Wat u moet weten over Smith's fracturen

De breuk van de Smith is een specifiek soort letsel aan het onderarmbeen (de radius) nabij het polsgewricht. Bij dit letsel is er verplaatsing van het bot, zodat het polsgewricht rust voor zijn normale anatomische positie. De verwonding wordt meestal aangetroffen na het vallen op de rug van de hand, of door te vallen met de hand op de grond geplant met je lichaam rond de hand te draaien.
Een Smith-fractuur wordt ook wel een omgekeerde Colles-fractuur genoemd. De breuk van de Colles is ook een soort distale radiusfractuur, maar het bot wordt teruggeduwd in plaats van naar voren geduwd.

Soorten polsbreuken

Het polsgewricht is de kruising van de onderarm met de hand. Het gewricht wordt gevormd door de twee onderarmbeenderen (de straal en de ellepijp) die samengaan met de kleine botten van de pols. Over het algemeen, als iemand een polsbreuk beschrijft, hebben ze het over een verwonding aan het einde van het radiusbot. Het woord polsbreuk kan echter worden gebruikt om andere fracturen te beschrijven, zoals scafoïdfracturen, distale ulnafracturen en andere botblessures rond het polsgewricht..
Distale radiusfracturen kunnen voorkomen in veel verschillende typen en het specifieke type fractuur kan helpen om de beste behandeling te bepalen. Er zijn een aantal factoren die specifiek zijn voor de fractuur en die beslissingen over de ideale behandeling kunnen beïnvloeden; sommige van deze factoren omvatten:

Breukverplaatsing (hoe ver uit positie zijn de botten?)
Breukverlenging / gewrichtsaandoening (komt de breuk in het gewrichtsoppervlak?)
Breukstabiliteit (hoe waarschijnlijk zijn de botten om in positie te blijven?)

Bovendien zijn er een aantal specifieke problemen voor patiënten die van invloed kunnen zijn op de beslissing hoe de specifieke fractuur het best kan worden behandeld. Enkele van deze overwegingen zijn onder meer:

Leeftijd van de patiënt
Het activiteitenniveau van de patiënt
Hand-dominantie
Andere medische problemen (zoals diabetes, tabaksgebruik, ondervoeding)

Behandeling

Omdat de fractuur van Smith behoorlijk onstabiel is, heeft deze verwonding bijna altijd chirurgische stabilisatie nodig op een of andere manier. Als de breuk wordt verplaatst van zijn normale positie, zal deze meestal op zijn plaats moeten worden vastgezet met metalen implantaten, meestal een plaat en schroeven. Andere opties om de fractuur te stabiliseren zijn onder meer pinnen die door de huid zijn gestoken en externe fixatie. De meeste patiënten geven de voorkeur aan de plaat en schroeven omdat de breuk goed is vastgezet en ze kunnen beginnen met vroege pogingen om de beweeglijkheid van het gewricht te verbeteren.
Hoewel gieten kan worden geprobeerd, maar zorgvuldig moet worden bewaakt om ervoor te zorgen dat de breuk in de juiste positie blijft omdat er een tendens is dat deze breuken terugschuiven naar een verplaatste positie.
Ook gekend als: Polsbreuk, gebroken pols