Een ACL opnieuw nascheuren na een operatie
ACL-reconstructiechirurgie repareert het beschadigde ligament niet, maar maakt eerder een nieuw ligament aan met behulp van ander weefsel van het been (vaak de patellapees of hamstringpees). De operatie is meestal succesvol en ervan uitgaande dat de atleet na revalidatie de juiste revalidatie uitvoert, kunnen de meeste atleten terugkeren naar hun sport. Er zijn echter mogelijke complicaties van ACL-chirurgie, waaronder het opnieuw scheuren van het nieuwe ligament.
Er zijn een aantal verschillende redenen waarom een ACL na een operatie opnieuw kan worden gescheurd. Sommige van deze problemen houden verband met de operatie, sommige met betrekking tot het herstel en sommige met betrekking tot de patiënt. Laten we naar elk van deze kijken, en wat iemand die hun ACL scheurde kan doen om herhaling van dezelfde knie te voorkomen.
Chirurgische factoren
Een van de belangrijkste aspecten van het succes van ACL-chirurgie is hoe goed het transplantaat in het kniegewricht is geplaatst. Niet elke chirurgische ingreep wordt met dezelfde nauwkeurigheid uitgevoerd en er zijn variabelen die tot problemen kunnen leiden als de nieuwe ACL niet correct is gepositioneerd. Het transplantaat moet de functie van het normale ligament herstellen, daarom moet het op dezelfde manier worden gepositioneerd als het normale ligament.Onnauwkeurige positionering van het transplantaat kan leiden tot abnormale mechanica van het gewricht en een verhoogde kans op opnieuw letsel. Het vinden van een chirurg die regelmatig ACL-operaties uitvoert, kan helpen. Bovendien zijn er nieuwe technieken ontstaan om te proberen de normale ACL-anatomie te herstellen, hoewel het niet noodzakelijk is dat deze een groot verschil maken voor patiënten..
Een andere factor van de operatie die ertoe doet lijken, is de werkelijke grootte van het transplantaat dat is gebruikt om de nieuwe ACL te creëren. Van kleinere transplantaten is aangetoond dat ze minder lang meegaan dan grotere enten. Dit is vooral belangrijk voor hamstringtransplantaten die mogelijk niet zo gemakkelijk in grootte zijn aangepast. Het is aangetoond dat kleinere hamstringtransplantaten een grotere kans hebben om opnieuw te scheuren. Ten slotte is duidelijk aangetoond dat donortransplantaten een veel groter herstelrisico hebben dan het eigen weefsel van de patiënt. Om deze reden hebben de meeste chirurgen ervoor gekozen om autograft (het eigen weefsel van een patiënt) te gebruiken in plaats van allograft (donor) bij jonge atleten.
Herstel van chirurgie
Een goede revalidatie na ACL-chirurgie is van cruciaal belang voor het succes van de reconstructieve chirurgie. Het nieuwe transplantaat moet niet alleen een deel van uw knie worden, een proces dat entimplantatie wordt genoemd, maar u moet de normale spierkracht herstellen om te zorgen dat de knie goed wordt beschermd.De opnametijd van implantaten kan variëren, maar de meeste chirurgen raden aan de knie minimaal zes maanden na de operatie te beschermen met autograft (uw eigen weefsel) of negen maanden na allogene transplantatie (donorweefsel). Wanneer de nieuwe ACL in het kniegewricht wordt geplaatst, wordt deze meestal op zijn plaats gehouden met een implantaat. Deze implantaten zijn er in vele soorten en maten (knopen, schroeven, palen) en sommige zijn gemaakt van metaal, terwijl andere oplossen. Al deze implantaten houden echter alleen het transplantaat vast terwijl uw lichaam het weefsel opneemt, zodat het uw nieuwe ACL wordt. Dat proces kost tijd, en te veel activiteit, te snel in je ontwenningskliniek, kan leiden tot beschadiging of opnieuw scheuren van het transplantaat.
De andere belangrijke factor na een operatie is het hervinden van de normale spierfunctie van de hele extremiteit. We weten dat veel ACL-tranen het gevolg zijn van een slechte neuromusculaire controle van de extremiteit; dit zijn de woorden die worden gebruikt om de stabiliteit van de beweging van het lichaam te beschrijven. Sommige atleten hebben uitstekende neuromusculaire controle - hun lichaam bevindt zich altijd in een sterke, stabiele positie, ongeacht welke beweging ze maken. Andere atleten hebben een slechte neuromusculaire controle en hun lichaam krijgt posities die de kans op letsel vergroten, zoals het scheuren van de ACL. Een onderdeel van herstel na een operatie is het corrigeren van eventuele neuromusculaire zwakte die mogelijk geleid heeft tot de initiële ACL-blessure en mogelijk de kans op toekomstige verwonding voorkomt..
