Wat u moet weten over het endometrium

Het baarmoederslijmvlies is een van de sterren van het vrouwelijke voortplantingssysteem en speelt een sleutelrol tijdens de menstruatiecyclus en tijdens de zwangerschap. Ook wel de endometriale voering genoemd, het weefsel waar het uit bestaat, dient als het "behang" van de baarmoeder, of baarmoeder - het peervormige orgaan dat een zich ontwikkelende baby huisvest. Abnormaliteiten van het endometrium kunnen zorgen veroorzaken zoals endometriose, hyperplasie en kanker.

Anatomie

Het endometrium bestaat voornamelijk uit mucosaal weefsel. Het heeft twee lagen: de eerste laag, de stratum basalis, hecht zich aan de laag glad spierweefsel van de baarmoeder, het myometrium. Deze laag dient als een anker voor het endometrium in de baarmoeder en blijft relatief onveranderd.
De tweede laag is echter dynamisch. Het verandert als reactie op de maandelijkse flux van hormonen die de menstruatiecyclus sturen. Om deze reden wordt het de stratum functionalis, of functionele laag. Het is het deel van het baarmoederslijmvlies waar een bevruchte eicel (of blastocyst) wordt ingebracht als de bevruchting plaatsvindt.

Menstruatie en zwangerschap

Ter voorbereiding op deze mogelijkheid, net voor de eisprong (het loslaten van een ei uit een eileider), ondergaat de functionele laag van het baarmoederslijmvlies specifieke veranderingen. Structuren genaamd baarmoederklieren worden langer en kleine bloedvaten prolifereren - een proces dat vascularisatie wordt genoemd. Dientengevolge, wordt de endometriale voering dikker en verrijkt met bloed, zodat het klaar is om een ​​bevruchte eicel te ontvangen en ook een placenta ondersteunt - het orgel dat zich ontwikkelt tijdens de zwangerschap om een ​​foetus te voorzien van zuurstof, bloed en voedingsstoffen.
Als tijdens de eisprong geen conceptie plaatsvindt, wordt de opbouw van bloedvaten en weefsels overbodig en wordt er afgeworpen. Dit is menstruatie: menstruatie is opgebouwd uit de cellen die weg Slough van de functionele laag van het endometrium, gemengd met bloed uit de kleine bloedvaten die de baarmoeder klieren omgeven.
Houd er rekening mee dat jonge meisjes die hun menstruatie nog niet hebben gekregen en vrouwen die door de menopauze zijn gegaan, deze veranderingen niet zullen ervaren. Hun endometriumvoeringen blijven relatief dun en stabiel.
Hormonale anticonceptiemethoden kunnen een soortgelijk effect hebben. Vrouwen die gebruik progesteron-alleen anticonceptie zoals Mirena spiraaltje of contraceptieve implant Implanon NXT, die beide uiteindelijk onderdrukken van de opbouw van de functionele laag van het endometrium, de neiging om lichtere perioden.

Endometriumaandoeningen

Meestal volgen de eb en vloed van de endometriale voering een redelijk voorspelbaar ritme, omdat je heel goed weet of je een vrouw bent die menstrueert. Dit kan echter worden veranderd door afwijkingen van de endometriale voering. Dit zijn de meest voorkomende die vrouwen kunnen ervaren.
endometriose: Soms het dikker het baarmoederslijmvlies zwerft buiten de grenzen van de baarmoeder en bouwt voort op de eierstokken, eileiders of weefsel dat het bekken. Hoewel het zich buiten de baarmoeder bevindt, blijft dit weefsel groeien en breekt het af tijdens het menstrueren. Het probleem is dat het wordt verplaatst, dat het bloed en het weefsel nergens het lichaam verlaten en vast komen te zitten.
Uiteindelijk kan endometriose leiden tot cysten op de eierstokken die endometriomen worden genoemd, evenals littekenweefsel en verklevingen die ervoor zorgen dat structuren in het bekken aan elkaar kleven.
Het belangrijkste symptoom is ernstige pijn - niet alleen tijdens de menstruatie, maar ook tijdens geslachtsgemeenschap, stoelgang of plassen. Perioden kunnen zwaar zijn en u kunt zich extra moe, opgeblazen, misselijk voelen. Endometriose kan worden behandeld met medicatie, hormoontherapie of een operatie, maar kan nog steeds de vruchtbaarheid beïnvloeden. Volgens op te lossen: De Nationale Onvruchtbaarheid Association, ongeveer 40 procent van de vrouwen die endometriose hebben zal een zekere mate van onvruchtbaarheid als gevolg van een aantal complicaties, zoals littekenweefsel en verklevingen in en rond de eileiders lage niveaus van progesteron die van invloed kunnen hebben de opbouw van de baarmoederslijmvlies-een aandoening genaamd luteale fase defect.
Endometriumhyperplasie: In deze toestand wordt de endometriale bekleding te dik. Volgens de American College of Gyneacologen (ACOG) gebeurt dit meestal door een specifieke hormonale onbalans-overmaat oestrogeen, dat de verdikking van het endometrium veroorzaken, in combinatie met een afwezigheid van progesteron die kunnen ontstaan ​​als de ovulatie doesn niet plaatsvinden. Onder deze omstandigheden wordt de endometriale voering niet afgestoten en blijven cellen erin prolifereren.
Endometriale hyperplasie kan optreden tijdens de perimenopauze wanneer de ovulatie onregelmatig wordt, of na de menopauze, wanneer de menstruatiecyclus helemaal stopt. Het kan ook voorkomen bij vrouwen die medicijnen nemen die werken als oestrogeen (zonder progestageen of progesteron) of die hoge doses oestrogeen nemen na de menopauze gedurende een lange periode.
Andere risicofactoren zijn onregelmatige menstruatie, met name bij vrouwen die lijdt aan een polycysteus ovarium syndroom (PCOS), onvruchtbaar zijn of zwaarlijvig zijn: Overtollig vet cellen produceren een teveel aan oestrogeen ook. Dit kan leiden tot een extra opbouw van het endometrium en, uiteindelijk, zwaardere periodes.
De symptomen van endometriale hyperplasie zijn onder meer menstruatiebloedingen die zwaarder zijn of langer duren dan gebruikelijk; korter dan normale periodes; of een bloeding na de menopauze. Als u een van deze symptomen ervaart, raadpleeg dan uw gynaecoloog.
Endometriale hyperplasie kan u een risico op endometriumkanker opleveren, omdat de overtollige cellen abnormaal kunnen worden. De aandoening wordt meestal behandeld met progestageen.
Endometriumkanker: Zoals alle kankers wordt endometriumkanker veroorzaakt door de groei van abnormale cellen. De American Cancer Society (ACS) zegt dat ongeveer 90 procent van de vrouwen met de diagnose van deze aandoening abnormale vaginale bloedingen heeft.
Andere mogelijke symptomen van endometriumkanker zijn niet-bloedige vaginale afscheiding, bekkenpijn, een massa voelen in uw bekkengebied of onverklaarbaar gewichtsverlies. Als uw menstruatie drastisch verandert (ze worden bijvoorbeeld zwaarder of langer, of als u bloedt tussen de menstruaties of nadat u door de menopauze bent gegaan), raadpleeg dan uw arts. Er zijn minder ernstige oorzaken voor deze symptomen, maar het is beter om een ​​fout te maken bij het waarschuwen. Volgens de ACS, wanneer de diagnose vroeg wordt gesteld (in stadium 0), is de vijfjaarsoverleving voor behandelde endometriumkanker 90 procent.