Startpagina » Nekpijn » Simpele wedge fracturen in de cervicale wervelkolom

    Simpele wedge fracturen in de cervicale wervelkolom

    Een eenvoudige wigbreuk is een compressiefractuur in een wervelkolomwervel. Wigfracturen kunnen optreden in de nek, het thoraxgebied of het lumbale (lage rug) gebied. Dit artikel richt zich voornamelijk op eenvoudige wigbreuken in de nek, ook wel de cervicale wervelkolom genoemd, maar biedt ook algemene informatie over oorzaken en behandelingen.

    Wat is de oorzaak van een eenvoudige nekwigfractuur?

    Een eenvoudige wigbreuk in de cervicale wervelkolom treedt meestal op na een krachtige flexie, of voorwaartse buiging, van de nek.
    Bij deze verwonding wordt het nekplooemsysteem, dat zich aan de achterkant van uw nek bevindt, getrokken. Hoewel het nekbeen zelf vrij goed kan - het is erg sterk - is hetzelfde niet altijd het geval voor de nekbotten die worden geraakt. Het voorste gedeelte van de wervellichamen in de nek hebben de neiging de zwaartekracht van de klap te dragen, die ze op hun beurt met kracht kan samendrukken. Het resultaat is een eenvoudige wigbreuk aan de voorkant van het bot, maar er is geen echte schade aan de achterkant. Op basis van de achterwaartse locatie van het nekweefsel wordt daar meestal weinig of geen schade opgelopen.

    Simple Wedge Fractures - stabiel of onstabiel?

    Simpele wigbreuken worden vaak gecategoriseerd als flexieblessures aan de nek. Dit komt omdat de nek tijdens het opruiende incident overgaat in hyperflexie.
    Buikblessures zijn de meest voorkomende vorm van nekletsel. Een ander type flexiebeschadiging aan de nek is de breuk van de kleisemper.
    Simpele wigbreuken worden beschouwd als "stabiele" verwondingen. Dit betekent dat, samen met andere criteria, alleen het voorste deel van de wervelkolom wordt beïnvloed.
    In de afgelopen jaren zijn onderzoekers en artsen begonnen met het gebruik van de Cervical Spine Injury Severity Score of CSISS om lagere nekletsels te beschrijven en classificeren door de mate van stabiliteit in de vier hoofdgebieden waaruit de wervelkolom bestaat. Deze gebieden zijn de voor-, achter- en rechter- en linkerkant, 'pilaren' genoemd.
    Een ander type wigbreuk, passend genaamd "onstabiele wigbreuk" treft meer dan één wervelkolom "pijler" en voldoet ook aan andere CSISS-criteria voor instabiliteit. Net als eenvoudige wigbreuken, worden onstabiele wigbreuken beschouwd als flexieblessures.

    Simple Wedge Fracture - X-Rays

    De röntgenfoto van een eenvoudige wigbreuk toont verminderde hoogte aan de voorkant van het wervellichaam en een verhoogde botdichtheid. Verhoogde botdichtheid in het wervellichaam is een gevolg van de compressie die daar wordt ondersteund. De voorrand van het wervellichaam kan ook om dezelfde reden concaaf zijn. 
    En natuurlijk zullen je spieren en ander zacht weefsel waarschijnlijk opgezwollen en gevoelig zijn, hoewel dit niet op röntgenfoto's verschijnt.

    Wedge fracturen en osteoporose

    Vertebrale compressie fracturen kunnen het gevolg zijn van trauma, kanker of osteoporose. Dit geldt ongeacht waar ze zich kunnen voordoen.
    Leidt tot ongeveer 700.000 wervelfracturen elk jaar, osteoporose is de meest voorkomende oorzaak van een eenvoudige wigbreuk, volgens een gepubliceerde studie uit 2006 The Journal of the South Dakota State Medical Association.
    De auteurs van het onderzoek zeggen dat veertig procent van de wervelfractuurgevallen invloed heeft op oudere vrouwen ouder dan 80 jaar.
    Maar oudere mannen worden ook getroffen. Een studie uit 2015 gepubliceerd inThe Bone & Joint Journal beoordeelde Zweedse mannen in de leeftijd van 69 tot 81 jaar en ontdekte dat vijftien procent van de deelnemers een wervelfractuur had die geassocieerd was met een lage botmineraaldichtheid en osteoporose. Mannen met meer dan drie fracturen hadden een nog sterkere associatie.

    Wervelwig fractuurbehandeling

    Vertebrale compressiefracturen kunnen conservatief worden behandeld met bedrust, bracing en krachttraining en, uiteraard, pijnbeheersing. Wanneer chirurgie geschikt is, worden in het algemeen kyfoplastie of percutane vertebroplastie gegeven. Beide zijn minimaal invasieve procedures die medisch cement in het gebied introduceren om de hoogte en vorm van het ruggengraatbot te herstellen.
    Dat gezegd hebbende, een studie uit 2018 gepubliceerd in de British Medical Journal ontdekte dat terwijl percutane vertebroplastiek, evenals schijnbehandeling, beide de pijn van acute vertebrale compressiefracturen hielpen gedurende maximaal een jaar na de ingreep, de operatie niet significant effectiever was dan de schijnbehandeling.