Vaak voorkomende pijn en verwondingen

Hardlopen is een van de gemakkelijkste manieren om fit te blijven, maar het is ook een van de gemakkelijkste manieren om een blessure te ontwikkelen. Lopende pijntjes en blessures komen maar al te vaak voor bij beginnende paarden, maar zelfs doorgewinterde hardlopers kunnen eindigen met verwondingen aan de heupen, knieën, enkels en voeten. De impact en stress van hardlopen kan de spieren en gewrichten zwaar belasten, vooral als rennen je enige sport is.

Gewone verwondingen

Als je pijn of pijn ontwikkelt, is dit waarschijnlijk een van de volgende.

Enkelverstuikingen: dit is de meest voorkomende enkelblessure. Het treedt op wanneer er sprake is van rekken en scheuren van ligamenten rond het enkelgewricht.
Achillespeesontsteking: Achillespeesontsteking is een chronische blessure bij hardlopers die voornamelijk optreedt bij overmatig gebruik en wordt gevoeld als pijn in de achterkant van de enkel. Als dit wordt genegeerd, kan dit het risico op een achillespeesruptuur vergroten.
Blaren: hardlopers ontwikkelen vaak voetblaasjes, met vocht gevulde zakjes op het huidoppervlak.
Spierpijn met vertraagde aanvang (DOMS): deze spierpijn, -stijfheid of -pijn komt 24 tot 48 uur na een bijzonder intense inspanning of een nieuw lopend programma voor.
Trek uit de lies: er treedt een trek of spanning op in de lies (adductor) wanneer de spieren van de binnenkant van de dij over hun grenzen heen worden gestrekt.
Hielspoor: een hielspoor is een botgroei aan de onderkant van de hiel waar spieren en ander zacht weefsel aan vastzitten.
Hamstring trekken, scheuren of spanning: Hamstringblessures komen vaak voor bij hardlopers en kunnen variëren van lichte spanningen tot totale ruptuur van de spier aan de achterkant van de dij.

Iliotibiaal bandsyndroom: IT-band-frictiesyndroom resulteert vaak in kniepijn die meestal wordt gevoeld aan de buitenkant (lateraal) van de knie of lager.
Spierkrampen: Een kramp is een plotselinge, hevige pijn die wordt veroorzaakt door een spier die zich onvrijwillig en onder dwang samentrekt en niet ontspant. Het is vergelijkbaar met, maar niet hetzelfde als, een steek aan de zijkant.
Overtraining syndroom: Overtraining syndroom komt vaak voor bij atleten die trainen voor competitie of een specifiek evenement en trainen buiten het vermogen van het lichaam om te herstellen.
Patellofemoraal pijnsyndroom: deze term verwijst meestal naar pijn onder en rond de knieschijf. Het wordt ook "runner's knee" genoemd.
Piriformis-syndroom: als de piriformis-spier strak wordt of kramp kan dit druk uitoefenen op de heupzenuw en gluteale (of bil) pijn of ischias veroorzaken.
Plantaire fasciitis: Plantaire fasciitis is de meest voorkomende oorzaak van pijn aan de onderkant van de hiel en wordt meestal gedefinieerd door pijn tijdens de eerste stappen van de ochtend
Getrokken of gespannen kuitspier: de kuitspanning treedt op als een deel van de spieren van het onderbeen (gastrocnemius of soleus) uit de achillespees wordt getrokken. Het lijkt op een achillespeesruptuur, maar komt hoger in de achterkant van het been voor.

Scheenbeenspalken: dit is een pijn die optreedt in de voorkant van het onderbeen langs het scheenbeen. Scheenspalken worden beschouwd als een cumulatief stressletsel.
Verstuikingen en verrekkingen: Dit zijn acute verwondingen die variëren in ernst, maar meestal resulteren in pijn, zwelling, blauwe plekken en verlies van het vermogen om te bewegen en het gewricht te gebruiken..
Stressfracturen: Stressfracturen in het been zijn vaak het gevolg van overmatig gebruik of herhaald effect op een hard oppervlak.
Tendinitis en gescheurde pees: tendinitis is gewoon een ontsteking van een pees. Het komt meestal voor bij overmatig gebruik, maar kan ook optreden door een krachtige samentrekking die zorgt voor microtears in de spiervezels. Deze tranen kunnen leiden tot zwakte en ontsteking.

Letsels voorkomen

Ongeacht uw loopervaring, is het beste advies om letsel te voorkomen het zorgvuldig in de gaten houden van eventuele tekenen van letsel. Extra tips zijn onder meer:

Draag het juiste schoeisel: u heeft hardloopschoenen nodig die geschikt zijn voor uw gang en de afstand die u aflegt. Ze moeten ook correct worden aangebracht om geen blaren te veroorzaken of uw voeten te vernauwen.
Vervang schoenen indien nodig: loopschoenen moeten elke 300 tot 500 mijl worden vervangen. Er is niet alleen slijtage aan de zolen en bovendeel, ze verliezen hun demping en ondersteuning.
Opwarmen op de juiste manier: breng een paar minuten wandelen en joggen langzaam, zodat je spieren en gewrichten klaar zijn voor meer inspanning.
Cross-trein: hardlopen moet niet je enige vorm van lichaamsbeweging zijn, of je overbelast je hardloopspieren en negeer de rest, waardoor je uit balans raakt.
Rek na het hardlopen: of uitrekken het risico op letsel vermindert, is nog steeds een kwestie van discussie door onderzoekers. Pre-run stretching heeft het minste bewijs van voordeel, terwijl stretchen of uitrekken na de training als zijn eigen activiteit je flexibiliteit en bewegingsbereik kan helpen.
Vermijd overtraining: Hersteltijden zijn belangrijk om het maximale uit uw trainingen te halen, terwijl vermoeidheid uw risico op letsel kan vergroten.

Volg de regel van 10 procent: verhoog uw hardloopafstand niet met meer dan 10 procent per week.