Wat is een Empyema?

Een empyeem is een verzameling pus in de pleuraholte, het gebied tussen de vliezen langs de longen (pleura). Het komt vaak voor als een complicatie van pneumonie, maar kan optreden na een thoracentese, longchirurgie, met een longabces of na een trauma op de borst. Het wordt meestal veroorzaakt door infecties met Streptoccocus of Staphylococcus-bactera. Symptomen kunnen zijn koorts en koude rillingen, pijn op de borst, een hoest en / of kortademigheid. De diagnose kan worden gesteld met een röntgenfoto van de thorax of CT-scan op de borst, en er kan een thoracentese (longkraan) worden uitgevoerd om het type bacterie te bepalen dat de infectie veroorzaakt. De behandeling omvat een combinatie van antibiotische therapie om de infectie te behandelen en plaatsing van de thoraxslang om de vloeistof af te voeren, hoewel chirurgie nodig kan zijn om littekenweefsel en delen van de pleura die bij de infectie zijn betrokken te verwijderen..

Anatomie

De pleuraholte of -holte is een regio in de borstholte tussen het viscerale borstvlies (het membraan aan de buitenkant van de longen) en het wandbeenvlies (het membraan dat de binnenkant van de borstwand bekleedt.) Gewoonlijk bevat dit gebied slechts een een paar theelepels pleuravocht, met een empyeem, kan dit gebied in plaats daarvan een pint of meer bevatten van geïnfecteerde, pusachtige (purulente) pleurale vloeistof. (Wanneer er extra vloeistof in de pleurale ruimte is, wordt dit een pleurale effusie genoemd. )

Empyema Fluid

De vloeistof in een empyeem wordt pus genoemd en bevat een combinatie van bacteriën, dode cellen en witte bloedcellen. De meest voorkomende bacteriën die een empyeem veroorzaken zijn Streptococcus pneumoniae (de "pneumonie" -bacterie) en Staphylococcus aureus.
Wanneer een monster van pleuravocht wordt afgetapt, is het troebele en dikke uiterlijk van een empyeem meestal vrij duidelijk in vergelijking met normale pleuravocht die dun en doorschijnend is..

Tekenen en symptomen 

Tekenen en symptomen van een empyeem kunnen zowel door de aanwezigheid van de infectie worden veroorzaakt en door druk op de longen en de borst van de toename van vocht in de pleuraholte. Veel voorkomende klachten en symptomen zijn:

• Koorts en koude rillingen
• Nachtelijk zweten: deze kunnen heel belangrijk zijn bij het doordrenken van zweten 's nachts, waarbij nachtkleding moet worden vervangen, soms meerdere keren
• Pijn op de borst, vaak scherp en verergerend met inspiratie
• Kortademigheid: moeilijk ademhalen kan langzaam of snel optreden, afhankelijk van de grootte van de effusie en de ernst van het onderliggende proces
• Een droge hoest: een hoest kan ook productief zijn vanwege de bijbehorende longontsteking
• Hik: Irritatie van het diafragma en de zenuwen (phrenic zenuwen) in dit gebied vanwege de opgebouwde vloeistof kan hikken veroorzaken 
• Gewichtsverlies (onbedoeld gewichtsverlies gedefinieerd als een verlies van 5 procent van het lichaamsgewicht over een periode van 6 maanden of minder zonder te proberen)
• Vermoeidheid: vermoeidheid kan soms diepgaand zijn en verschilt van gewone vermoeidheid
• Een algemeen gevoel van niet goed zijn

Oorzaken 

Er zijn een aantal verschillende omstandigheden die kunnen resulteren in een empyeem. Sommige hiervan omvatten:

• Longontsteking (dit is de meest voorkomende oorzaak van een empyeem)
• Borsttrauma, van een val, motorvoertuigongeval of ander letsel
• Chirurgie op de borst, zoals een operatie voor longkanker of hartaandoeningen
• Een thoracentese: soms kan per ongeluk een infectie worden veroorzaakt wanneer een thoracentese (naald "tikken" van de pleurale ruimte) wordt uitgevoerd om een ​​ziekte te diagnosticeren of wanneer een thoraxslang wordt geplaatst om lucht af te voeren (zoals in een pneumothorax) of vloeistof (zoals in een borstvliesuitstroming)
• Een bronchopleurale fistel: een bronchopleurale fistel is een fistel of kanaal dat zich tijdens longchirurgie tussen de pleurale ruimte en bronchiën kan ontwikkelen, waardoor bacteriën kunnen passeren van de bronchiën naar de pleurale ruimte)
• Een uitbreiding van de infectie: een infectie in de buik (peritonitis) of het gebied tussen de longen (mediastinum) kan zich verspreiden in de pleurale ruimte
• Een longabces kan in de pleuraholte scheuren

Risicofactoren 

Een empyeem is waarschijnlijker bij iemand met:

• suikerziekte
• Een geschiedenis van alcoholisme
• Auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis
• Een onderdrukt immuunsysteem, zoals met chemotherapie
• Longziekten zoals COPD en chronische bronchitis
• Brandend maagzuur

Dat gezegd hebbende, hoeven deze risicofactoren niet aanwezig te zijn om een ​​empyeem te vormen.

Diagnose

Om een ​​empyeem te diagnosticeren, nemen artsen eerst een zorgvuldige geschiedenis en voeren ze een lichamelijk onderzoek uit. Een geschiedenis kan helpen bepalen of er risicofactoren zijn en een lichamelijk onderzoek kan verminderde ademgeluiden onthullen.

In beeld brengen

Een röntgenfoto van de thorax of een CT-scan op de borst kan de diagnose suggereren, hoewel soms ook een echoscopisch onderzoek kan worden uitgevoerd.

thoracentese

Hoewel beeldvormingsstudies de diagnose kunnen suggereren, is een monster van de vloeistof in de pleurale ruimte nodig om de diagnose te bevestigen en, indien aanwezig, om de juiste behandeling te selecteren.
In een thoracentese wordt een lange dunne naald door de borstwand en in de pleuraholte ingebracht. Een monster van het fluïdum wordt afgenomen en gewoonlijk wordt het overtollige fluïdum afgetapt. Als er een aanzienlijke hoeveelheid vocht aanwezig is, kan het leegvloeien van de vloeistof de symptomen vaak aanzienlijk verminderen.
De verkregen vloeistof wordt vervolgens naar het laboratorium gestuurd voor analyse. Een cultuur wordt gedaan als wordt vermoed dat een infectie de betrokken specifieke bacteriën isoleert en om de beste keuze van antibiotica voor de behandeling van de infectie te bepalen.

Behandelingsopties 

De behandeling van een empyeem omvat zowel het verwijderen van de vloeistof als het behandelen van het onderliggende proces.

Vloeistof verwijderen

De vloeistof wordt via een thoracentese verwijderd, meestal tijdens het diagnosticeren van het empyeem. Soms is dit vrij eenvoudig, vooral als het empyeem niet lang aanwezig was. Vervolgens kan een thoraxslang worden geplaatst om de vloeistof verder te laten wegvloeien.
Wanneer een empyeem al enige tijd aanwezig is, kan het worden loculated. Dit gebeurt wanneer littekenweefsel de vloeistof in afzonderlijke holten vormt en scheidt. Dit maakt het legen van de vloeistof veel moeilijker en soms zijn verschillende pogingen tot thoracentese nodig om de vloeistof uit de verschillende "compartimenten" te verwijderen.

De infectie behandelen

Artsen beginnen meestal met antibiotica zodra een monster de mogelijkheid van een infectie suggereert. Sommige mensen vragen zich af waarom deze niet meteen worden gegeven, maar het begin van antibiotica wordt vaak uitgesteld om het lab de beste kans te geven om precies te bepalen welke bacteriën de infectie veroorzaken. (Als antibiotica worden gestart vóór de thoracentese, kan het moeilijk zijn om te bepalen welke bacteriën verantwoordelijk zijn voor de infectie.) Nadat u bent begonnen met antibiotica, zal het laboratorium verdere tests uitvoeren om te controleren voor welke antibiotica de bacteriën het gevoeligst zijn, en antibiotica die u krijgt, kan na een paar dagen worden vervangen.

Behandeling van het onderliggende probleem

Het proces dat het empyeem in de eerste plaats heeft veroorzaakt, moet ook worden aangepakt. Dit kan het aftappen van een longabces, reparatie van een bronchopleurale fistel en meer omvatten.

Complicaties / Surgery

Met een empyeem, met name een die al een tijdje aanwezig is, kan er littekenweefsel ontstaan. Het kan nodig zijn voor een chirurg om een ​​deel van het littekenweefsel en delen van de pleura te verwijderen om de infectie op te lossen. Dit kan worden gedaan door middel van een thoracotomie (open longchirurgie) of thoracoscopische chirurgie (minimaal invasieve longchirurgie) waarbij video-geassisteerde thoracoscopische decorticatie voor veel mensen een effectieve en minder ingrijpende optie is.
Een studie uit 2018 suggereert dat video-geassisteerde thoracoscopische chirurgie significant effectiever kan zijn dan thoracoscopie voor diegenen die een empyeem ontwikkelen na longchirurgie. Bovendien hebben recente studies gevonden dat niet-chirurgische methoden vaak even effectief zijn als chirurgische methoden voor de behandeling van empyeem.
Andere complicaties kunnen zijn sepsis - een overweldigende infectie door het hele lichaam, en littekens en verdikking van de pleurale vliezen.

Prognose

De prognose van een empyeem hangt grotendeels af van de onderliggende oorzaak. Vanwege de ernst van veel van de aandoeningen voorafgaand aan een empyeem kan het sterftecijfer na een empyeem oplopen tot 30 procent. De incidentie van empyeem is de laatste jaren toegenomen, evenals de meest voorkomende soorten bacteriën die verantwoordelijk zijn voor de aandoening.
Een woord van heel goed
Een empyeem is een term die wordt gebruikt om de aanwezigheid van geïnfecteerde pleurale vloeistof rond de longen te beschrijven. De meest voorkomende oorzaak is longontsteking, maar andere aandoeningen, evenals chirurgie en trauma, kunnen verantwoordelijk zijn. De behandeling bestaat uit het nemen van een monster van de vloeistof om naar het laboratorium te sturen en het verwijderen van overtollig vocht, wat kan resulteren in kortademigheid en andere symptomen. Antibiotica worden vervolgens gegeven om de infectie te behandelen.
Uitspraak: em-pie-ee-ma
Ook wel genoemd: pylothorax, pleurale infectie, purulente pleuritis, empyema thoracis
Voorbeelden: Jerry ontwikkelde een empyeem na zijn longkankeroperatie en zijn arts deed een procedure om de geïnfecteerde vloeistof te verwijderen.