Naturalistische observatie in de psychologie

Naturalistische observatie is een onderzoeksmethode die vaak wordt gebruikt door psychologen en andere sociale wetenschappers. Deze techniek houdt het observeren van onderwerpen in hun natuurlijke omgeving in. Dit soort onderzoek wordt vaak gebruikt in situaties waarin het uitvoeren van laboratoriumonderzoek onrealistisch is, de kosten te hoog of het gedrag van het subject te veel zou beïnvloeden.

Illustratie door Brianna Gilmartin, Verywell

Hoe werkt naturalistische observatie?

In veel gevallen gedragen mensen zich misschien niet op dezelfde manier in een laboratoriumomgeving, maar in een meer natuurlijke omgeving. Om deze reden moeten gedragingen soms worden gevolgd als ze "in het wild" zogezegd gebeuren. Door te kijken hoe mensen reageren op bepaalde situaties en prikkels in het echte leven, kunnen psychologen een beter beeld krijgen van hoe en waarom mensen reageren.

Naturalistische observatie verschilt van gestructureerde observatie in die zin dat het kijken naar een gedrag zoals het zich voordoet in zijn natuurlijke omgeving zonder pogingen tot interventie van de kant van de onderzoeker.

Bijvoorbeeld, onderzoekers die geïnteresseerd zijn in het kijken naar bepaalde aspecten van gedrag in de klas, zoals interacties tussen studenten of zelfs de dynamiek tussen de leraar en studenten, kunnen kiezen voor naturalistische observatie als onderdeel van hun onderzoek.

Het uitvoeren van dergelijk onderzoek in een laboratorium zou moeilijk zijn omdat het zou gaan om het opnieuw creëren van een klaslokaalomgeving en waarschijnlijk het gedrag van de deelnemers zou beïnvloeden, waardoor het moeilijk zou zijn om de waarnemingen te generaliseren. Door de onderwerpen in hun natuurlijke omgeving te observeren (het klaslokaal waar ze elke dag werken en leren), kunnen de onderzoekers het gedrag van interesse beter bekijken als ze in de echte wereld voorkomen..

Voor-en nadelen

Dus wat zijn enkele van de redenen waarom psychologen naturalistische observatie als onderdeel van hun onderzoek zouden willen gebruiken? Een van de grootste voordelen van dit soort onderzoek is dat het de onderzoekers in staat stelt om het onderwerp direct in een natuurlijke omgeving te observeren.

Dit geeft wetenschappers een eerste blik op sociaal gedrag en kan ze zelfs toestaan dingen op te merken die ze misschien nooit in een laboratorium tegenkwamen. Dergelijke observaties kunnen dienen als inspiratie voor verder onderzoek naar bepaald gedrag. De informatie die wordt verkregen uit naturalistische observatie kan ook leiden tot inzichten die mensen kunnen helpen problemen te overwinnen en gezonder, gelukkiger te leven.

Enkele andere voordelen van naturalistische observatie:

Het stelt onderzoekers in staat om dingen te bestuderen die niet kunnen worden gemanipuleerd in een laboratorium vanwege ethische bezwaren. Hoewel het bijvoorbeeld onethisch zou zijn om de effecten van gevangenschap te bestuderen door onderwerpen feitelijk te beperken, kunnen onderzoekers informatie verzamelen door naturalistische observatie te gebruiken in echte gevangenisomgevingen..
Het kan de externe validiteit van het onderzoek helpen ondersteunen. Het is een ding om te zeggen dat de bevindingen van een laboratoriumstudie zullen generaliseren naar een grotere populatie, maar eigenlijk een andere om eigenlijk waarnemen die bevindingen die in een natuurlijke omgeving voorkomen.

Hoewel naturalistische observatie in veel gevallen nuttig kan zijn, heeft deze methode ook een aantal nadelen die overwogen moeten worden.

Een van de nadelen van naturalistische observatie is dat het moeilijk kan zijn om de exacte oorzaak van een gedrag te bepalen en dat de onderzoeker geen controle heeft over variabelen van buitenaf.

Enkele andere nadelen van naturalistische observatie:

Mensen kunnen zich anders gedragen als ze weten dat ze in de gaten worden gehouden. Soms proberen mensen zich beter te gedragen dan ze normaal zouden doen om sociaal wenselijker of acceptabeler te lijken. Onderzoekers kunnen zich inspannen om dit te voorkomen, maar het kan moeilijk zijn om dit probleem volledig weg te nemen.
Mensen kunnen proberen zich op een bepaalde manier te gedragen om zich te conformeren aan wat zij denken dat de onderzoekers verwachten te zien. In de psychologie verwijst de term 'vraagkenmerken' naar subtiele aanwijzingen die deelnemers laten weten waar het experiment over gaat of wat de onderzoekers hopen te vinden. Als gevolg van deze vraagkenmerken kunnen deelnemers hun gedrag aanpassen om mee te gaan met wat zij denken dat de onderzoekers willen.
Verschillende waarnemers kunnen verschillende conclusies trekken uit hetzelfde getuige gedrag. Twee onderzoekers kunnen dezelfde acties nog zien en ze aan verschillende oorzaken toeschrijven.

Methoden voor gegevensverzameling

Onderzoekers kunnen een aantal verschillende technieken gebruiken om gegevens te verzamelen van naturalistische observatie. Dit kan inhouden dat het aantal keren dat een bepaald gedrag in een bepaalde periode is opgetreden, wordt genoteerd of dat een daadwerkelijke video-opname van de onderwerpen van belang wordt gemaakt.

Tally telt: De waarnemer noteert wanneer en hoe vaak bepaalde gedragingen hebben plaatsgevonden.
Waarnemingsvertellingen: De waarnemer kan aantekeningen maken tijdens de sessie en later teruggaan om te proberen gegevens te verzamelen en gedragspatronen uit deze opmerkingen te onderscheiden.
Audio- of video-opnamen: Afhankelijk van het soort gedrag dat wordt waargenomen, kunnen de onderzoekers er ook voor kiezen om van elke observatiesessie feitelijke audio- of videotaped-opnames te maken.

Hoe vaak worden gegevens verzameld?

Omdat het zelden praktisch is of zelfs maar kan worden waargenomen elk moment van het leven van een onderwerp gebruiken onderzoekers vaak sampling om informatie te verzamelen door naturalistische observatie. Het doel is om ervoor te zorgen dat deze steekproef van gegevens representatief is voor het algehele gedrag van het onderwerp.

Het verkrijgen van een representatief voorbeeld kan op verschillende manieren plaatsvinden:

Tijdbemonstering: Betreft het nemen van monsters met verschillende tijdsintervallen, die willekeurig of systematisch kunnen zijn.
Situatiesteekproef: Betreft het observeren van een gedrag in een verscheidenheid van verschillende situaties en instellingen.

Voorbeelden

Laten we ons voorstellen dat je de verschillen in risicogedrag tussen jongens en meisjes in de tienerleeftijd wilt bestuderen. Je kunt ervoor kiezen om gedrag te observeren in een aantal verschillende instellingen, zoals op een slee heuvel, een klimwand, een ijsbaan en een rit met een botsautootje. Nadat u "risicovol gedrag" operationeel hebt gedefinieerd, observeert u vervolgens tieners in deze instellingen en registreert u elke incidentie van wat u definieert als een risicovol gedrag.

Enkele beroemde voorbeelden van naturalistische waarnemingen zijn de reis van Charles Darwin aan boord van de HMS Beagle, die als basis diende voor zijn theorie van natuurlijke selectie, en het werk van Jane Goodall dat het gedrag van chimpansees bestudeert.