Omgaan met terafobie

Terafobie (angst voor monsters) komt zeer vaak voor bij kinderen van voorschools leeftijd. Het vermindert over het algemeen tijdens de vroege elementaire jaren en is hoogst ongewoon tegen de tijd dat een kind de middelbare school bereikt. Bij tieners en volwassenen is de angst voor monsters een zeldzame maar potentieel levensbeperkende fobie.

Jonge kinderen

Angsten zijn een normaal, gezond onderdeel van de ontwikkeling van de jeugd. Ze helpen kinderen de wereld om hen heen te begrijpen en copingvaardigheden te ontwikkelen die een leven lang meegaan. Om deze reden worden fobieën meestal niet gediagnosticeerd bij kinderen jonger dan 18 jaar, tenzij ze meer dan zes maanden oud zijn.

triggers

Bij kinderen neemt de angst voor monsters vaak een niet-specifieke vorm aan. In plaats van bang te zijn voor Frankenstein, Dracula of Godzilla, is het kind bang dat 'een monster' onder zijn bed of in haar kast leeft. Niettemin kan het vragen van het kind om een ​​foto van het monster te maken aanwijzingen opleveren voor een trigger voor het milieu. Sommige tekeningen lijken op een tv-stripfiguur, een kidnapper die op het avondnieuws verscheen of zelfs een buurman die de kinderen in de buurt 'griezelig' noemen. In dergelijke gevallen kan het beperken van de blootstelling van het kind de angst helpen verminderen.

Behandeling bij kinderen

• Sommige ouders gebruiken "monster-spray" om hun kinderen te helpen deze angst te bestrijden. Overweeg een sprayfles te gebruiken - leeg, gedeeltelijk gevuld met gekleurd water of een aromatherapiespray - in een nachtelijk ritueel. Verstuif de kast, onder het bed en ergens anders waar uw kind denkt dat het monster zich misschien verstopt. Zorg ervoor dat u niets gebruikt dat schadelijk is voor het kind of schadelijk is voor stoffen of verf.
• Moedig rustgevende bedtijd aan om de zenuwen van het kind te kalmeren. Een warm bad, een glas water en een verhaaltje voor het slapen bevorderen ontspanning en een rustgevende slaapomgeving. Als het kind bang is in het donker, overweeg dan om een ​​nachtlampje te maken. Slapen met het huisdier van de familie kan ook een gevoel van bescherming bieden.
• Beloon 'dapper' gedrag. Sommige kinderen gedijen op de aandacht die hun angsten trekken, dus richt je aandacht opnieuw. Geef een korte "monstercontrole" (en spuit het ritueel, indien gewenst) en verlaat dan de kamer. Gebruik stickers of andere markeringen om de nachten bij te houden dat het kind de hele nacht in bed blijft zonder je naar haar kamer te halen. Wanneer er een week lang stickers zijn ingezameld, laat het kind dan inruilen voor een favoriete traktatie, zoals een reis naar het park of een partij koekjes.

• Lach nooit om de angst van het kind, gebruik de angst als een bedreiging om slecht gedrag te ontmoedigen of hem te kleineren omdat hij de angst heeft. Toon respect en gevoeligheid voor haar gevoelens terwijl je haar geruststelt dat alles in orde komt.

Tieners en volwassenen

Bij oudere kinderen en volwassenen neemt de angst voor monsters meestal een meer specifieke vorm aan. Horrorfilms zijn verantwoordelijk voor vele kortstondige angsten, vooral als ze worden gadegeslagen vlak voordat ze naar bed gaan. Deze angsten duren meestal maar een paar nachten en worden vaak verlicht door te slapen met een lampje en milde afleidingen na te streven, zoals het kijken naar licht, komische televisie. Als de angst langer dan een paar nachten aanhoudt, kan dit een teken zijn van een echte fobie.

Een hardnekkiger monsterfobie kan wortelen in religieuze of culturele angsten. De angst kan gegeneraliseerd zijn of het kan van een specifiek soort wezen zijn, zoals vampieren, zombies of geesten. De angst voor hekserij is soms gerelateerd aan de angst voor monsters. Deze fobieën zijn vaak gebaseerd op een mix van bijgeloof, urban legendes en religieuze leringen.

Voor veel mensen is kennis macht. Het bestuderen van oude en moderne mythes over de gevreesde monsters, met name de wetenschap achter de legendes, is vaak genoeg om mildere angsten te beteugelen. Voor intensere fobieën kan professionele hulp nodig zijn.

Een onbehandelde monsterfobie kan na verloop van tijd verslechteren. Sociaal isolement is een mogelijkheid, vooral voor tieners, van wie vrienden de angst als babyachtig of belachelijk kunnen beschouwen. Veel tieners gedijen op legende-uitstapjes, waarbij ze uitgaan in een groep om de dichtsbijzijnde stedelijke legendes onder ogen te zien; horrorfilm marathons zijn een van de hoofdbestanddelen van het tienerleven. Kinderen die bang zijn om deel te nemen, lopen het risico bespot te worden en gemeden te worden.

Behandeling voor volwassenen en tieners

Gelukkig, zoals alle fobieën, reageert monsterfobie goed op een verscheidenheid aan behandelingen. Omdat ze vaak gebaseerd zijn op andere angsten, is het belangrijk om te beslissen over je primaire therapiedoelen. Gelooft u dat u misschien door een monster wordt geschaad? Maak je je zorgen over kwaadaardige entiteiten? Wil je simpelweg kunnen genieten van enge films en Halloween-evenementen met je vrienden? Maak je je zorgen dat je kind je angsten kan oppikken?

De antwoorden op deze en andere vragen zullen helpen bij de keuze van uw behandeling. Bijvoorbeeld, als je angst voor monsters geworteld is in je religieuze of spirituele overtuigingen, kan je therapeut spirituele counseling voorstellen met je religieuze leider in plaats van, of in aanvulling op, traditionele therapeutische technieken.