Passievrucht voedingsfeiten
Passievrucht (Passiflora) is een rond of eivormig fruit met een taaie, wasachtige korst. Je zult twee hoofdvariëteiten vinden, voornamelijk paarse passievrucht en gele passievrucht. Terwijl de vrucht inheems is in Brazilië, kunnen de belangrijkste variëteiten en hybriden worden verbouwd in Paraguay, Argentinië, Hawaï en zelfs op het vasteland van de Verenigde Staten. Hoewel het vaak wordt gebruikt om sap te maken, zijn er veel andere toepassingen voor dit gezonde fruit.
Voedingsfeiten
Passievrucht voedingsfeiten | |
---|---|
Serveergrootte 100 gram | |
Per portie | % Dagelijkse waarde* |
calorieën 97 | |
Calorieën van Vet 5.9 | |
Totaal vet 0.7g | |
Verzadigd vet 0.1g | 0% |
Meervoudig onverzadigd vet 0,4 g | |
Enkelvoudig onverzadigde vet 0.1g | |
cholesterol 0 mg | 0% |
Natrium 28 mg | 1% |
Kalium 348 mg | 10% |
koolhydraten 23g | 8% |
Dieetvezels 10g | 42% |
Suikers 11g | |
Eiwit 2.2g | |
Vitamine A 25% · Vitamine C 50% | |
Calcium 1% · ijzer 9% | |
* Gebaseerd op een dieet van 2.000 calorieën |
Koolhydraten in Passievruchtensap
De calorieën in passievruchtensap komen bijna volledig uit koolhydraten.
Het grootste deel van het koolhydraat in passievrucht is suiker. Natuurlijk voorkomende suiker (suiker die van nature voorkomt in fruit en groenten) wordt als beter voor uw dieet beschouwd dan toegevoegde suiker (of suiker die tijdens verwerking aan uw voedsel wordt toegevoegd). Elke 100 gram (ongeveer de helft van een middelgrote vrucht) levert 11 gram suiker op.
Je krijgt ook 10 gram vezels per 100 gram portie passievrucht.
Vezel helpt verzadiging te bevorderen, verbetert de spijsvertering en kan het cholesterolgehalte in het bloed helpen verlagen. De meesten van ons krijgen niet genoeg vezels in onze dagelijkse voeding. Volgens de huidige richtlijnen verbruik je elke dag 20 tot 35 gram vezels.
De geschatte glycemische belasting (GL) van passievruchtensap is 6. Glycemische lading is een geschatte glycemische index die rekening houdt met de portie van een bepaald voedsel of drank.
Het wordt als nuttig beschouwd bij het vergelijken van verschillende soorten voedsel in verschillende hoeveelheden.
Vetten in Passievrucht
Er is een kleine hoeveelheid vet in passievrucht. Maar een enkele portie biedt minder dan 1 gram totaal vet. Het meeste vet in passievrucht is meervoudig onverzadigd vet. Meervoudig onverzadigde vetzuren (PUFA's) worden als "goede" vetten beschouwd omdat ze gezondheidsvoordelen bieden wanneer ze met mate worden gegeten.
Eiwit in passievruchten
Er is ook een kleine hoeveelheid eiwit in passievrucht, echter lang niet genoeg om aan je dagelijkse behoeften te voldoen. Passievrucht toevoegen aan een magere eiwitbron zoals magere melk of Griekse yoghurt is misschien een slimme manier om uw dagelijkse innamedoelen te bereiken.
Micronutriënten in Passievrucht
Hele verse passievrucht bevat belangrijke vitamines en mineralen. De vrucht draagt bijvoorbeeld 30 milligram vitamine C, of 50 procent van uw totale aanbevolen dagelijkse hoeveelheid, bij als u een dieet van 2000 calorieën per dag gebruikt. Je krijgt ook 25 procent van je dagelijkse aanbevolen hoeveelheid vitamine A.
Een portie van 100 gram levert 10 procent (348 milligram) van uw dagelijkse behoefte aan kalium, en kleine hoeveelheden riboflavine, niacine, vitamine B-6, ijzer, magnesium, fosfor en folaat.
Gezondheidsvoordelen
Het opnemen van passievrucht in uw dieet kan verschillende gezondheidsvoordelen bieden.
De vitamine C (L-ascorbinezuur) in passievrucht is essentieel voor een goede botstructuur, kraakbeen, spieren en bloedvaten. Het helpt ook bij de opname van ijzer en bevordert de wondgenezing.
Als antioxidant kan vitamine C helpen om de negatieve effecten van vrije radicalen te beperken en kan het zelfs helpen de ontwikkeling van bepaalde kankers, hart- en vaatziekten en andere ziekten waarbij oxidatieve stress een oorzakelijke rol speelt, te voorkomen of te vertragen. Vitamine C moet in de voeding worden geconsumeerd omdat ons lichaam niet in staat is om het te maken.
Je krijgt ook een gezonde boost van vitamine A als je passievruchtensap gebruikt.
Vitamine A is essentieel voor gezond haar, huid en slijmvliezen in het lichaam. Het is essentieel voor de gezondheid van botten en tanden en is ook belangrijk voor een normaal gezichtsvermogen en een gezond immuunsysteem.
Ten slotte biedt de vezel in passievrucht gezondheidsvoordelen. Als u probeert af te vallen, helpt vezels u langer vol te blijven na het eten. Fiber helpt je ook om een gezond spijsverteringsstelsel te behouden en verhoogt de regelmaat.
Veelgestelde vragen
Hoe moet ik de beste passievrucht selecteren?
Kijk naar de schil van de passievrucht voordat je koopt. Een gladde schil geeft aan dat de vrucht nog niet rijp is. Zoek in plaats daarvan een die groot en zwaar is en enigszins is ingeknepen voor een rijp fruit.
Je kunt gele of paarse passievrucht gebruiken als je thuis sap maakt. Gele passievrucht wordt vaker gebruikt voor commerciële sapproductie. De paarse variëteit wordt echter vaker in winkels aangetroffen en heeft door velen de voorkeur vanwege de smaak.
Hoe bewaar ik passievrucht?
Je kunt passievrucht laten rijpen bij kamertemperatuur, maar het fruit rijpt te snel als het in een warme kamer (86 graden Fahrenheit of hoger) of in de zon wordt bewaard. Rijpe vruchten blijven een week in de koelkast bewaard. (36 tot 45 graden). Fruit dat bij kamertemperatuur bewaard wordt in ongeperforeerde, gesealde polyethyleen zakjes, mag maximaal twee weken houdbaar zijn.
Wat is het verschil tussen verschillende soorten passievruchten?
Zowel gele als paarse passievruchtvoeding is ongeveer hetzelfde. Er zijn echter enkele opvallende verschillen tussen de twee rassen. Paarse vorm heeft zwarte zaden, terwijl gele passievrucht bruine zaden heeft. Gele passievrucht is vaak groter. Maar paarse passievrucht is minder zuur en wordt beschouwd als rijker aan aroma en smaak. Paarse passievrucht heeft ook een hoger aandeel sap - 35 tot 38 procent. De paarse vorm heeft zwarte zaden, het geel heeft bruine zaden.
Er zijn ook verschillende subcategorieën van passievruchten binnen de twee variëteiten. Als je bijvoorbeeld op zoek bent naar paarse passievrucht, kun je Nelly Kelly of Common Purple bij je plaatselijke kruidenier vinden. Gele subtypen zijn onder andere Yee Selection of Sevcik Selection. Er zijn ook hybriden die een combinatie zijn van de gele en paarse variëteiten.
Wanneer is passievrucht in het seizoen?
Deze vrucht kan het hele jaar door worden gekweekt en geoogst, maar verschillende gebieden waar passievrucht groeit, hebben dit meestal in het seizoen op verschillende tijden van het jaar. In gebieden zoals India bijvoorbeeld, vindt de piekoogst plaats van augustus tot december en van maart tot mei. Maar in Hawaï wordt het hoogseizoen beschouwd als van juni tot januari, met de meeste gewassen geoogst in juli en augustus en dan in oktober en november.
Moet ik de passievrucht pellen?
Over het algemeen wordt de schil van een passievrucht niet geconsumeerd. Maar je hoeft het niet te pellen om het op te eten. Splits eenvoudig het fruit open en haal het vruchtvlees en de zaden eruit. Als je ervoor kiest om de zaden te gebruiken om passievruchtensap te maken, druk je ze door een fijne zeef om het sap te onttrekken. De zaden zijn groot en zacht, dus dit proces kost niet veel werk.
Is passievruchtensap gezonder dan hele rauwe passievrucht?
Passievruchtensap is populair in veel gebieden van het land, maar het is niet noodzakelijkerwijs gezonder dan het eten van de hele vrucht. U kunt meer vitamines en mineralen krijgen als u passievruchtensap gebruikt omdat het sap is geconcentreerd. U krijgt echter ook een aanzienlijke hoeveelheid suiker zonder het voordeel van vezels.
Eén hele rauwe passievrucht levert ongeveer 2 gram voedingsvezels op. Vezel helpt de opname van suiker te vertragen, zodat uw bloedglucose niet stijgt na het drinken. Vezel biedt ook andere gezondheidsvoordelen, dus gezondheidsexperts adviseren over het algemeen om hele vruchten te kiezen boven vruchtensappen.
Kook- en bereidingstips
Er zijn verschillende manieren om passievrucht voor te bereiden en te genieten. Sommige fans van het fruit (vooral in Australië) splitsen eenvoudig de vruchten open en genieten van de zaden door ze te vullen met room en suiker en ze op te eten met een lepel. Je kunt ook de zaadjes eruit scheppen en ze gebruiken om vruchtesalades, groene salades, yoghurtschotels en graankommen te maken.
Passievruchtzaden worden vaak gebruikt om een decoratieve toevoeging aan cocktails en niet-alcoholische dranken te creëren. De vrucht wordt ook gebruikt voor het maken van ijs en andere bevroren lekkernijen.
Veel mensen vinden het ook leuk om passievruchtensap of siroop te maken door de zaden door kaasdoek of een zeef te persen. Het sap kan worden gezoet en verdund met water of worden gecombineerd met andere sappen zoals sinaasappelsap, mangosap of ananassap om koude dranken te maken.
In Mexico consumeren sommige mensen de hele vrucht met limoen en chili. In andere gebieden en in Oost-Afrika eten veel mensen het fruit gewoon rauw en heel.
Allergieën en interacties
Sommige latex-allergische patiënten zullen kruisreageren op passievrucht en ander fruit, waaronder papaja, avocado, banaan, vijg, meloen, mango, kiwi, ananas, perzik en tomaat. Als je van plan bent om passievrucht te consumeren en een latexallergie hebt of een anafylaxie in de geschiedenis hebt, moet je bloedtest ondergaan om te zien of je ook allergisch bent voor passievrucht. Volgens medische bronnen zijn de symptomen meestal gelokaliseerd in de mond. Ernstige reacties zijn zeldzaam.