Startpagina » Anatomie » De anatomie van de mediane zenuw

    De anatomie van de mediane zenuw

    De medianuszenuw is een van de belangrijkste zenuwen die de bovenste extremiteit van het lichaam voeden. Beginnend in de schouder bij de samenvloeiing van verschillende takken van de plexus brachialis, reist de mediane zenuw omlaag langs de bovenste extremiteit met takken die zich helemaal uitstrekken tot aan de toppen van de vingers. Deze zenuw geeft informatie over sensaties in de hand en geeft spieren informatie over wanneer ze moeten samentrekken.
    Verwondingen aan de medianuszenuw kunnen leiden tot veel voorkomende symptomen van pijn, gevoelloosheid, tintelingen en zwakte in de bovenste extremiteit. De meest voorkomende aandoening van mediane zenuwdisfunctie wordt carpaal tunnelsyndroom genoemd, een probleem dat optreedt wanneer de mediane zenuw wordt gecomprimeerd tijdens het passeren van het polsgewricht.

    Anatomie

    Een zenuw is een structuur in uw lichaam die informatie van en naar de hersenen kan brengen. Impulsen zijn gekanaliseerd langs de weg van een zenuw van het centrale zenuwstelsel, bestaande uit de hersenen en het ruggenmerg, naar de organen van uw lichaam. Perifere zenuwen reizen door het lichaam en dienen als een verbinding tussen alle lichaamsstructuren, waaronder organen, spieren en huid naar het centrale zenuwstelsel.
    De medianuszenuw is een belangrijk pad dat informatie verschaft over sensaties aan de hersenen en berichten aan de spieren bezorgt over wanneer ze moeten samentrekken.
    De mediane zenuw wordt gevormd in de schouder ter hoogte van het sleutelbeen door de samenvloeiing van verschillende takken van zenuwen die uit het ruggenmerg komen. Dit deel van het zenuwstelsel wordt de brachiale plexus genoemd en vormt de belangrijkste zenuwen die de gehele bovenste extremiteit vormen.
    De medianuszenuw is een van deze grote zenuwen die van de schouder langs de arm, langs het ellebooggewricht, in de onderarm en uiteindelijk over de pols en in de hand loopt. Andere zenuwen die op dezelfde manier functioneren in de bovenste extremiteit omvatten de nervus ulnaris en de radiale zenuw.
    Radiale zenuwbeschadiging

    Functie

    De medianuszenuw heeft twee kritieke functies. De eerste is om informatie te geven over gewaarwordingen van een specifieke locatie in de hand terug naar de hersenen. De tweede belangrijke functie is om informatie uit de hersenen te leveren aan de spieren van de onderarm en de hand om ze te contracteren.

    Gevoel

    De medianuszenuw geeft een gevoel aan de huid van de palmzijde van de hand. De duim, wijsvinger en lange vingers hebben elk hun gevoel door de medianuszenuw. Bovendien krijgt de helft van de ringvinger ook zijn gevoel van de mediane zenuw. Dit specifieke sensatiegebied is zeer reproduceerbaar en is de reden waarom uw arts de specifieke locatie van abnormale sensaties zorgvuldig zal beoordelen..
    Als andere delen van uw hand worden aangetast door abnormale gewaarwordingen, is het waarschijnlijk dat de dader die het gewijzigde gevoel veroorzaakt, niet is geïsoleerd op de medianuszenuw. Bij het beoordelen van het gevoel in uw hand, kan uw arts verschillende soorten sensaties testen, waaronder tweepuntsonderscheiding en druktesten. Een goed onderzoek van de sensatie kan helpen bij het bepalen van de locatie en het type zenuwschade dat is opgetreden.

    Motor functie

    De medianuszenuw biedt de meeste flexie- en pronator-spieren van de onderarm motorische functies. Dit zijn de spieren die worden gebruikt om een ​​aangrijpende beweging uit te voeren, zoals het maken van een vuist, evenals die spieren die uw handpalm naar beneden draaien. Door een zorgvuldig onderzoek uit te voeren, kan uw arts elk van deze spieren specifiek beoordelen.
    In de hand zorgt de nervus medianus voor de motorische functie van de spieren aan de basis van de duim (de spieren van de spieren) en de lumbrische spieren van de wijs- en lange vingers..
    Uw examinator kan specifieke taken uitvoeren om de sterkte van deze spieren te evalueren. Bovendien kan chronische schade aan de mediane zenuw worden gezien als atrofie of het verspillen van deze spieren. Bij mensen met het carpaal tunnel syndroom is een algemeen teken van dit probleem atrofie van de musculus thenar, het zachte gedeelte van de palm direct onder de duim..
    Mensen die atrofie van deze spieren ontwikkelen door chronisch carpaaltunnelsyndroom, kunnen dit normale zachte weefsel kwijtraken, wat te zien is wanneer ze de handen naast elkaar vergelijken.

    Geassocieerde voorwaarden

    Veruit de meest voorkomende aandoening geassocieerd met abnormale mediane zenuwfunctie is carpaal tunnel syndroom. Wanneer de mediane zenuw wordt gecomprimeerd in het carpale kanaal, zal een typisch aantal symptomen optreden. Mediane zenuwafwijkingen kunnen echter optreden als gevolg van een abnormale zenuwfunctie op andere locaties in de bovenste extremiteit.
    Andere oorzaken van mediane zenuwbeschadiging zijn directe snijwonden door indringende verwondingen, verwondingen door breuken aan de arm en onderarm en compressie door externe bronnen zoals afgietsels of spalken.

    Carpaal tunnel syndroom

    Carpaal tunnel syndroom is een specifieke aandoening die wordt veroorzaakt door compressie van de medianus zenuw tijdens het passeren van het carpale kanaal ter hoogte van het polsgewricht. Het carpale kanaal wordt gevormd door de kleine botten van de pols aan de ene kant en een ligament dat het dwarse carpale ligament aan de andere kant wordt genoemd. Binnen dit kanaal bevinden zich zowel de pezen van de vingers als de nervus medianus. Doorgaans is er voldoende ruimte in het carpale kanaal om de medianuszenuw normaal te laten functioneren.
    Bij mensen met carpaal tunnelsyndroom wordt de medianus zenuw echter geknepen in dit kanaal en wordt de zenuwfunctie veranderd.
    Omdat de kanaalwanden (de botten van de pols en het dwarse carpale ligament) starre structuren zijn, is er een beperkt vermogen voor uw lichaam om zich aan te passen en meer ruimte in het kanaal mogelijk te maken. Chronische ontsteking, systemische aandoeningen (zoals diabetes of hypothyreoïdie), obesitas, zwangerschap en andere aandoeningen kunnen allemaal een verhoogde druk in het carpale kanaal veroorzaken. Wanneer deze druk voldoende toeneemt, begint de zenuw abnormaal te functioneren.
    Mensen met carpaletunnelsyndroom ervaren meestal symptomen van gevoelloosheid en tintelingen in de handen en vingers. Symptomen zijn vaak erger wanneer de handen in een bepaalde positie worden gehouden, zoals het vasthouden van een boek of het besturen van een auto, en ze zijn vaak erger 's nachts. Mensen met het handworteltunnelsyndroom vinden vaak dat ze hun handen schudden om te proberen het tintelen en gevoelloosheid in hun vingers te verminderen. Specifieke tests kunnen worden uitgevoerd om de mediane zenuwfunctie bij het carpale kanaal te beoordelen, en deze aandoening kan meestal worden gediagnosticeerd door een bekwame examinator.
    Als er een vraag is over de onderliggende oorzaak, kan een specifieke zenuwtest worden gebruikt om te helpen bepalen of er sprake is van abnormaal functioneren van de medianuszenuw in het carpale kanaal. De behandeling kan variëren van eenvoudige stappen om de druk op de zenuw te verlichten, tot chirurgische behandeling om meer ruimte in het carpale kanaal te creëren, zodat de medianuszenuw normaal begint te functioneren..
    Carpaal tunnelchirurgie

    Nerve Lacerations

    Directe verwondingen aan de zenuw kunnen worden veroorzaakt door verschillende penetrerende verwondingen. Veel voorkomende soorten indringende verwondingen omvatten steekwonden en gebroken glasletsels. Typisch is de locatie van een zenuwsplijting duidelijk zichtbaar vanaf de locatie van de huidverwonding. Het bevestigen van de locatie door de functie van de medianuszenuw te onderzoeken, zal echter helpen om de vermoedelijke diagnose te bevestigen. Als kort na het letsel een zenuwbeschadiging wordt vastgesteld, kan vaak een directe reparatie van de zenuw worden uitgevoerd.
    Blessures die meer algemeen voorkomen of al lang bestaan, kunnen zenuwtransplantatie vereisen om een ​​beschadigd deel van de zenuw te repareren. Genezing van zenuwletsels is notoir traag en leidt vaak tot een bepaald niveau van permanente disfunctie. Genezing van zenuwletsels hangt grotendeels samen met de leeftijd van het gewonde individu. Jongere kinderen hebben een veel beter vermogen om zenuwletsels te genezen dan volwassenen.

    breuken

    Specifieke fracturen van de arm en de onderarm worden vaak geassocieerd met zenuwletsels. Wanneer een botblessure optreedt, moet een bijbehorende zenuwbeschadiging worden vermoed. Uw arts kan de functie van de zenuwen van de bovenste ledematen onderzoeken om te bepalen of er schade is opgetreden en of er iets moet worden gedaan om blijvende zenuwproblemen te voorkomen.
    Typen fracturen die gewoonlijk worden geassocieerd met mediane zenuwbeschadiging omvatten supracondylaire fracturen van de humerus en beide botten onderarmfracturen. Dit soort verwondingen zijn ernstige fracturen waarvoor vaak een chirurgische ingreep nodig is voor de behandeling. Als er geassocieerde schade aan de medianuszenuw is, moet dit worden geëvalueerd en indien nodig worden behandeld.

    Nerveuze kneuzingen

    Een zenuwcontusie is een botte verwonding aan een zenuw van een directe slag. In tegenstelling tot een zenuwsplijting waarbij er een directe verwonding van de zenuw is die een scheiding in de structurele anatomie van de zenuw veroorzaakt, veroorzaakt een contusie een letsel aan de zenuw zonder fysieke scheiding. De mate van disfunctie en de prognose voor herstel na een zenuwcontusie wordt bepaald door de ernst van de verwonding. Een minder ernstige kneuzing resulteert typisch in enige voorbijgaande gevoelloosheid en tintelingen in het gebied waar de zenuw sensatie geeft.
    Ernstigere kneuzingen daarentegen kunnen resulteren in significante zenuwstoornissen, waaronder zwakte en zelfs permanente zenuwbeschadiging. De duur van de symptomen na een zenuwcontusie is afhankelijk van de ernst van de verwonding en kan van enkele minuten tot enkele maanden duren..

    Behandeling

    De belangrijkste stap bij de behandeling van elke zenuwaandoening is zorgen voor een duidelijk beeld van de locatie en de oorzaak van de zenuwstoornis. Zoals eerder beschreven, bevindt de locatie van zenuwbeschadiging zich vaak niet op dezelfde locatie waar een patiënt abnormale symptomen ervaart, zoals gevoelloosheid, tintelingen en zwakte. Zodra de specifieke oorzaak van de zenuwstoornis is vastgesteld, kunnen behandelingen op passende wijze op dit gebied worden gericht.
    Wanneer er voortdurende compressie of schade aan een zenuw optreedt, moet het eerste doel van de behandeling zijn om deze druk op de zenuw te verlichten.
    Soms kan dit worden bereikt met eenvoudige stappen zoals spalken of opvullen rond de zenuw. Wanneer er meer ernstige compressie is, kan een chirurgische ingreep nodig zijn om de druk op de zenuw te ontlasten. Wanneer er een directe verwonding of verwonding aan een zenuw is, moet een chirurgische procedure om de continuïteit van de zenuw te herstellen worden overwogen. In gevallen waar er een groter segment van schade aan een zenuw is, kan het noodzakelijk zijn om zenuwtransplantatie te overwegen om het gebied van zenuwbeschadiging te overbruggen.
    Mensen met ernstigere zenuwbeschadigingen of langdurige schade aan de zenuw kunnen na de behandeling een onvolledig herstel ervaren. Zenuwfunctie is berucht omdat het lange tijd duurt om te herstellen en vaak is het herstel niet voltooid. Bij ernstigere verwondingen kan het maanden of zelfs jaren duren om de hoeveelheid herstel te bepalen die zal optreden.
    Mensen met dit soort ernstige verwondingen aan de medianuszenuw kunnen delen van het bovenste uiteinde van de zenuw ervaren die blijvend geen normale sensatie hebben, en ze kunnen zwakte hebben van de spieren die worden gecontroleerd door de medianuszenuw. Wanneer spieren niet functioneren als gevolg van zenuwbeschadiging, zijn er chirurgische procedures die kunnen worden beschouwd als compensatie voor deze verliezen in functie.

    Een woord van heel goed

    De medianuszenuw is een van de belangrijkste zenuwen die essentieel is voor de normale functie van de bovenste extremiteit. Zorgvuldig onderzoek kan bepalen of er abnormale functies zijn van deze medianuszenuw. Het meest voorkomende type letsel aan de medianus zenuw wordt carpaal tunnel syndroom genoemd. Wanneer de medianuszenuw niet normaal functioneert, kunnen behandelingen worden gericht op de specifieke locatie van disfunctie. Zenuwbeschadigingen zijn echter berucht omdat het lang duurt om te herstellen. Bespreek ongemak of pijn met uw arts zodat u, als u een zenuwletsel hebt opgelopen, deze zo vroeg mogelijk kunt behandelen, omdat vroegtijdige interventie essentieel is.
    Soorten gebroken onderarmen