factor die bijdraagt ​​aan de uitdaging van het gewichtsverlies kan zijn dat hormoonresistentieproblemen vaak voorkomen bij mensen met schildklieraandoeningen, waaronder insulineresistentie en leptine-resistentie.
    Leptine weerstand
    Leptine is een hormoon dat vrijkomt door uw vetcellen. Naast het handhaven van energiebalans en metabolisme, vertelt leptine ook uw hypothalamus wanneer u genoeg hebt gegeten om de productie van schildklierhormoon te stimuleren om vet te verbranden.
    Als er teveel leptine is, wat ook gebeurt als je zwaarlijvig bent, wordt je lichaam minder gevoelig voor leptinesignalen, wat resulteert in leptine-resistentie. Dit betekent dat je hypothalamus niet op de juiste manier wordt verteld dat je tevreden bent, dus het gaat in de hongerdoodmodus, vermindert het aantal calorieën dat je verbrandt en vertelt je dat je nog steeds honger hebt.
    In de tussentijd vertraagt ​​uw schildklier uw metabolisme als uw eetlust toeneemt, u eet meer en u verbrandt steeds minder calorieën, wat allemaal resulteert in gewichtstoename. En hoe meer kilo's u opdoet, hoe meer leptine uw vetcellen aanmaken, waardoor deze cyclus verder mogelijk wordt.
    Insuline-resistentie
    Insuline is een hormoon dat wordt geproduceerd door uw alvleesklier en houdt uw bloedsuikerspiegel gereguleerd. Het werkt door uw cellen te vertellen dat ze het teveel aan suiker of glucose in uw bloed moeten opnemen nadat u het hebt gegeten en het voor energie hebt gebruikt.
    Net als bij leptine-resistentie, worden uw cellen minder gevoelig voor de signalen die insuline geeft wanneer uw insulineniveaus voortdurend stijgen. Dit resulteert in het hebben van nog meer insuline om uw bloedsuikerspiegel stabiel te houden. Het hebben van hogere niveaus van insuline veroorzaakt gewichtstoename en verhoogt het risico op het ontwikkelen van type 2 diabetes. Studies hebben aangetoond dat zowel hyperthyreoïdie als hypothyreoïdie insulineresistentie kunnen veroorzaken.
    Hoe insulineresistentie uw gezondheid beïnvloedt en tot diabetes kan leiden

    Een woord van heel goed

    Dankzij de complexiteit die gepaard gaat met hormonen en metabolisme, is de realiteit dat als je een te trage schildklier hebt, je misschien harder moet werken om gewicht te verliezen dan iemand zonder een schildklieraandoening.
    Als u voortdurend wegversperringen tegenkomt, overleg dan met uw arts over optimale behandeling. Als uw behandeling eenmaal is geoptimaliseerd, betekent dit dat uw schildklierniveau optimaal is u, niet alleen in het normale referentiebereik - misschien vindt u het gemakkelijker om gewicht te verliezen.
    Volgens de American Thyroid Association, wanneer uw schildklierhormoonniveaus zijn genormaliseerd, zou u in staat moeten zijn om gewicht te verliezen, te behouden en te krijgen, net als iemand zonder schildklieraandoening. Het kan ook helpen om uw eiwitinname te verhogen, uw glucose- en leptinespiegels gecontroleerd te krijgen, een gezonder dieet te volgen en uw spieren te versterken om uw vermogen om die extra kilo's te verliezen te vergroten..
    Geef vooral niet op! Hard werken en vastberadenheid kan je brengen waar je naartoe wilt.
    Dieet en gewichtsverlies Tips voor schildklierpatiënten