Oorzaken van hartfalen als gevolg van gedilateerde cardiomyopathie
Waarom Dilation en waarom is het belangrijk?
Vrijwel elke medische aandoening die een verzwakking van de hartspier kan veroorzaken, kan leiden tot gedilateerde cardiomyopathie. Wanneer de hartspier verzwakt, kan hij niet volledig samentrekken. Het hart probeert deze verzwakking te compenseren door een proces dat hermodellering wordt genoemd en dat vrijwel altijd leidt tot verwijding van de hartkamers.De uitzetting strekt de hartspier, wat helpt - voor een tijd, tenminste - om een deel van de kracht van spiercontractie te behouden. Ook kan een gedilateerd ventrikel meer bloed vasthouden. Als gevolg van de verwijding, zelfs als een verzwakt ventrikel in staat is om slechts 30% van het bloed dat het vasthoudt uit te werpen (in vergelijking met de normale 50%), kan het totale volume bloed uitgeworpen bij elke hartslag worden behouden - naar een punt. (Het percentage bloed dat met elke hartslag uit de linkerhartkamer wordt uitgeworpen, wordt de linkerventrikelejectiefractie of LVEF genoemd. Het meten van de LVEF blijkt een belangrijke manier om de algemene hartgezondheid te beoordelen.)
De bottom line is dat dilatatie van de hartkamers een compensatiemechanisme is dat enige verlichting op korte termijn biedt als de hartspier verzwakt is. Jammer genoeg, op de lange termijn, heeft de dilatatie zelf de neiging de hartspier verder te verzwakken. Uiteindelijk ontwikkelt openlijk hartfalen zich vaak.
Als u gedilateerde cardiomyopathie heeft, is het belangrijk dat u en uw arts samenwerken om de onderliggende oorzaak te identificeren, aangezien het agressief behandelen van de onderliggende oorzaak vaak van cruciaal belang is om de progressie van hartfalen te voorkomen.
Oorzaken van gedilateerde cardiomyopathie
Bijna elke hartaandoening die de hartspier kan beschadigen, kan leiden tot gedilateerde cardiomyopathie. De meest voorkomende oorzaken zijn:- Coronaire hartziekte (CAD): CAD is de meest voorkomende oorzaak van gedilateerde cardiomyopathie. CAD produceert meestal gedilateerde cardiomyopathie door het veroorzaken van hartinfarcten (hartaanvallen), die de hartspier beschadigen.
- infecties: Verschillende infectieziekten kunnen de hartspier aantasten en verzwakken. Deze omvatten talrijke virale infecties, de ziekte van Lyme, HIV-infectie en de ziekte van Chagas.
- Valvulaire hartziekte: Valvulaire hartziekte, in het bijzonder aortische regurgitatie en mitrale regurgitatie, produceren vaak gedilateerde cardiomyopathie.
- Hoge bloeddruk: Hoewel hypertensie de neiging heeft hypertrofische cardiomyopathie of diastolische disfunctie te produceren, kan het uiteindelijk ook resulteren in een gedilateerde cardiomyopathie..
- Alcohol: Bij sommige mensen met een genetische predispositie, fungeert alcohol als een krachtig toxine voor de hartspier en leidt tot gedilateerde cardiomyopathie.
- Cocaïne: Cocaïnegebruik is ook geassocieerd met gedilateerde cardiomyopathie.
- Schildklier aandoening: Schildklieraandoeningen - hyperthyreoïdie (schildklier te actief) of hypothyreoïdie (schildklier niet actief genoeg) - kan leiden tot hartfalen. Hyperthyreoïdie veroorzaakt eerder een verwijde cardiomyopathie, terwijl hypothyreoïdie eerder diastolisch hartfalen veroorzaakt.
- voedingswaarde: Voedingsafwijkingen - vooral een tekort aan vitamine B1 - kunnen cardiomyopathie veroorzaken. Deze vorm van cardiomyopathie komt vooral voor in ontwikkelingslanden en bij alcoholisten.
- postpartum: Postpartum-cardiomyopathie is een vorm van cardiomyopathie die plaatsvindt om onbekende redenen, geassocieerd met een bevalling.
- genetische: Er zijn ook genetische vormen van gedilateerde cardiomyopathie. Dit is de reden waarom sommige families duidelijk worden beïnvloed door een extreem hoge incidentie van gedilateerde cardiomyopathie.
- Auto-immuunziekten: Lupus en coeliakie zijn auto-immuunprocessen die kunnen leiden tot gedilateerde cardiomyopathie.
- Hart "overwerk": Elke aandoening die ervoor zorgt dat de hartspier heel hard werkt gedurende zeer lange perioden (weken of maanden) kan uiteindelijk leiden tot cardiale verwijding en verzwakking van de hartspier. Zulke aandoeningen omvatten langdurige ernstige bloedarmoede, abnormale aanhoudende tachycardie (snelle hartslag), chronische hyperthyreoïdie en het overwerk geproduceerd door lekkende (regurgitante) hartkleppen..
- Stresscardiomyopathie: Stress cardiomyopathie, ook wel bekend als "broken heart syndrome," is een vorm van acuut hartfalen geassocieerd met ernstige stress, meestal gezien bij vrouwen.
- Diverse voorwaarden: Verscheidene andere aandoeningen kunnen tot uitgezette cardiomyopathie leiden, waaronder sarcoïdose, nierziekte in het eindstadium en obstructieve slaapapneu.
- idiopathische: In veel gevallen kunnen specifieke oorzaken van gedilateerde cardiomyopathie niet worden vastgesteld. In deze gevallen wordt gezegd dat de gedilateerde cardiomyopathie "idiopatisch" is.
