Oorzaken en risicofactoren van eierstokkanker

In tegenstelling tot sommige andere kankers, is het niet precies bekend wat de oorzaak is van eierstokkanker. Echter, hormonale, genetische en leefstijl risicofactoren (inclusief gewicht) kunnen allemaal een rol spelen - waarschijnlijk in combinatie. Als u zich bewust bent van uw persoonlijke risico, wijst u mogelijk niet alleen op wijzigingen die u kunt aanbrengen om dat risico te verkleinen, maar verhoogt u de aandacht die u besteedt aan eventuele symptomen die u ervaart, zodat u ze zo vroeg mogelijk bij uw arts kunt brengen..
Terwijl u verder leest, is het belangrijk om het verschil tussen correlatie te onthouden (een risicofactor is geassocieerd met een ziekte) en causaliteit (die risicofactor brengt teweeg die ziekte). Het hebben van een risicofactor voor eierstokkanker betekent niet dat u de ziekte zult ontwikkelen, zelfs als uw risico groot is. Evenzo hebben veel mensen die eierstokkanker krijgen geen bekende risicofactoren.

Gemeenschappelijke risicofactoren

Kanker begint nadat een reeks mutaties in het genetisch materiaal (DNA) van kankercellen ervoor heeft gezorgd dat ze op een onbeheerste manier zijn gegroeid, bijna alsof ze onsterfelijk zijn. Een aantal theorieën over waarom dit gebeurt, is voorgesteld.
Oestrogeentherapie
Dit kan het risico op eierstokkanker verhogen of verlagen, afhankelijk van het type. Hormoonvervangingstherapie (HST) kan uw risico op eierstokkanker verhogen, maar alleen als u alleen-oestrogenen gebruikt.
Gecombineerde HST van oestrogeen / progesteron lijkt het risico van een persoon om eierstokkanker te ontwikkelen niet te verhogen.
Anticonceptie
Het gebruik van orale anticonceptiva (de pil) daarentegen vermindert uw risico met maximaal 50 procent, waarbij een langere gebruiksduur in verband wordt gebracht met een grotere reductie. Deze risicoreductie duurt ten minste 30 jaar na het stopzetten van de pil. De anticonceptie-injectie (Depo-Provera) gaat ook gepaard met een lager risico.
Een kind krijgen
Bevallen van een kind voor de leeftijd van 26 verlaagt uw risico op het ontwikkelen van eierstokkanker, net als borstvoeding. Het hebben van een eerste kind ouder dan 35 is echter gekoppeld aan een licht verhoogd risico.
Late menopauze
Late menopauze wordt ook geassocieerd met een hoger risico. Het kan zijn dat een groter aantal ovulatoire cycli een rol speelt bij de ontwikkeling van deze kankers. Ovulatie veroorzaakt ontsteking en ontsteking is geassocieerd met kanker, maar het precieze mechanisme is nog onbekend.
Chirurgie
Tubal ligatie chirurgie kan het risico op eierstokkanker in sommige studies tot 70 procent significant verminderen, hoewel de mechanismen hiervoor onduidelijk zijn.
Het hebben van een hysterectomie vermindert het risico op eierstokkanker met ongeveer een derde.
endometriose
Endometriose, een aandoening waarbij weefsel dat vergelijkbaar is met baarmoederslijm (endometrium) buiten de baarmoeder groeit, is in verband gebracht met een groter risico op eierstokkanker.
Onvruchtbaarheid
Het is op dit moment niet zeker of vruchtbaarheidsmiddelen (zoals Clomid) het risico op eierstokkanker verhogen, hoewel een geschiedenis van onvruchtbaarheid gepaard gaat met een hoger risico. Studies naar vruchtbaarheidsmiddelen en eierstokkanker zagen geen toename van het risico op epitheliale ovariumtumoren, maar eerder de minder vaak voorkomende (en meestal veel minder agressieve) stromale celtumoren.

Genetica

Als je het nieuws en de discussies over BRCA-mutaties hebt bekeken, besef je waarschijnlijk dat eierstokkanker erfelijk kan zijn. Maar in deze tijd en wanneer het testen van genen zo nieuw is, is het belangrijk om te praten over het verschil tussen het hebben van een familiegeschiedenis van kanker en het hebben van een bekende genetische mutatie.
Een genetische aanleg hebben voor kanker betekent niet dat je de ziekte zult ontwikkelen, zelfs als je een genetische mutatie hebt.
Familiegeschiedenis
Velen geloven dat het positief testen van een BRCA-mutatie noodzakelijk is voor de ontwikkeling van eierstokkanker, wat niet het geval is. Er zijn een aantal genen die het risico op eierstokkanker verhogen, waarvan slechts één het BRCA-gen is.

At-Home Genetic Testing

De genetische testsets die momenteel beschikbaar zijn voor consumenten, controleren slechts enkele van de mutaties die zijn gekoppeld aan borst- en eierstokkanker. Honderden mutaties kunnen de BRCA-genen beïnvloeden en niet allemaal kanker veroorzaken.
Als u een familiegeschiedenis van eierstokkanker hebt (aan beide kanten van de familie), is uw risico groter. Het risico is het grootst voor mensen met een eerstegraads familielid die de ziekte heeft gehad, zoals een moeder, zus of dochter. Het hebben van meer dan één familielid met de ziekte verhoogt het risico verder.
Hier zijn andere belangrijke feiten die u moet weten met betrekking tot uw BRCA-status:

Als u BRCA-negatief bent: U hebt een verder verhoogd risico op eierstokkanker als u een familielid (aan beide kanten van het gezin) heeft die ovariumkanker heeft of had en een BRCA-genmutatie. U hebt ook een verhoogd risico als u een voorgeschiedenis heeft van borstkanker.
Als u BRCA-positief bent: Uw risico op eierstokkanker is aanzienlijk hoger dan bij iemand zonder de mutatie. Ongeveer 40 procent van de vrouwen met BRCA1-mutaties en 20 procent van de vrouwen met BRCA2-mutaties wordt verwacht dat ze in hun leven eierstokkanker krijgen. Eierstokkanker bij deze personen heeft ook de neiging om op een eerdere leeftijd op te treden dan bij mensen zonder de mutatie, en deze kankers hebben de neiging om ook agressiever te zijn.

Als u vermoedt dat BRCA-genmutaties in uw familie voorkomen, moet u met uw arts overleggen wie BRCA-tests moet ondergaan. Als u zich zorgen maakt, is het belangrijk om een geneticus te raadplegen.
Een genetisch adviseur zoekt naar patronen in de gezondheidsgeschiedenis van uw familie, met name de aanwezigheid van andere vormen van kanker die mogelijk gepaard gaan met een verhoogd risico op eierstokkanker, waaronder borstkanker, darmkanker, alvleesklierkanker en prostaatkanker..
Sommige mensen worden zelfs geacht een hoger risico op eierstokkanker te hebben, gebaseerd op hun familiegeschiedenis van dergelijke kankers dan degenen met een bekende mutatie..

Eierstokkanker Arts Discussiegids

Ontvang onze afdrukbare gids voor de volgende afspraak met uw arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.

Download PDF Family Cancer Syndromes
Tot 10 procent van ovariumkankers is gerelateerd aan een van de familie-syndromen van kanker waarbij een specifieke genmutatie aanwezig is. Veel van deze syndromen houden verband met mutaties in wat bekend staat als tumor-suppressorgenen, die coderen voor eiwitten die beschadigd DNA in cellen repareren. Waaronder:

Lynch-syndroom (erfelijke niet-polyposis colonkanker of HNPCC): vrouwen met HNPCC hebben grofweg een kans van 10 procent om eierstokkanker te ontwikkelen (samen met een zeer hoog risico op het ontwikkelen van colonkanker en een matig risico op baarmoederkanker). Er zijn verschillende genen die kunnen worden gemuteerd in dit syndroom.
Het syndroom van Peutz-Jeghers: Dit syndroom is gerelateerd aan mutaties in het gen STK11 en is geassocieerd met een verhoogd risico op eierstokkanker. Het heeft ook te maken met de vorming van dikke darmpoliepen en een verhoogd risico op verschillende spijsverteringskanaalkankers.
Cowden-ziekte: Ook bekend als tumor-hamartoma-syndroom, is deze aandoening gerelateerd aan een mutatie in het PTEN-gen. Het verhoogt het risico op goedaardige tumoren, hamartomen genaamd, evenals eierstokkanker, borstkanker en schildklierkanker.

Hoogte
Vrouwen die lang zijn (meer dan 5 feet 8 inches) hebben meer kans om eierstokkanker te krijgen dan kortere vrouwen. Het is niet bekend of dit verband houdt met de hoogte zelf of het feit dat de hoogte is gekoppeld aan de genetica die fungeert als een risicofactor voor eierstokkanker.

Lifestyle risicofactoren

Leefstijlfactoren kunnen een rol spelen bij de ontwikkeling van eierstokkanker en veel van deze (in tegenstelling tot uw familiegeschiedenis) kunnen worden gewijzigd of gecontroleerd.
zwaarlijvigheid
Obesitas is gekoppeld aan een verhoogd risico op laaggradige, sereuze en invasieve mucineuze tumoren (soorten epitheliale eierstokkanker) maar lijkt het risico op ernstige invasieve sereuze kankers niet te verhogen. Obesitas lijkt ook meer geassocieerd te zijn met premenopauzale postmenopauzale kankers.
Er zijn verschillende mechanismen voorgesteld. Een daarvan is de toename van oestrogeen geassocieerd met obesitas (vetweefsel produceert androgenen die worden omgezet in oestrogenen). Obesitas zorgt er ook vaak voor dat het lichaam verhoogde niveaus van insuline en insuline-achtige groeifactor-1 (IGF-1) heeft die de ontwikkeling en groei van bepaalde tumoren kunnen bevorderen.
Obesitas verhoogt de ontsteking, die geassocieerd is met een verhoogd risico op kanker.
Helaas lopen vrouwen met obesitas of overgewicht ook een groter risico om te overlijden aan eierstokkanker wanneer ze aanwezig zijn. Het verliezen van slechts vijf tot tien pond kan uw risico verminderen.
Talk gebruik
Het gebruik van vrouwelijke sprays en poeders die talk bevatten, is in verband gebracht met eierstokkanker. Gelukkig is het vrij eenvoudig om deze risicofactor te elimineren.
Dieet
Enkele studies hebben aangetoond dat een vetarm dieet gepaard gaat met een lager risico op eierstokkanker, maar er is over het algemeen weinig bewijs dat het dieet een belangrijke rol speelt.
Curcumine, een verbinding in de gewone curry-ingrediënt kurkuma, is in verband gebracht met een lager risico op eierstokkanker, zowel in populatiestudies als laboratoriumstudies.
Hoewel er meer onderzoek nodig is, kan het, als je van kruiden houdt, geen kwaad om het vaker in je dieet op te nemen.
Roken
Roken is gekoppeld aan één type eierstokkanker: mucineuze epitheliale tumoren. Gezien een groot aantal kankers veroorzaakt door roken, is stoppen echter een goed idee.

doorlichting

Er zijn geen screeningsrichtlijnen voor deze ziekte, voornamelijk omdat het helaas niet is gebleken dat screening de sterfte aan ovariumkanker vermindert. Bovendien kunnen dergelijke tests tot ongewenste gevolgen leiden, zoals onnodige operaties.

Vroege screening

Artsen kunnen tweemaal per jaar transvaginale echografie en bloedtesten CA-125 aanbevelen als u:

een familiegeschiedenis van eierstok- of gerelateerde kankers hebben
hebben genetische mutaties gekend

Vroege screeningen beginnen op de leeftijd van 35 of welke leeftijd dan ook 10 jaar jonger dan uw verwant was toen zij werden gediagnosticeerd.
Sommige artsen adviseren tweemaal per jaar transvaginale echografie en CA-125-bloedtesten (vanaf de leeftijd van 35 jaar of wat dan ook, leeftijd is 10 jaar jonger dan wanneer een familielid werd gediagnosticeerd) voor mensen met een familiegeschiedenis van ovarium- of gerelateerde kankers of die met bekende mutaties.
Dit is echter om dezelfde redenen geen unanieme praktijk. Verwijdering van de eileiders en eileiders (salpingo-ovariëctomie) vermindert het risico op eierstokkanker met 75 tot 90 procent.
Dit is des te meer reden om zeker te zijn om symptomen van eierstokkanker, zelfs die subtiel en vaag, onder de aandacht van uw arts te brengen..
Hoe ovariële kanker wordt vastgesteld