Handvervalsing bij reumatoïde artritis

De hand bevat meer dan 25 gewrichten die vooral gevoelig zijn voor de schadelijke effecten van reumatoïde artritis. In feite zijn stijfheid en zwelling van de polsen en knokkels vaak de allereerste tekenen van deze chronische auto-immuunziekte.
Reumatoïde artritis wordt veroorzaakt wanneer het immuunsysteem defect raakt en de gewrichten van het lichaam aanvalt, waardoor pijn, ontsteking, vermoeidheid en zwakte ontstaan. Naarmate de ziekte vordert, kan dit na verloop van tijd leiden tot een verhoogde handicap omdat de pijn en het beperkte bewegingsbereik het moeilijk maken om te functioneren.
Wanneer dit in de handen gebeurt, kan het openen van een pot bijna onmogelijk worden en leiden tot de geleidelijke misvorming van de polsen, handen en vingers.

Oorzaken van Rheumatoid Hand Deformity

Net als bij andere gewrichten in het lichaam, zijn de gewrichten in de hand omgeven door een dun, buigzaam membraan dat bekendstaat als synovium. Het synovium produceert synoviale vloeistof, een dunne, stroperige substantie die het gewricht helpt smeren.
Bij reumatoïde artritis stuurt het immuunsysteem witte bloedcellen, leukocyten genaamd, om gezond gewrichtsweefsel aan te vallen. Het synovium reageert op deze aanval door laag op laag nieuwe synoviale cellen te produceren, de ene bovenop de volgende.
De ophoping van deze weefsels veroorzaakt progressieve misvorming als ze in de gewrichtsruimte samendrukken en de afgifte van eiwitten activeren die het omliggende kraakbeen en bot verder afbreken. Deze complexe biochemische veranderingen kunnen de architectuur van de hand beïnvloeden, waardoor pezen vervormd raken en botten en gewrichten niet goed uitgelijnd zijn.

Hand- en polsgewrichten worden beïnvloed

Reumatoïde artritis ontwikkelt zich meestal asymmetrisch, wat betekent dat het de ene hand anders kan beïnvloeden dan de andere. Het verschijnt meestal in een of meer van de volgende gewrichten in de hand:

De metacarpofalangeale gewrichten (de grote knokkels waar de vingers en duim de hand ontmoeten)
De proximale interfalangeale gewrichten (de middelste knokkels)
De gewrichten van de pols, waaronder het carpometacarpale gewricht, het midcarpale gewricht, het radiocarpale gewricht en de intercarpale gewrichten

De distale interfalangeale gewrichten (de buitenste gewrichten van de vingers en de duim) worden meestal niet beïnvloed totdat de ziekte is gevorderd en de andere gewrichten al zijn aangetast.
Een van de meer herkenbare tekenen van gevorderde reumatoïde artritis is een aandoening die bekend staat als een ulnaire afwijking. Dit is waar de vingers beginnen af te drijven naar de pink vanwege de ruptuur van nabije pezen. Tegelijkertijd zal de pols naar de duimkant van uw hand beginnen te verschuiven.

Behandeling van handvervormingen bij reumatoïde artritis

Wanneer handafwijkingen optreden, kan het niet worden teruggedraaid door medicijnen. Chirurgie kan helpen de hand opnieuw uit te lijnen en een deel van het bewegingsbereik en de functie te herstellen. Het is geen gemakkelijke operatie om te presteren en vereist in het algemeen een langere hersteltijd met fysiotherapie.
Uiteindelijk is een vroege behandeling de beste manier om schade te minimaliseren en de progressie van reumatoïde artritis te vertragen. De behandeling varieert afhankelijk van het stadium van de ziekte:

Bij vroege of milde reumatoïde artritis kunnen ziektemodificerende anti-reumamedica (DMARD's) zoals Plaquenil (hydroxychloroquine) en Azulfidine (sulfasalazine) vaak helpen.
Matige tot ernstige reumatoïde artritis vereist doorgaans krachtigere DMARD's waaronder methotrexaat en Arava (leflunomide). Een andere klasse van geneesmiddelen, TNF-remmers genaamd, kan helpen het immuunsysteem te onderdrukken door een inflammatoir eiwit te remmen dat bekend staat als tumor-necrosefactor (TNF).