Hoe werd de ziekte van Alzheimer ontdekt?
Alois werd geboren op 14 juni 1864 aan Edward en Therese Alzheimer. Hun familie woonde in Zuid-Duitsland. Na zijn studie geneeskunde behaalde Alzheimer in 1888 een positie in het Community Hospital for Mental and Epileptic Patients. In 1902 nam hij samen met een collega, Emil Kraepelin, posities in de Royal Psychiatric Clinic van de universiteit van München..
Hoe was Alzheimer's Ziekte geïdentificeerd?
Een van de Alzheimerpatiënten was een vrouw genaamd Auguste D, die sinds 1901 in het ziekenhuis was opgenomen. Ze was 51 jaar oud en vertoonde tekenen van dementie, waaronder geheugenverlies, desoriëntatie, afasie, verwardheid, hallucinaties en wanen. Alzheimer behandelde haar en documenteerde haar symptomen diepgaand, evenals zijn gesprekken met haar. Hij merkte op dat Auguste op een gegeven moment niet in staat was iets correct te schrijven, ze zei: "Ik ben mezelf kwijtgeraakt."Nadat Auguste op 55-jarige leeftijd in 1906 stierf, vroeg Alzheimer dat haar hersens naar hem werden gestuurd voor zijn onderzoek. Toen hij het bestudeerde, ontdekte hij dat het de kenmerken bevatte die we nu beschouwen als kenmerken van de ziekte van Alzheimer, met name een opeenhoping van amyloïde plaques en neurofibrillaire knopen. Haar hersenen vertoonden ook cerebrale atrofie, een andere typische bevinding van de ziekte van Alzheimer.
Interessant is dat het niet tot 1995 was dat we de medische dossiers van Alzheimer aantroffen die zijn zorg voor Auguste D. en gesprekken met haar documenteerden, evenals een monster van haar hersenweefsel. Zijn aantekeningen gaven ons meer inzicht in het onderzoek van Alzheimer en stelden wetenschappers ook in staat de hersenveranderingen die hij in zijn lezing had beschreven direct te verifiëren.
Alzheimer stierf op 19 december 1915. Hij was slechts 51 jaar oud en stierf aan een infectie in zijn hart.
Hoe heeft Alzheimer'De ziekte krijgt zijn naam?
In 1906 gaf Alois Alzheimer een lezing waarin de symptomen van Auguste werden geschetst, evenals de veranderingen die hij in haar hersenen zag na haar overlijden. In 1907 werd deze lezing gepubliceerd. Het was echter niet vernoemd naar Alzheimer tot 1910, toen Emil Kraepelin, de medewerker van Alzheimer, schreef over de zaak van Auguste D in een psychiatrisch leerboek en er eerst naar werd verwezen als 'de ziekte van Alzheimer'.Kant opmerking over Alois Alzheimer
Interessant is dat in 1884, toen Alzheimer 20 jaar oud was, hij betrokken was bij een schermduel en de linkerkant van zijn gezicht werd ontsierd door een zwaard. Sinds die tijd was hij voorzichtig om alleen de rechterkant van zijn gezicht op foto's te laten zien.Alzheimer's Andere bijdragen aan wetenschap en geneeskunde
Alzheimer was om verschillende redenen uniek in dit tijdperk.Ten eerste was hij een uitstekende wetenschapper, maakte gedetailleerde aantekeningen en gebruikte de nieuwste onderzoekstechnieken. Naast het identificeren van de ziekte van Alzheimer omvatte zijn onderzoek ook specifieke bevindingen van veranderingen in de hersenen bij de ziekte van Huntington, arteriosclerose en epilepsie.
Alzheimer hechtte ook veel waarde aan het spreken en praten met zijn patiënten in een tijd dat veel artsen zeer weinig interactie hadden met degenen die ze verzorgden.
Alzheimer wordt ook gecrediteerd voor het uitvoeren van beleid in het asiel tegen beteugeling van patiënten. Hij vereiste dat zijn personeel patiënten op humane wijze behandelt, met hen communiceert en vaak met hen praat, en therapeutische baden voor hen levert. Eerder kregen patiënten in een asiel weinig aandacht en werd de isolatieruimte vaak gebruikt. Op deze manier leverde Alzheimer een belangrijke bijdrage aan de medische wereld door invloed uit te oefenen op de manier waarop artsen patiënten als individuele personen beschouwden en behandelden.
