Lies pijn en letselbehandeling bij atleten

Een liestrekking is een veelvoorkomende beschadiging van de spieren van de binnenkant van de dij. De spieren zelf, bekend als de adductoren, bestaan ​​uit zes spieren die lopen van het binnenste bekken naar het binnenste dijbeen (dijbeen). Als deze spieren over hun grenzen heen worden uitgerekt, kan dit een belasting veroorzaken.

Minder ernstige spanningen resulteren in ongemak en ontsteking maar laten de spier anderszins intact. Meer ernstige spanningen scheuren de spier zelf, veroorzaken extreme pijn en interfereren met iemands mobiliteit en / of bewegingsbereik.

Deze verwondingen komen vaak voor bij sporters zoals sprinters, voetbalspelers, gewichtheffers en voetballers die moeten rennen, ontwijken, hurken, van richting moeten veranderen of zich abnormaal moeten voortplanten. Het kan ook gebeuren bij alledaagse sporters die niet goed uitrekken of zich opwarmen voordat ze een activiteit uitvoeren.

Wanneer moet u een arts raadplegen over pijn in de lies?

Een atleet herkent over het algemeen een liesbelasting op het moment dat deze zich voordoet. Als het niet ernstig is, zullen veel mensen het gewoon de tijd gunnen om te herstellen en te doen wat ze kunnen om zwellingen te verlichten. In meer ernstige gevallen, waar het de mogelijkheid van de persoon om 's nachts te lopen, staan ​​of slapen belemmert, kan de blessure geëvalueerd worden door een arts.

In zeldzame gevallen kan een liesbeschadiging resulteren in een volledige spierruptuur, een aandoening die een operatie kan vereisen om de gescheurde uiteinden weer aan te brengen. Voor het grootste deel echter, hebben zelfs ernstige stammen de neiging om goed te reageren op niet-operatieve behandeling en revalidatie; operatie wordt altijd als een laatste redmiddel beschouwd.

Als u een liezenstam ervaart en in staat bent om dit te doen, zij het met een beetje ongemak, zijn er vijf stappen die u moet nemen om het herstel te versnellen en complicaties te minimaliseren:

1

Stop alles en rust

'Geen pijn, geen winst' is gewoon slecht advies. Pijn is een waarschuwing dat er iets mis is. Het kan een rode vlag zijn die aangeeft dat je het een beetje moet koelen of een indicatie van iets ernstigers. Als er een soort is, weet je dat meestal. Artsen hebben de neiging om deze verwondingen als volgt te beoordelen:

• Graad I: licht letsel met minimale tot geen invaliditeit
• Graad II: een matig letsel dat interfereert met grote bewegingen zoals rennen of springen
• Graad III: een ernstig letsel dat het lopen belemmert en gepaard gaat met pijn, zwelling, blauwe plekken en zelfs spasmen

Op het moment dat je lijfpijn ervaart tijdens het trainen, stop dan.

Als het verergerende pijntjes of pijn in de lies veroorzaakt, ga dan terug en laat het een beetje rusten.

Als er daarentegen acute pijn is, stop dan alles, ga zitten en gebruik de RICE-methode om de blessure te stabiliseren. De RICE-methode is een van de meest aanbevolen vormen van eerste hulp en omvat vier componenten: rust, ijs, compressie en elevatie van de verwonding.

2

Breng Ice to the Injury aan

Nadat u de activiteit hebt gestopt, gaat u zitten of liggen. Het aanbrengen van ijs op het letsel zal zwelling helpen verminderen en de bloedstroom vertragen, wat de ontsteking en blauwe plekken verder kan verergeren..

Als je geen cold pack hebt maar in de buurt van een keuken bent, pak dan een bevroren zak erwten of vul een plastic zak met ijs. Maak geen algemene ijsvormingsfout en breng het pakket rechtstreeks op de huid aan. Overweeg liever het ijspak met stoffen of papieren handdoeken om bevriezing te voorkomen.

Je moet het ijs op het letsel niet langer dan 15 tot 20 minuten maximaal houden.

Een goede vuistregel is om de eerste dag gedurende 15 minuten per uur ijs te maken.

Een goede vuistregel is om de eerste dag gedurende 15 minuten per uur ijs te maken. Hierna opnieuw aanbrengen wanneer dat nodig is om pijn en zwelling te helpen verlichten.

Als de zwelling na drie dagen niet is gedaald, raadpleeg dan een arts.

3

Gebruik een compressiewikkel om zwelling te minimaliseren

Het aanbrengen van een elastische compressiewikkel kan helpen pijn te verminderen en de zwelling te verminderen. Je kunt elastische verbanden of speciale voorgesneden liesbanden bij de meeste plaatselijke drogisterijen vinden.

Na het aanbrengen van het ijs op de wond, wikkel je de dij stevig en blijf ijs door het verband of tape. Wikkel het niet te strak omdat dit zwelling onder het letsel zelf kan veroorzaken. Je zult weten of het te strak is als er pijn is, een stekelige sensatie, gevoelloosheid of een koelte van de huid.

Compressie-wraps kunnen ook helpen bij het stabiliseren van de blessure wanneer u ongeveer een week of zo naar de activiteit terugkeert.

Als u denkt dat u na drie dagen nog steeds een compressieverpakking nodig heeft, is het misschien tijd om naar een arts te gaan en de blessure te laten controleren.

4

Voer zacht strekken uit

Het zachte uitrekken kan worden gestart zodra de zwelling is gezakt en de pijn onder controle is, gewoonlijk binnen een week of zo. Begin heel langzaam en verhoog voorzichtig het bewegingsbereik in heup en dij terwijl je verbetert.

Pas op dat u niet te lang rekt. Richt je in plaats daarvan op het laten openen van de liesstreek door de zwaartekracht te helpen. Een oefening als een zittende liesstrek (a.k.a. het vlindergedeelte) biedt een stabielere basis dan een staande houding. Blijf daar gewoon eerst twee gedurende vier minuten zitten zonder iets te forceren of zelfs maar te bewegen. Je zult verbaasd zijn hoeveel de lies zal openen als je er gewoon tijd voor vrijmaakt. Als er ooit pijn is, stop dan gewoon. Duw het niet.

Naarmate je sterker wordt en je begint je flexibiliteit terug te winnen, kun je beginnen om uit te breiden naar uitgebreidere liesrekoefeningen.

5

Ga langzaam terug naar sport

Na een liesblessure is het belangrijk om de tijd te nemen voordat je weer aan het sporten bent. Te snel starten kan het risico op hernieuwde verwonding of het ontwikkelen van chronische liespijn vergroten.

Als je een chronische of terugkerende liesblessure hebt, doe dan alles om een ​​gecertificeerde professional te zien die is gespecialiseerd in sportblessures.

Deze kunnen zijn:

• Fysiotherapeuten die verwondingen behandelen op basis van de diagnose van een arts
• Chiropractoren die zijn getraind in het behandelen van verschillende musculoskeletale aandoeningen
• Gecertificeerde sporttrainers die uitsluitend met atleten werken