Veranderingen in de DSM-5 op bipolaire stoornis
De "Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders" (DSM) wordt uitgegeven door de American Psychiatric Association en bevat de formele vereisten voor het classificeren en diagnosticeren van psychische aandoeningen. U zult vaak verwijzingen vinden naar zowel de vierde als de vijfde editie van de DSM. De DSM-IV is in 1994 gepubliceerd en de DSM-5 heeft deze in 2013 vervangen.
Het belang van de DSM is dat het diagnostische codes voor psychische aandoeningen bevat, vergelijkbaar met die voor fysieke ziekten. Als een arts bijvoorbeeld bloedtesten bestelt en u een papiertje geeft om mee te nemen naar het laboratorium, kan het laboratorium erop aandringen dat er een diagnostische code op de bestelling staat omdat deze het moet verstrekken aan uw verzekeringsmaatschappij. Hetzelfde geldt voor psychiatrische stoornissen: een psychiater kan niet zomaar tegen uw verzekering zeggen: "Deze patiënt heeft een bipolaire stoornis." Hij moet ze een specifieke code geven voor de type van een bipolaire stoornis.
Geschiedenis van de DSM
De eerste editie van de DSM werd gepubliceerd in 1952, met 66 stoornissen. Elk van deze bevatte een korte lijst met symptomen, samen met enige informatie over vermoedelijke oorzaken. De versie uit 1968 bevatte 100 stoornissen en in 1979 verlegde de derde editie zich van de psychoanalytische nadruk, bevatte meer dan 200 diagnostische categorieën en introduceerde het multi-axiale systeem (Axis I tot Axis V).
- As I - Klinische stoornissen (inclusief bipolaire stoornis)
- As II - persoonlijkheidsstoornissen en mentale retardatie
- As III - Algemene medische aandoeningen
- Axis IV - Psychosociale en milieuproblemen (stressoren)
- Axis V - Algemene beoordeling van de werking
DSM-IV werd voor het eerst gepubliceerd in 1994 en een herziene editie in 2000, genaamd de DSM-IV-TR (hoewel de "TR" of tekstrevisie vaak niet was opgenomen in artikelen die verwijzen naar de handleiding). Terwijl hij volhield met het "Axis" -systeem, brak deze editie diagnoses en symptomen door in secties of "beslissingsbomen". Hier is een snel voorbeeld:
- Symptomen dat moet worden opgenomen.
- Er moet Er zijn drie of meer symptomen aanwezig in een lijst:
- Symptoom A
- Symptoom B
- Symptoom C
- Symptoom D
- Symptoom E
- Voorwaarde die moet niet present zijn.
Veranderingen in DSM-5
Gepubliceerd in 2013, maakt de DSM-5 veel veranderingen, sommige controversieel, andere niet. De meest voor de hand liggende hiervan is dat het de DSM-5 wordt genoemd in plaats van DSM-V. Overschakelen van Romeinse naar Arabische cijfers betekent dat, in plaats van het omslachtige systeem te gebruiken waarin de 2000 editie "DSM-IV-TR" werd genoemd, alle revisies nu "DSM-5.1" enz. Kunnen worden genoemd, waardoor dingen veel duidelijker worden.
Een belangrijke verandering is dat het Axis-systeem is gevallen. In plaats daarvan zijn er 20 hoofdstukken met categorieën verwante stoornissen. "Bipolaire en gerelateerde aandoeningen" is één categorie. Andere voorbeelden zijn:
- Angst stoornissen
- Obsessief-compulsieve en gerelateerde aandoeningen
- Depressieve stoornissen
- Voedings- en eetstoornissen
- Persoonlijkheidsstoornissen
Een van de grootste controverses is dat het Asperger-syndroom, een diagnose die verband houdt met autisme, is geëlimineerd. Veel ouders van wie de kinderen nu worden gediagnosticeerd met de angst van Asperger dat hun kinderen diensten zullen verliezen waarvoor de diagnose hen momenteel kwalificeert.
Er zijn een aantal andere wijzigingen aangebracht in pediatrische stoornissen die wijdverspreide controverses hebben veroorzaakt, waarbij zelfs ten minste één psychiater is teruggetreden uit de werkgroep Child and Adolescent Disorders van DSM-5.
Bipolaire stoornis in de DSM-5
Hoewel de bipolaire stoornis in de kindertijd al vele jaren goed gedefinieerd is (maar niet in de DSM-IV wordt vermeld), is de pediatrische bipolaire stoornis geen nieuwe diagnose in de DSM-5. In plaats daarvan zullen kinderen met dergelijke symptomen hoogstwaarschijnlijk vallen in de categorie van disruptieve, impulsbeheersings- en geleidingsstoornissen, of in een diagnose die deel uitmaakt van de categorie depressieve stoornissen, Disruptive Mood Dysregulation Disorder genaamd. Hoe dit zich afspeelt, valt nog te bezien.
Voor een volwassen bipolaire stoornis zijn er nu vijf mogelijke diagnosen:
- C 00 Bipolaire I stoornis
- C 01 Bipolaire II stoornis
- C 02 Cyclothyme stoornis
- C 03 Stof-geïnduceerde bipolaire stoornis
- C 04 Bipolaire stoornis geassocieerd met een andere medische aandoening
- C 05 Bipolaire stoornis Niet elders geclassificeerd
Veranderingen omvatten:
- Eliminatie van "Mixed Episode." In plaats daarvan kan een manische, hypomanische of depressieve aflevering worden opgegeven als 'Met gemengde functies', een specificatie met een eigen definitie in de handleiding.
- De Bipolar II-diagnose in de DSM-IV sloot een geschiedenis van gemengde episodes uit. Deze uitsluiting is verwijderd, een belangrijke verandering.
- Bovendien is een subtiele verandering dat het woord "abnormaal" niet was opgenomen in criterium A voor een hypomanische episode, terwijl het in criterium A voor een manische episode was. Dit brengt de volledige criteria voor de twee verschillende soorten afleveringen veel dichter bij elkaar.
Elk type bipolaire stoornis heeft zogenoemde specificeerders (zoals 'Met gemengde functies' hierboven) die de ziekte verder verduidelijken. Opmerkelijk is dat twee van de specifiers in de DSM-IV-TR die zijn verwijderd, "In volledige kwijtschelding" en "in gedeeltelijke kwijtschelding" zijn.
Huidige diagnostische criteria voor bipolaire stoornissen en afleveringen
Totdat de DSM-5 daadwerkelijk is gepubliceerd, zijn de officiële diagnostische criteria:
1. Voor bipolaire stoornis:
- Bipolaire I stoornis
- Bipolaire II stoornis
- Cyclothyme stoornis (Cyclothymia)
- Bipolair niet anders aangegeven
2. Afleveringen:
- manisch
- hypomane
- depressieve
- Gemengd (geëlimineerd in de DSM-5)