Wat is een gebroken hartsyndroom?

Elk jaar, in de buurt van Valentijnsdag, lezen kranten verhalen over "gebroken hartsyndroom", een aandoening waarbij mensen (meestal postmenopauzale vrouwen) na een episode van extreme emotionele stress ernstige, acute cardiale symptomen ervaren.Het syndroom van gebroken hart is bij artsen bekend als " stress cardiomyopathie. "(Cardiomyopathie is simpelweg de medische term voor elke aandoening van de hartspier.) Stresscardiomyopathie is een recentelijk erkende hartaandoening die dramatisch en ernstig is, maar die gelukkig meestal omkeerbaar en van voorbijgaande aard is - als deze op de juiste manier wordt behandeld.
En dit type gebroken hartsyndroom heeft over het algemeen niets te maken met mislukte romances.

Wat is stresscardiomyopathie?

Bij stresscardiomyopathie houdt een deel van de hartspier - vaak een groot deel - plotseling op te functioneren, wat leidt tot acuut hartfalen. Bij agressieve medische zorg is de conditie over het algemeen van voorbijgaande aard en de hartspier keert binnen enkele dagen of weken terug naar de normale functie. Als medische zorg echter wordt uitgesteld, kan stress cardiomyopathie fataal zijn.
Stress cardiomyopathie wordt veroorzaakt door extreem en plotseling emotioneel trauma of fysieke stress. Gemelde triggers bevatten onverwacht nieuws over een overlijden, huiselijk geweld, gewapende overval en zelfs een verrassingsfeest. De aandoening manifesteert zich meestal met symptomen die wijzen op een acute hartaanval (ernstige drukachtige pijn op de borst, kortademigheid en een gevoel van naderend onheil).
Bijna 90% van de mensen met deze aandoening zijn vrouwen met een gemiddelde leeftijd van 66 jaar. Het is niet bekend waarom stress cardiomyopathie vrouwen disproportioneel treft.
De oorzaak van stresscardiomyopathie is onbekend, maar de meeste experts wijten het aan een ongewone reactie op stresshormonen (zoals adrenaline) na emotioneel trauma. De aandoening kan verband houden met microvasculaire angina, die wordt veroorzaakt door vernauwing van microvaatjes (kleine bloedvaten) in de hartspier. Anderen hebben gepostuleerd dat deze aandoening verband kan houden met coronaire arteriële spasmen.

Hoe wordt stresscardiomyopathie gediagnosticeerd?

Bij de eerste evaluatie wordt gedacht dat mensen met stress-cardiomyopathie aanvankelijk massale hartaanvallen hebben.
De veranderingen in hun ECG's zijn echter niet typerend voor een hartaanval en de hartenzymtesten die een hartaanval zouden moeten bevestigen, blijken niet significant verhoogd te zijn. Bovendien, als ze naar het katheterisatielaboratorium worden gebracht, blijken hun kransslagaders open te zijn (terwijl bij echte hartaanvallen een van de kransslagaders zou zijn afgesloten).
En tot slot, veel mensen met stress-cardiomyopathie blijken een bijzonder type hartspierzwakte (cardiomyopathie) te hebben op echocardiografie, waarbij een deel van hun linker ventrikel op een ongewone en onderscheidende manier naar buiten "ballonneert"..
(In Japan, waar deze aandoening voor het eerst werd beschreven, wordt gezegd dat het kenmerkende ballonvaren van de linkerventrikel lijkt op een octopusval of "takotsubo", dus de aandoening wordt takotsubo-cardiomyopathie genoemd.)

Behandeling van stresscardiomyopathie

Veel mensen met stress-cardiomyopathie hebben aanvankelijk ernstig hartfalen en vereisen agressieve en intensieve cardiale zorg. Lees over de behandeling van hartfalen. Gelukkig overleven ze met agressieve medische zorg niet alleen, maar ook lost hun cardiomyopathie meestal binnen enkele dagen tot weken volledig op.

Wat maakt stresscardiomyopathie uniek?

Stresscardiomyopathie is een werkelijk unieke aandoening. Het komt plotseling voor bij verder gezonde mensen (meestal vrouwen); het volgt onmiddellijk een episode van ernstige emotionele of fysieke stress; de presenterende symptomen duiden sterk op een hartaanval; en terwijl slachtoffers in het begin ernstig ziek zijn met hartfalen, overleven ze met de juiste zorg meestal en verdwijnt de cardiomyopathie bijna altijd volledig

Een commentaar op stresscardiomyopathie

'Stresscardiomyopathie' is een veel betere term voor deze aandoening dan de meer populaire term 'gebroken hartsyndroom'. Gewoonlijk denken we aan een gebroken hart als iets dat optreedt nadat je een Dear John brief hebt gekregen, niet iets dat gebeurt na het zien van een geladen. 44 magnum schoof in je gezicht.
Niettemin heeft deze terminologie geresulteerd in veel publiciteit en de kennis van dit nieuwe syndroom is bijgevolg snel en op grote schaal verspreid. En dat brede bewustzijn is goed.
De symptomen van stress-cardiomyopathie zijn zo plotseling en zo ernstig dat het bijna ondenkbaar is dat iemand die het ontwikkelt medische hulp niet kan zoeken; en de fysieke manifestaties van de aandoening zijn zo voor de hand liggend dat geen enkele dokter die een van deze vrouwen ziet zich niet kan realiseren dat er iets ernstigs gaande is. Dus, zo erg als stress cardiomyopathie is, althans is er weinig gevaar dat het zal worden genegeerd, hetzij door zijn slachtoffers of door medisch personeel.
Dit staat in schril contrast met verschillende andere hartaandoeningen bij vrouwen die veel vaker voorkomen dan stresscardiomyopathie. De belangrijkste hiervan zijn angina en hartaanvallen - aandoeningen die bij vrouwen even frequent en gevaarlijk zijn als bij mannen, maar die vaak gepaard gaan met 'atypische' symptomen. Dus, vrouwen die lijden aan coronaire hartziekte, falen vaak om hulp te zoeken, en wanneer ze inderdaad hulp zoeken, slagen ze er vaak niet in om het van hun artsen te krijgen..

Een woord van heel goed

Misschien zal de publiciteit rond "gebroken hartsyndroom" meer aandacht van vrouwen en artsen trekken voor het algemene feit dat hartziekten bij vrouwen verschillend zijn van hartziekten bij mannen - maar niet minder frequent en niet minder dodelijk. Als dat zo is, zal de onjuiste terminologie die voor deze situatie in de massamedia wordt gebruikt, een goede zaak blijken te zijn.