Een overzicht van multipel myeloom

Multipel myeloom (ook wel myeloom genoemd) is een vorm van zeldzame, ongeneselijke kanker van het bloed, ook wel bekend als hematologische kanker. Het beïnvloedt cellen die plasmacellen worden genoemd, dit zijn witte bloedcellen. Normale plasmacellen werken om antilichamen aan te maken en helpen het lichaam om infecties te bestrijden. Myeloom betreft kwaadaardige plasmacellen die zich ophopen in het beenmerg of het zachte weefsel in het midden van de botten.
De term kwaadaardig beschrijft de neiging om het nabijgelegen weefsel progressief te verergeren, binnen te vallen en te vernietigen door het verspreiden (uitzaaien) naar andere delen van het lichaam. Myeloom wordt beschouwd als een verwoestende aandoening van de plasmacellen die kan leiden tot veel complicaties zoals botbreuken, nierproblemen en andere bloedcelaandoeningen. 

Achtergrond

Hoewel er al sinds de oudheid sprake is van multipel myeloom, werd de allereerste gevalideerde gedocumenteerd in 1844. Het geval was die van Thomas Alexander McBean in Londen. In 1889 werd de ziekte meer herkend nadat een bekend geval werd gemeld van een persoon die 8 jaar lang overleefde zonder enige vorm van chemotherapiebehandeling.
Naarmate de tijd voortschreed, evolueerden nieuwe medicamenteuze therapieën (evenals stamceltransplantatie) voor de behandeling van myeloom. Hoewel de ziekte niet als geneesbaar wordt beschouwd, is deze geëvolueerd tot een ziekte die als zeer beheersbaar wordt beschouwd, omdat deze snel medische vooruitgang heeft geboekt, met name in het afgelopen decennium.. 
In feite heeft de vooruitgang van nieuwe therapieën geresulteerd in maar liefst 10 nieuwe geneesmiddelen die zijn goedgekeurd in de tijd die gewoonlijk nodig is om medische goedkeuring te krijgen voor een goedkeuring voor een enkel medicijn, volgens de Multiple Myeloma Research Foundation (MMRF).

Statistieken in de Verenigde Staten

Meervoudige myeloma is verantwoordelijk voor iets meer dan 10 procent van alle bloedkankers (ook wel hematologische kanker genoemd). Volgens het National Cancer Institute waren er naar schatting 30.770 nieuwe gevallen van myeloom in de Verenigde Staten in 2018. Daarnaast schat het Instituut dat 1,8 procent van alle nieuwe gevallen van kanker in de Verenigde Staten betrekking hebben op myeloom.
Het instituut beweert dat 50,7 procent van degenen met de diagnose myeloom in de Verenigde Staten 5 jaar of langer na de diagnose overleefden, terwijl 8 procent van de mannen en vrouwen in de Verenigde Staten tijdens hun leven de diagnose myeloma zal krijgen.
In totaal leven er 124.733 mensen met myeloom in de Verenigde Staten (vanaf 2015).

Wereldwijde statistieken

Multipel myeloom wordt beschouwd als de op één na meest voorkomende bloedkanker, met bijna 160.000 nieuwe gevallen die wereldwijd worden gediagnosticeerd per jaar. Ongeacht de vele nieuwe behandelingsmodaliteiten die worden ontwikkeld voor myeloom, is het nog steeds een ziekte die gepaard gaat met consistente recidieven en volgens één bron leidt tot 106.000 sterfgevallen per jaar wereldwijd. 

Overzicht

Multipel myeloom is een abnormale groei van plasmacellen. Deze kanker begint in het beenmerg. Het immuunsysteem is het primaire lichaamssysteem dat wordt beïnvloed door multipel myeloom.

Beenmerg

Beenmerg is een sponsachtig, zacht weefsel met de consistentie van gelatine, te vinden in het midden van de botten. Er zijn twee soorten beenmerg: rood en geel. 
Rood beenmerg wordt voornamelijk aangetroffen in de platte botten, zoals de heup, ribben, bekkenbotten, ruggengraat en schouderbot, dit zijn de gebieden waar multipel myeloom het vaakst voorkomt..
De primaire functie van het beenmerg is om nieuwe bloedcellen aan te maken. In feite is het bekend om elke dag wel 200 miljard rode bloedcellen te produceren. Beenmerg produceert witte bloedcellen en bloedplaatjes, cellen die nodig zijn voor normale bloedstolling.

Plasma cellen

Plasmacellen zijn een soort witte bloedcellen die beenmerg produceren. Ze bestrijden infecties in het lichaam door antilichamen te produceren. Normaal gesproken heeft het beenmerg een klein aantal plasmacellen; wanneer er echter kankercellen in het beenmerg zijn als gevolg van multipel myeloom, produceren de kankercellen abnormale plasmacellen. Dit worden myeloomcellen genoemd. 
De accumulatie van myeloomcellen kan gelokaliseerde tumoren in de botten veroorzaken, plasmacytomen genaamd. Bij multipel myeloom daarentegen heeft de accumulatie van plasmacellen betrekking op het beenmerg van meerdere botten en kan het andere gezonde immuuncellen negatief beïnvloeden omdat het de mogelijkheid om infecties adequaat te bestrijden verstoort. Dit kan op zijn beurt leiden tot een tekort aan rode bloedcellen (bloedarmoede) en een tekort aan gezonde witte bloedcellen (leukopenie). 

antilichamen

Een antilichaam is een eiwit dat door de plasmacellen wordt geproduceerd als reactie op een antigeen. Antilichamen circuleren in het bloed en zijn aanwezig in bepaalde afscheidingen (tranen, speeksel en meer). Antigenen die kunnen worden geproduceerd door infectieuze agentia, zoals bacteriën, induceren een immuunreactie. Door zich te hechten aan antigenen vernietigen antilichamen de cellen die de antigenen op het oppervlak dragen.
De vorming van kankercellen in het merg bij multipel myeloom kan het aantal normaal producerende plasmacellen verminderen en op zijn beurt het lichaam blootstellen aan infecties.

antigenen

Een antigeen is een vreemde stof die een reactie van het immuunsysteem in het lichaam induceert (de reactie van het immuunsysteem omvat de productie van antilichamen). De myeloomcellen kunnen het aantal plasmacellen verminderen en als gevolg daarvan het vermogen van het immuunsysteem om antigenen te bestrijden verminderen, omdat de productie van antilichamen wordt geremd.

M Eiwit

Naarmate de kwaadaardige plasmacellen de normale plasmacellen verdampen, remmen ze het vermogen van het lichaam om infecties te bestrijden. 
Een abnormaal antilichaam genaamd "M-eiwit" (monoklonaal eiwit) wordt geproduceerd door de kwaadaardige plasmacellen. De kenmerkende eigenschap van het hebben van hoge niveaus van M-eiwit in het bloed, opgemerkt bij mensen met multipel myeloom, kan leiden tot:

• tumoren
• Nierschade
• botafbraak
• Verminderde immuunfunctie

Multipel myeloom wordt beschouwd als een "klonale plasmacel maligniteit." Dit komt omdat de myeloomcellen meestal afkomstig zijn van een enkele cel die kankerachtig wordt..

symptomen

Veel voorkomende symptomenvan multipel myeloom omvatten:

• Frequente infecties als gevolg van een verzwakt immuunsysteem (een persoon met myeloom wordt immunogecompromitteerd genoemd)
• Botpijn (vaak in de rug, ribben en heupen)
• Nierproblemen
• Zwakte door bloedarmoede

Oorzaken

De exacte oorzaak van multipel myeloom is niet duidelijk vastgesteld. Er wordt gedacht dat er een genetische factor bij betrokken is vanwege de verhoogde incidentie van de ziekte bij naaste familieleden. 
Een andere mogelijke oorzakelijke factor is blootstelling aan straling of contact met chemische oplosmiddelen zoals benzeen. 

Diagnose

De diagnose van multipel myeloom wordt vermoed door het vinden van een verhoogde hoeveelheid van bepaalde antilichamen in het bloed en de urine. Een beenmergbiopsie en een beenmergaspiraat (met een naald voor een biopsie en een injectiespuit om een ​​kleine hoeveelheid beenmergbloed op te zuigen) worden uitgevoerd om de diagnose te bevestigen.

Behandeling

Behandeling met meerdere myeloma kan zijn:

• Traditionele chemotherapie medicijnen zoals (melfalan, cyclofosfamide of bendamustine) die werken om kankercellen te doden
• Ontstekingsremmende medicijnen die werken om ontstekingen te verminderen door te voorkomen dat witte bloedcellen naar gebieden reizen waar myeloomcellen schade aanrichten
• Proteasoomremmers zoals bortezomib, carfilzomib of ixazomib, die werken om myeloomcellen te doden
• immunomodulerende geneesmiddelen zoals lenalidomide, thalidomide of pomalidomide, die sterke eigenschappen tegen kanker hebben
• Monoklonale antilichamen,waaronder daratumumab of elotuzumab, behandel multipel myeloom door zich te richten op antigenen op het oppervlak van myeloomcellen, CD38 genaamd. (Monoklonale antilichamen worden vaak gebruikt voor mensen met myeloom die niet reageren op de eerste behandeling, degenen die niet in aanmerking komen voor stamceltherapie of degenen die symptomen hebben die terugkeren na een periode van remissie van de ziekte.)
• Stamceltransplantatie, wat helpt bij het aanvullen van de normale cellen van het beenmerg na een hoge dosis chemotherapie
• Andere behandelingen zoals pijnstillers en bestralingstherapie om botpijn en meer te behandelen

Prognose

Volgens een rapport gepubliceerd door het National Cancer Institute is de gemiddelde levensverwachting gestegen van vier jaar naar vijf en een half jaar vanaf 2015 tot 2017. Natuurlijk kunnen sommige mensen deze statistieken drastisch verslaan, waarbij ze veel langer leven dan vijf jaar tot 10 jaar. of zelfs 20 jaar na de diagnose. 
De sleutel tot een lang leven, zegt een persoon met multipel myeloom die de ziekte 11,5 jaar heeft overleefd, is vroege diagnose en interventie (voordat nierfalen optreedt), effectief om te gaan met de ziekte, en op zoek naar het hoogste niveau van zorg beschikbaar.

complicaties

Er zijn veel complicaties die kunnen optreden bij multipel myeloom, deze kunnen zijn:

• Botbreuken (als gevolg van plasmaceltumoren die het bot binnendringen)
• Hypercalciëmie (hoge calciumspiegels)
• Bloedarmoede (verlaagd aantal rode bloedcellen)
• Verminderde bloedplaatjesproductie (remt het normale bloedstollingsvermogen van het lichaam, de symptomen zijn bloedverlies of gemakkelijk blauwe plekken)
• Een gecompromitteerd immuunsysteem (resulterend in verschillende soorten infecties)
• Myeloom nier (monoklonale antilichamen verzamelen in de nieren, wat de nierfunctie kan verstoren)
• Nierstenen (van een toename van urinezuur veroorzaakt door de groei van kankercellen)
• Nierfalen
• Amyloïdose (de opeenhoping van eiwitten die amyloïde worden genoemd in de nieren, lever en andere organen)
• Andere zeldzame complicaties (zoals hyperviscositeitssyndroom door een verstoring van de normale bloedstroom waardoor het bloed dikker wordt)

omgaan

Het hebben van multiple myeloma vereist meestal een aantal moeilijke aanpassingen in het leven. Sommige van deze veranderingen kunnen van voorbijgaande aard zijn, terwijl andere op de lange termijn zijn. Het is belangrijk om een ​​ondersteunend netwerk op te zoeken en manieren te leren gebruiken om met een aanhoudende levensbedreigende ziekte, zoals multipel myeloom, om te gaan.. 
Veel overlevenden bevelen aan om een ​​ondersteunend huisdier te krijgen, vergaderingen van ondersteuningsgroepen bij te wonen, een dagboek bij te houden en positieve coping-mechanismen te gebruiken zoals yoga, meditatie, mindfulness-oefeningen en meer.
Geconfronteerd met geavanceerde ongeneeslijke ziekten, vinden sommige mensen het nuttig om opties voor beslissingen rond het levenseinde te onderzoeken. Onderwerpen zoals pijnverlichting, het gebruik van voedingssondes en andere belangrijke medische problemen kunnen proactief worden beheerd lang voordat ze ooit moeten worden gebruikt..
Hoewel het begrijpelijk is dat de meeste mensen zich niet willen concentreren op de fataliteit van een ziekte, kan leren om proactief te zijn bij het beheer van geavanceerde richtlijnen, testamenten en andere zorgproblemen op het einde van de levensduur, zeer stimulerend werken..

Een woord van VeryWell

Terwijl onderzoekers meer leren over de oorzaken en risicofactoren voor multipel myeloom, is er nog veel te ontdekken. Als u of een geliefde met een diagnose wordt geconfronteerd of de ziekte het hoofd biedt, moet u een ervaren medisch team raadplegen om uw zorgen te bespreken en een externe ondersteuningsgroep om mee te praten. Deze dingen kunnen geruststellend zijn als je geconfronteerd wordt met de onzekerheid van het leven met multipel myeloom.
Symptomen van multipel myeloom