Startpagina » Type 1 diabetes » Empagliflozin Diabetesbehandeling

    Empagliflozin Diabetesbehandeling

    Onlangs verschenen de resultaten van een nieuwe studie, de Empagliflozin Cardiovascular Outcome Event Trial bij Type 2 Diabetes Mellitus Patiënten (EMPA-REG UITKOMST), gepubliceerd in de New England Journal of Medicine. Bijna tegelijkertijd werden de resultaten gepresenteerd tijdens de bijeenkomst van de European Association for the Study of Diabetes (EASD) 2015 en werden vele keren met een daverend applaus ontvangen van de vele endocrinologen die aanwezig waren.
    Hoewel deze studie alleen patiënten met type 2-diabetes bestudeerde, geloof ik dat deze resultaten een spelwissel kunnen zijn voor het management van diabetes als geheel. De studie toonde niet alleen aan dat het medicijn, Empagliflozine, veilig is, maar het toonde ook aan dat het de mogelijkheid heeft om cardiovasculaire uitkomsten snel en langdurig te verminderen. Het belang hiervan kan niet worden overschat, aangezien ongeveer 50% van de wereldwijde sterfgevallen door diabetes rechtstreeks te wijten zijn aan hart- en vaatziekten. Tot deze studie was niet aangetoond dat één enkele diabetesmedicatie het cardiovasculaire risico en de algehele mortaliteit verminderde. Integendeel, van de grote hoeveelheid medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van diabetes is alleen aangetoond dat ze microvasculaire complicaties verminderen; namelijk de lange termijn complicaties van diabetes die kleine bloedvaten aantast. Deze omvatten klassiek retinopathie (schade aan het netvlies), nefropathie (schade aan de nieren) en neuropathie (schade aan de zenuwen).

    Medicatie met Empagliflozin

    Empagliflozine is een natrium-glucose co-transporter (SLGT-2) -remmer. Dit type medicijn verlaagt hoge bloedglucosespiegels door transporters te blokkeren, toepasselijk genaamd SGLT-2's, die leiden tot de reabsorptie van glucose uit de nieren in de bloedbaan. Als gevolg van deze blokkering, wordt de suiker die anders zou kunnen leiden tot hoge bloedglucosemetingen in plaats daarvan door het toilet gespoeld. Naast het voordeel van betere A1-waarden voor hemoglobine, leiden deze geneesmiddelen ook tot aanzienlijk gewichtsverlies en de verlaging van de bloeddruk.
    SGLT-2-remmers waren FDA goedgekeurd voor diabetes type 2 begin 2013 en omvatten medicijnen zoals Canagliflozine (Invokana), Dapagliflozin (Farxiga) en Empagliflozin (Jardiance).
    Hoewel deze medicijnen nog niet zijn goedgekeurd voor type 1 diabetes, hebben kleine studies aangetoond dat SGLT-2-remmers ook de glycemische controle verbeteren en resulteren in aanzienlijk gewichtsverlies bij patiënten met type 1 diabetes. Ondanks een gebrek aan goedkeuring van de FDA voor deze indicatie, gebruiken veel endocrinologen al SGLT-2-remmers om hun patiënten met type 1 diabetes te behandelen.

    Resultaat van de studie

    In de EMPA-REG-OUTCOME-studie werden de belangrijkste ongunstige cardiovasculaire uitkomsten met 14% verminderd. Het nog opwindender nieuws was dat cardiovasculaire sterfte, dood door alle oorzaken en ziekenhuisopname voor hartfalen allemaal met meer dan 30% waren verminderd. De grote omvang van deze studie (meer dan 7000 patiënten!) Maakt kans een hoogst onwaarschijnlijke oorzaak van deze opmerkelijke resultaten.
    Op dezelfde manier overtuigend was de bevinding dat de reductie in sterfte en ziekenhuisopnamen al vroeg in de studie begon. Dit impliceert dat de afname van de uitkomsten waarschijnlijk niet te wijten is aan verbeterde suikergehalten, bloeddrukmetingen of gewichtsverlies, omdat verwacht wordt dat de effecten van deze veranderingen zich op de lange termijn zullen manifesteren. Daarom is er iets dat nog steeds mysterieus en waarschijnlijk multifactorieel is, wat leidt tot snelle veranderingen in de fysiologie.
    De meest voor de hand liggende vraag in deze studie is of dit een klasse-effect is, dat wil zeggen zouden alle SGLT-2-remmers vergelijkbare cardiovasculaire resultaten opleveren in een onderzoek of is het effect beperkt tot Empagliflozine? Dit moet nog worden bepaald, maar ik ben ervan overtuigd dat vergelijkbare onderzoeken met Canagliflozine en Dapagliflozine niet ver achterop kunnen blijven. Blijf kijken!