Gevoel voor de 3 niveaus van autisme
Om clinici (en anderen) individuele gevallen van autisme beter te kunnen beschrijven, ontwikkelden de makers van het officiële diagnostische handboek (DSM-5) drie "niveaus van ondersteuning". Van clinici wordt verwacht dat ze mensen met autisme diagnosticeren op niveau 1, niveau 2 of niveau 3. Deze niveaus weerspiegelen het vermogen van individuen om te communiceren, zich aan te passen aan nieuwe situaties, verder te gaan dan beperkte interesses en het dagelijks leven te beheren. Mensen op niveau 1 hebben relatief weinig ondersteuning nodig, terwijl mensen op niveau drie veel steun nodig hebben.
Hoe de diagnose van autisme is veranderd met DSM-5
De DSM is de officiële publicatie van de American Psychiatric Association die psychiatrische en ontwikkelingsstoornissen definieert. Hoewel DSM geen wettelijke status heeft, heeft het een enorme impact op de manier waarop verzekeraars, scholen en andere dienstverleners nadenken over en omgaan met autisme..Tot 2013 beschreef de DSM het autismespectrum als een stoornis met vijf verschillende diagnoses. Het Asperger-syndroom was in wezen een synoniem voor 'hoogfunctionerend autisme', terwijl autistische stoornis bijna hetzelfde betekende als 'ernstig autisme'. Mensen met PDD-NOS hadden enkele maar niet alle symptomen van autisme (maar die symptomen kunnen mild of ernstig zijn). Het Rett-syndroom en het Fragile X-syndroom, zeldzame genetische aandoeningen, werden ook beschouwd als onderdeel van het autismespectrum.
Toen werd in mei 2013 de DSM-5 gepubliceerd. De DSM-5 definieert, in tegenstelling tot de DSM-IV, autisme als een enkele "spectrumstoornis", met een reeks criteria die symptomen beschrijven op het gebied van sociale communicatie, gedrag, flexibiliteit en sensorische gevoeligheid. Iedereen die al een diagnose had van één van die aandoeningen, kreeg een 'overvleugel' in de nieuwe autismespectrumstoornis. Een nieuwe diagnose, sociale communicatiestoornis, is gemaakt om mensen met zeer milde versies van autisme-achtige symptomen te classificeren.
De drie niveaus van ondersteuning (ASD-niveaus 1, 2 en 3)
Het autismespectrum is ongelooflijk breed en gevarieerd. Sommige mensen met autisme zijn briljant terwijl anderen intellectueel gehandicapt zijn. Sommige hebben ernstige communicatieproblemen terwijl anderen auteurs en openbare sprekers zijn.Om dit probleem aan te pakken, bevatten de DSM-5 diagnostische criteria drie "functionele niveaus", die elk worden gedefinieerd op basis van de hoeveelheid "ondersteuning" die een persoon nodig heeft om in de algemene gemeenschap te functioneren..
Door een autismespectrumdiagnose met een functioneel niveau te bieden, althans in theorie, moet het mogelijk zijn om een duidelijk beeld te krijgen van iemands capaciteiten en behoeften.
Dit zijn de drie niveaus, zoals beschreven in de DSM:
ASD-niveau 3: "Zeer veel ondersteuning nodig"
Ernstige tekortkomingen in verbale en non-verbale sociale communicatievaardigheden veroorzaken ernstige beperkingen in het functioneren, zeer beperkte initiatie van sociale interacties en minimale respons op sociale toenaderingen van anderen. Bijvoorbeeld een persoon met weinig woorden van begrijpelijke spraak die zelden interactie initieert en, wanneer hij of zij dat doet, ongewone benaderingen maakt om alleen aan de behoeften te voldoen en reageert op slechts een zeer directe sociale benadering.
Inflexibiliteit van gedrag, extreme moeite met het omgaan met verandering of ander beperkt / herhalend gedrag bemoeilijken duidelijk het functioneren in alle sferen. Grote nood / moeite om focus of actie te veranderen.
ASD Niveau 2: "Substantiële ondersteuning vereist"
Duidelijke tekorten in verbale en non-verbale sociale communicatievaardigheden; sociale beperkingen zichtbaar, zelfs met ondersteunde voorzieningen; beperkte initiatie van sociale interacties; en verminderde of abnormale reacties op sociale toenaderingen van anderen. Bijvoorbeeld een persoon die in eenvoudige zinnen spreekt, wiens interactie beperkt is tot bekrompen speciale interesses, en die opvallend vreemde non-verbale communicatie heeft.
Stijfheid van het gedrag, moeite met het omgaan met verandering of ander beperkt / repetitief gedrag verschijnen vaak genoeg om voor de toevallige waarnemer duidelijk te zijn en het functioneren in verschillende contexten te belemmeren. Nood en / of moeite met het veranderen van focus of actie.
ASD niveau 1: "Vereiste ondersteuning"
Zonder ondersteuning op zijn plaats, veroorzaken tekorten in sociale communicatie merkbare beperkingen. Moeilijkheden om sociale interacties te initiëren en duidelijke voorbeelden van atypische of niet-succesvolle reacties op sociale toenaderingen van anderen. Kan blijkbaar een verminderde interesse in sociale interacties hebben. Bijvoorbeeld een persoon die in volledige zinnen kan spreken en communicatie aangaat maar wiens heen en weer gesprek met anderen mislukt en wiens pogingen om vrienden te maken raar en meestal niet succesvol zijn.
Inflexibiliteit van gedrag veroorzaakt significante interferentie met het functioneren in een of meer contexten. Moeilijk omschakelen tussen activiteiten. Problemen met organisatie en planning bemoeilijken de onafhankelijkheid.
Wat ontbreekt in deze ASD-ondersteuningsniveaus?
Zoals je je waarschijnlijk al hebt gerealiseerd, roepen de drie 'niveaus' van autisme evenveel vragen op als ze beantwoorden. Bijvoorbeeld:- Welk type "ondersteuning" heeft de American Psychiatric Association in gedachten gehad bij het ontwikkelen van deze functionele niveaus? Een assistent? Een personal care-assistent? Een schoolassistent van 1: 1? Een jobcoach? Een universiteitsadviseur?
- In welke situaties hebben mensen op verschillende niveaus "ondersteuning?" Nodig. Sommige mensen met autisme doen het prima thuis, maar hebben hulp nodig op school (waar eisen specifiek en intens zijn). Andere mensen met autisme doen het goed op school, maar hebben hulp nodig in sociale en werkomgevingen.
- Sommige mensen met autisme hebben voldoende therapie gekregen om dicht bij het normale te lijken wanneer ze worden geïnterviewd door een volwassene, maar hebben grote problemen bij het omgaan met leeftijdsgenoten. Welke ondersteuning hebben ze nodig??
- Verwijzen de ondersteuningsniveaus, op welke manier dan ook, naar de geleverde diensten? (Het antwoord lijkt tot nu toe 'soms')
- Angst is een veel voorkomende eigenschap onder mensen met een hoger functionerend autisme, en dit kan extreme problemen veroorzaken in typische omgevingen. Als een persoon helder, verbaal en academisch bekwaam is - maar angstig en depressief, en dus aanzienlijke ondersteuning nodig heeft om op een baan of op school te kunnen werken - waar past hij dan in de foto??
