Startpagina » HIV / AIDS » Omgaan met HIV op de werkplek

    Omgaan met HIV op de werkplek

    Met de vooruitgang in de behandeling en het beheer van HIV, kunnen mensen nu een volledig productief leven leiden, waaronder het stellen van langetermijndoelen voor zowel uzelf als uw loopbaan. Er kunnen echter momenten zijn dat u de tijd nodig heeft voor medisch verlof of dat uw gezondheid uw dagelijkse productiviteit kan beïnvloeden..
    Hoe kan dit van invloed zijn op uw werk en de vertrouwelijkheid die u liever behoudt? Zijn er beschermingen die u in staat stellen om uw positie op het werk te handhaven, evenals uw goede gezondheid en welzijn? Er zijn bepaalde feiten die elke werkende persoon zou moeten kennen en tips die men kan volgen om de beste medische zorg tijdens het werk te verzekeren. 

    Uw HIV-status bekendmaken

    Of u uw HIV-status niet aan uw werkgever bekendmaakt, is geheel aan u. U bent niet wettelijk verplicht om dit te doen. En omdat HIV niet wordt overgedragen door toevallig contact, bent u absoluut niet het risico uw collega's te besmetten.
    Met dat gezegd, weeg de voors en tegens bij het overwegen van een onthulling op de werkplek. In sommige gevallen kan het nuttig voor u zijn. Als je je veilig voelt bij de mensen met wie je werkt, kan de reactie tussen je collega's heel goed "geen probleem" zijn.
    Openbaarmaking is tenslotte vaak de eerste stap om de ziekte te normaliseren, zodat u zich kunt concentreren op het grote geheel - uw leven en uw toekomst - in plaats van hiv in een eigen doos te verdelen. Als alternatief zou je kunnen denken dat het niemand aangaat, of dat gezondheid in het algemeen niet iets is dat je op de werkplek zou moeten bespreken. Dat is ook goed. 
    Toch kunnen anderen u vertellen dat u een morele plicht heeft om uw werkgever te informeren als u een baan hebt waarbij blootstelling aan bloed of lichaamsvloeistoffen mogelijk is. Misschien komt het omdat je een kok bent die eten hanteert, een tandartsassistente die tanden poetst of een laborant die bloed afneemt. Het simpele feit is dat dit soort overtuigingen niet alleen achterhaald zijn, maar ook aanstootgevend, als gevolg van angst en onwetendheid die het stigma en discriminatie van HIV verder bestendigen..
    De bottom line is dat het risico van overdracht op deze manier te verwaarlozen is tot nul, met weinig of geen gedocumenteerde gevallen van infectie. Het is vergelijkbaar met het eisen dat een taxichauffeur zijn of haar epilepsie onthult uit angst dat een aanval kan plaatsvinden terwijl u op de achterbank zit. Het is gewoon onzin.
    Het is ook illegaal voor een werkgever om je hiv-status aan te vragen of zelfs te vragen. Als dit gebeurt of als u het gevoel heeft dat u gedwongen wordt om de openbaarmaking te doen, neem dan contact op met een plaatselijke belangenbehartigingsgroep of advocaat die gespecialiseerd is in discriminatie op het werk. Uw regionale hiv / aids-hotline kan u doorverwijzen. 

    Rechten van werknemers

    Maar, nogmaals, wat als je je ziek voelt vanwege een HIV-gerelateerde ziekte of als je problemen hebt op het werk vanwege een voorgeschreven therapie of een bijwerking van de behandeling? Hoewel er mogelijk voordelen zijn van openbaarmaking, is het belangrijker om eerst uw rechten als werknemer te begrijpen. 
    In september 1994 bezocht Sidney Abbott de kantoren van Dr. Randon Bragdon, een tandarts in Maine. Dit anders routineuze bezoek zou uiteindelijk een controverse veroorzaken die zou eindigen voor de rechters van het Amerikaanse Hooggerechtshof.
    Volgens documenten van de rechtbank weigerde Dr. Bragdon de holte van mevr. Abbott te vullen nadat ze had onthuld dat ze HIV-positief was. Na vier jaar van vaak controversiële debatten, oordeelde het Hooggerechtshof uiteindelijk dat de Amerikanen met een handicap Act (ADA) de bescherming uitbreiden tot mensen die leven met HIV. En als gevolg daarvan zijn werkgevers nu wettelijk verplicht om "redelijke aanpassingen" te maken voor hun werknemers, inclusief die met HIV. 
    Volgens de ADA moeten werkgevers tijd vrijmaken van werk om medische zorg te zoeken. Werkgevers moeten bovendien redelijke aanpassingen doen met betrekking tot de wijziging van het tijdschema, een nieuwe toewijzing toestaan ​​aan vacante functies die beter aansluiten op de beperkingen van de persoon, en moeten apparatuur kopen waarmee de persoon zijn of haar baan beter kan uitvoeren.
    Het is echter belangrijk om in gedachten te houden dat als u een accommodatie onder de ADA aanvraagt, u waarschijnlijk medische documentatie over uw handicap moet verstrekken. Ethisch en juridisch gezien kan uw arts uw HIV-status niet verbergen als uw handicap direct verband houdt met HIV.
    Neem voor advies contact op met het lokale servicecentrum voor lokale Amerikanen met een handicap en lees meer over de ADA voor mensen met hiv.

    Job-Based Health Coverage

    Veel werknemers kunnen nu via hun werkgever een verzekeringsdekking krijgen, vooral nu bedrijven met 15 werknemers of meer hiertoe verplicht zijn op grond van de Affordable Care Act (ACA).
    Voordat u een baan aanvaardt, informeert u naar de ziekteverzekering en vraagt ​​u om het handboek voor groepsbeleid te raadplegen. Dit geldt met name als het gaat om de dekking van geneesmiddelen op recept. Op sommige dekkingsniveaus kan de co-betaling voor bepaalde antiretrovirale geneesmiddelen exorbitant zijn. In dergelijke gevallen kunt u onderhandelen voor een verzekering van een hoger niveau, het verschil betalen voor een verzekering op een hoger niveau of manieren vinden om co-betaling te verlenen via de geneesmiddelenfabrikant..
    Maar nogmaals, onthoud, je hoeft je HIV-status onder geen enkele omstandigheid bekend te maken, tenzij je ervoor kiest om dit zelf te doen. Werkgevers mogen geen vragen stellen over uw status of vragen met betrekking tot invaliditeit stellen volgens de voorwaarden van de ACA.