Een overzicht van Cachexie bij mensen met kanker

Cachexia is een syndroom dat wordt gekenmerkt door onbedoeld gewichtsverlies, progressief spierverlies en verlies van eetlust, en waarvan wordt aangenomen dat het direct verantwoordelijk is voor 20 procent van de sterfgevallen door kanker in de Verenigde Staten. Het komt veel te vaak voor, omdat het aanwezig is in minstens 50 procent van de mensen met vergevorderde kanker. Naast gewichtsverlies en spierverspilling, bevatten de symptomen meestal een lagere kwaliteit van leven. Cachexia wordt gediagnosticeerd door te kijken naar een combinatie van de body mass index (een berekening op basis van lengte en gewicht), spiermassa en bloedonderzoek. Omdat cachexie vaak aanwezig is, zelfs voordat gewichtsverlies optreedt, is een hoge verdenkingsindex belangrijk om de aandoening zo snel mogelijk te herkennen. Een aantal behandelmethoden is geëvalueerd, variërend van een dieet, tot voedingssupplementen, tot medicijnen, maar kan een uitdaging zijn, omdat cachexie meer is dan alleen een tekort aan calorieën in het lichaam. Nieuwer onderzoek suggereert dat oefening, hoewel contra-intuïtief, kan helpen. en verbindingen zoals één type omega-3-vetzuur (visolie) hebben veelbelovend getoond in het verminderen van de complicaties van de aandoening.
Cachexia wordt soms een paraneoplastisch syndroom genoemd, wat eenvoudig symptomen betekent die worden veroorzaakt door stoffen die zijn gemaakt door kanker of door de reactie van het lichaam op kanker. Cachexia verergert niet alleen de overleving voor mensen met kanker, maar het interfereert ook met de kwaliteit van leven. Mensen met cachexie zijn minder in staat om behandelingen te tolereren, zoals chemotherapie, en hebben vaak meer bijwerkingen. Voor degenen die een operatie ondergaan, komen postoperatieve complicaties vaker voor. Cachexia verergert ook kankermoeheid, een van de meest vervelende symptomen van kanker.

symptomen

Recent onderzoek suggereert dat cachexie vaak begint, zelfs voordat enig gewichtsverlies optreedt, dus al vroeg kunnen er geen symptomen zijn. Wanneer symptomen optreden, omvatten ze:

• Onvrijwillig (onbedoeld) gewichtsverlies: Gewichtsverlies met cachexia is onvrijwillig, wat betekent dat het gebeurt zonder te proberen. Toch gaat het verder dan onverklaard gewichtsverlies. Gewichtsverlies kan optreden, ook al krijgt u een voldoende hoeveelheid calorieën in uw dieet en als de calorie-inname zwaarder weegt dan de hoeveelheid energie. Onbedoeld gewichtsverlies wordt gedefinieerd als het verlies van 5 procent lichaamsgewicht over een periode van 6 maanden tot 12 maanden, maar zelfs kleinere hoeveelheden gewichtsverlies kunnen zorgen baren.
• Verlies van skeletspieren:Spierverlies is een kenmerk van cachexie en treedt op samen met een verlies van vet. Het kan ook behoorlijk verraderlijk zijn. Bij mensen met overgewicht ten tijde van hun diagnose kan aanzienlijk verlies van spiermassa optreden zonder een duidelijk uiterlijk verlies van gewichtsverlies.
• Anorexia / verlies van eetlust:Verlies van eetlust is een ander symptoom van cachexie, en nogmaals, dit symptoom is enigszins anders dan de gewone symptomen van "verlies van eetlust". Met cachexia is het niet alleen een verminderd verlangen naar voedsel, maar meer een verlies van een verlangen om te eten.

• Verlaagde kwaliteit van leven: Spierverlies kan je vermogen om te lopen verminderen en om deel te nemen aan activiteiten die normaal gesproken leuk zouden zijn.

Oorzaken en risicofactoren

Cachexia kan worden veroorzaakt door "tumorfactoren", stoffen die worden vervaardigd en uitgescheiden door een tumor, of door de "respons van de gastheer". Gastheerreactie betekent eenvoudig de reactie van het lichaam op een tumor. De reactie van het immuunsysteem op kanker en andere oorzaken van cachexie wordt bestudeerd om te proberen de onderliggende factoren achter cachexie te begrijpen.
Cachexia wordt gedomineerd door katabolisch metabolisme. Als u denkt dat normaal metabolisme de opbouw van weefsel en spieren is (anabolisch metabolisme), is het tegenovergestelde waar met cachexie, de afbraak van normale lichaamsprocessen.
Cachexia wordt vaak met kanker gezien, maar wordt ook gezien bij ziekten zoals AIDS / HIV, hartfalen, emfyseem en nierfalen. Met betrekking tot kanker, wordt het het vaakst gezien met longkanker, alvleesklierkanker en maagkanker, maar kan worden gezien bij elk type van geavanceerde kanker.

Diagnose

Hoewel de symptomen en tekenen van cachexie meestal pas laat in de loop van kanker worden opgemerkt, leren we dat het proces dat leidt tot het verspillen van spieren al in een vroeg stadium na een diagnose van kanker begint. In dergelijke gevallen is cachexie vaak aanwezig voor elk gewichtsverlies treedt op.
Er zijn verschillende manieren waarop cachexie kan worden geëvalueerd. Sommige van deze maatregelen omvatten:

• Body mass index (BMI): Body mass index beschrijft niet alleen het relatieve lichaamsgewicht maar kan ook meer informatie geven over een gezond gewicht. BMI wordt berekend met behulp van een formule van lengte en gewicht.
• Spiermassa: Het meten van de lichaamssamenstelling kan helpen om de verhouding tussen magere spiermassa en lichaamsvet te bepalen. Tests die hiervoor worden gebruikt, kunnen huidplooien en bioimpedantie zijn.
• Dagboeken voor voedselinname:Het bijhouden van een voedingsdagboek is een belangrijke activiteit wanneer u cachexia wilt voorkomen of ermee wilt omgaan. Tegelijkertijd is het belangrijk om in gedachten te houden dat de ondervoeding van cachexie zelfs kan optreden bij een adequate inname van calorieën.
• Bloedtesten:Sommige laboratoriumtests die nuttig zijn bij het evalueren van cachexie zijn het aantal witte bloedcellen (WBC), serumalbumine, transferrine niveaus, urinezuur en ontstekingsmarkers, zoals C-reactief proteïne (CRP).

Behandeling

Behandelingen tot nu toe waren behoorlijk teleurstellend, en zelfs met voldoende calorie-inname is het moeilijk om het proces van cachexie om te keren. Het doel van de behandeling is om "anabole processen" (dat wil zeggen spieropbouw) te stimuleren en tegelijkertijd "katabolische processen" te remmen (de acties die resulteren in de afbraak van spieren). De behandeling kan zijn:

• Dieet:In tegenstelling tot wat voor de hand liggend lijkt, heeft het vervangen en aanvullen van calorieën in het dieet geen groot verschil gemaakt in het syndroom van cachexie. Dat gezegd hebbende, is het erg belangrijk om ervoor te zorgen dat mensen die met kanker omgaan (en vergelijkbare aandoeningen die cachexie veroorzaken) een gezond dieet hebben. Een belangrijk punt om in gedachten te houden is dat als iemand niet veel heeft gegeten gedurende een bepaalde periode, de inname geleidelijk moet worden verhoogd. Als calorieën te snel worden ingedrukt, kan er een bijwerking optreden die 'overvoedingssyndroom' wordt genoemd. Wanneer het eten niet mogelijk is (of beperkt is) oraal, kan een voedingssonde worden aanbevolen.
• Voedingssupplementen:Het is ideaal als voedingsstoffen via voedsel kunnen worden verkregen, maar we weten dat dit niet altijd het geval is. Visolie is geëvalueerd op zijn vermogen om cachexie te behandelen met sommige onderzoeken (maar niet alle), wat suggereert dat het nuttig kan zijn. In één studie, het toevoegen van een poedersupplement van eicosapentaeenzuur (EPA), een van de drie belangrijkste omega-3 vetzuren die mensen in hun voeding krijgen door het eten van vis, verbeterde de niveaus van inflammatoire markers die samengaan met cachexie. Supplementen van EPA waren ook gekoppeld aan kortere ziekenhuisverblijven en minder infecties en complicaties.

• Oefening:Het lijkt misschien contra-intuïtief, maar toenemende activiteit (indien mogelijk) kan helpen. Een duidelijk voordeel van lichaamsbeweging is verhoogde eetlust, maar duurtraining kan verder gaan dan eetgewoonten om de afname van spiermassa die wordt gezien met cachexie te vertragen.
• medicijnen:Verschillende medicijnen en supplementen die zijn geprobeerd voor cachexie met beperkt succes zijn onder meer:
  • Megace (megestrol)
  • thalidomide
  • Zyloprim (allopurinol)
  • Celebrex (celecoxib)
  • L-Carnitine
  • Medroxyprogesterone
  • testosteron
  • Medische marihuana en Marinol: Tot nu toe is het bewijs voor het gebruik van cannabis voor kankergerelateerde cachexie-anorexia twijfelachtig. Hopelijk zal, met veranderingen in regelgeving die leiden tot een groter vermogen om stoffen zoals THC en CBD in klinische onderzoeken te bestuderen, de vraag naar hun werkzaamheid worden beantwoord.

De toekomst van Cachexia-behandeling

Verschillende medicijnen worden momenteel in klinische proeven aangeboden die veelbelovend lijken om mensen te helpen omgaan met de symptomen van cachexie. Een paar hiervan zijn nu in fase 3-onderzoeken, experimentele onderzoeken die een medicijn evalueren of een procedure die al relatief veilig en effectief werd geacht. Voor nu, en gezien het feit dat cachexie vaak begint lang voordat het duidelijk is bij lichamelijk onderzoek, is het belangrijk om deze complicatie bij mensen met aandoeningen zoals longkanker zo snel mogelijk na een diagnose aan te pakken.

Een woord van heel goed

Zoals met zoveel kwesties met betrekking tot kanker, is het belangrijk om uw eigen advocaat in uw zorg te zijn. Studies vertellen ons dat cachexie bij kanker een onvervulde behoefte is en dat screening en behandeling van cachexia sterk varieert in het hele land. Als u met kanker leeft en vooral als u een verminderde eetlust of gewichtsverlies heeft ervaren, praat dan met uw arts over cachexie. Hoewel inname van calorieën niet het hele antwoord is bij het voorkomen of behandelen van cachexie, speelt het wel een rol. Als u worstelt met uw eetlust, kan praten met een oncologische voedingsdeskundige helpen. Als u symptomen heeft die uw eetvermogen beperken, zoals kortademigheid, problemen met slikken of meer, neem dan contact op met uw arts. Soms kan het werken met een palliatief zorgteam van onschatbare waarde zijn bij het aanpakken van de vervelende symptomen die verband houden met kanker- en kankerbehandelingen, waardoor mensen met deze ziekte hun best mogelijke leven kunnen leiden..