Wat is een psychiatrisch ziekenhuis?

Psychiatrische ziekenhuizen zijn gespecialiseerd in de behandeling van geestesziekten. De meeste psychiatrische ziekenhuizen bieden verpleegkundige zorg, medicatiebeheer, therapie en sociale werkvoorzieningen. Sommige ziekenhuizen behandelen alleen speciale populaties, zoals kinderen, mensen met een eetstoornis of mensen met verslavingen, terwijl andere ziekenhuizen iedereen accepteren die een crisis op het gebied van geestelijke gezondheid heeft..

Wat is een geestelijke gezondheidscrisis?

Redenen om in een psychiatrisch ziekenhuis te verblijven

Er zijn veel redenen waarom een ​​persoon naar een psychiatrisch ziekenhuis kan gaan. Kortom, op elk moment dat de symptomen van een persoon een veiligheidskwestie worden of te moeilijk zijn om in de gemeenschap te beheren, kan psychiatrische ziekenhuisopname gerechtvaardigd zijn.

Een ziekenhuisopname komt vaak voor wanneer de geestelijke gezondheid van een individu verslechtert tot een crisisniveau. De criteria voor ziekenhuisopname variëren echter sterk en zijn afhankelijk van vele factoren, zoals de verzekering van een persoon, een geschiedenis van psychische aandoeningen en gezinsondersteuning.

Er zijn veel voorbeelden van momenten waarop iemand naar een psychiatrisch ziekenhuis kan gaan. Een persoon met een depressie ervaart bijvoorbeeld zelfmoordgedachten en is mogelijk niet in staat om zichzelf te beschermen. Een ziekenhuisopname zou haar veiligheid kunnen controleren terwijl ze helpt haar depressie onder controle te krijgen.

Een ander voorbeeld is een persoon met schizofrenie die verhoogde waanvoorstellingen en hallucinaties heeft meegemaakt, ondanks het feit dat hij zijn medicijnen heeft genomen zoals voorgeschreven. Hij wordt opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis, zodat zijn medicatie kan worden aangepast terwijl het wordt verzorgd door verpleegkundigen en psychiaters.

Misschien belt een persoon die worstelt met angst een crisishotline nadat hij enkele dagen niet heeft kunnen slapen. De hotline van de crisis raadt de persoon aan naar de spoedafdeling te gaan om hulp te zoeken en het individu wordt vervolgens overgebracht naar een psychiatrisch ziekenhuis om onmiddellijk verlichting te krijgen van angst.

Misschien vertoont een kind ernstige gedragsproblemen, handelt het uit op school, schopt en schreeuwt en bedreigt hij zijn broers en zussen met een mes. Zijn ouders kunnen hem in een psychiatrisch ziekenhuis toelaten, zodat een diagnose en behandelplan kan worden bedacht terwijl hij wordt gestabiliseerd en hem en anderen veilig worden gehouden.

Langdurige ziekenhuisopname

De meeste psychiatrische ziekenhuisopnames zijn korte verblijven. Een persoon die wordt opgenomen voor behandeling, mag maar een paar weken tot enkele weken in het ziekenhuis blijven en kan worden ontslagen zodra hun medicatie is aangepast of als hun geestelijke gezondheidscrisis is opgelost.

In sommige gevallen zijn langdurige ziekenhuisopnamen noodzakelijk. Individuen die een voortdurende bedreiging vormen voor zichzelf of anderen, bijvoorbeeld, kunnen voor onbepaalde tijd in een intramurale psychiatrische inrichting blijven. Dit is soms het geval wanneer personen worden veroordeeld voor ernstige misdrijven maar niet voldoende bekwaam worden geacht om terecht te staan ​​of om een ​​gevangenisstraf te ondergaan.

In de afgelopen decennia werden mensen in de Verenigde Staten met een psychische aandoening vaak naar 'stoffelijk overschotten' gestuurd waar ze jarenlang bleven - of misschien wel hun hele leven. Vanaf de jaren zestig was er een grote duw in de richting van deïnstitutionalisatie, wat betekende dat psychiatrische ziekenhuizen patiënten moesten ontslaan naar minder beperkende omgevingen waar mogelijk.

Momenteel verblijven in de Verenigde Staten de meeste mensen met een chronische geestesziekte die langdurige zorg nodig hebben niet in het ziekenhuis.

In plaats daarvan kunnen ze in een omgeving met een groepstype wonen, een woonomgeving waar medewerkers hen kunnen helpen, of in een andere omgeving met ondersteuning voor ambulante zorg.

Onvrijwillig Verbintenis

Gezinsleden kunnen een competente persoon niet tegen haar zin in het ziekenhuis laten opnemen tenzij er een rechterlijk bevel is; in sommige staten kan een persoon zich echter wel binden als ze vastbesloten is om niet bevoegd te zijn om haar eigen gezondheidsbeslissingen te nemen.

Alleen al het feit dat iemand zich zorgen maakt over het welzijn van een persoon, is niet voldoende om hen in een ziekenhuis te laten opnemen als het individu niet geïnteresseerd is in behandeling. In plaats daarvan moet er gewoonlijk een soort juridisch proces zijn waarbij iemand wordt opgedragen om tijdelijk in het ziekenhuis te worden opgenomen.

Onvrijwillige verbintenis is een juridisch proces waarbij personen die niet in staat zijn om veilig te blijven, tegen zijn / haar wil in een ziekenhuis kunnen worden geplaatst. Elk land en elke staat heeft zijn eigen regels over wanneer iemand in het ziekenhuis kan worden geordend.

Gewoonlijk kunnen onvrijwillige toezeggingen alleen voorkomen wanneer een persoon een gevaar vormt voor zichzelf of iemand anders. Een actief suïcidaal of moorddadig persoon kan in het ziekenhuis worden opgenomen om een ​​psychiatrische evaluatie te ondergaan. Beperking is meestal beperkt tot een paar dagen, vaak 72 uur. Na 72 uur moet een persoon mogelijk opnieuw worden beoordeeld om te bepalen of het gerecht door moet gaan met het bevel tot opsluiting te nemen.

Ziekenhuis behandelingen

In een psychiatrisch ziekenhuis kan een persoon rusten op een manier die hij thuis niet kon. Een ziekenhuisopname kan ook zorgen voor een hoger niveau van supervisie en medische ondersteuning die familieleden niet kunnen bieden.

Een verblijf in het ziekenhuis kan iemands stressniveau verminderen door ze te bevrijden van dagelijkse verantwoordelijkheden zoals werken, koken en schoonmaken.

In sommige gevallen zal een verblijf in een ziekenhuis iemand in staat stellen zich te concentreren op het gezond worden en een paar dagen intramurale behandeling kan genoeg zijn om hun crisis in de geestelijke gezondheidszorg op te lossen..

Psychiatrische ziekenhuizen kunnen zowel een lichamelijke als een geestelijke gezondheidstherapie aanbieden. Een persoon die medicatie verandert, kan bijvoorbeeld nauwlettend worden gevolgd door een arts. Of een persoon die zich terugtrekt uit stoffen, kan voortdurende ondersteuning nodig hebben bij de verpleging.

Ziekenhuizen bieden meestal een verscheidenheid aan behandelingen. Een psychiater (een arts die gespecialiseerd is in medicijnen voor geestelijke gezondheid) is meestal beschikbaar om de medicijnen van een individu te beoordelen en eventuele wijzigingen aan te brengen.

Therapeuten bieden vaak zowel individuele behandeling als groepstherapie aan. Psychologen kunnen beschikbaar zijn om psychologische tests uit te voeren of om te helpen met een diagnose- en behandelplan.

Familiebetrokkenheid wordt meestal aangemoedigd. Familieleden kunnen vaak medische en geestelijke gezondheidswerkers ontmoeten om meer te weten te komen over de diagnose en behandeling van de persoon. Familie is vaak ook betrokken bij ontslagplanning, zodat ze zich ervan bewust kunnen zijn hoe ze het individu kunnen helpen gezond te blijven nadat ze uit het ziekenhuis zijn ontslagen.

Wat te verwachten

Als u of een geliefde wordt opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis, kunt u zich zorgen maken over hoe de opname zal zijn. Elk ziekenhuis is anders en uw verblijf zal grotendeels afhangen van het type ziekenhuis waar u zich bevindt.

Sommige zijn faciliteiten van de staat, andere zijn eenvoudigweg afzonderlijke verdiepingen of eenheden in medische en chirurgische ziekenhuizen, en andere zijn particuliere psychiatrische ziekenhuizen.

Regels en voorschriften

Afhankelijk van waar u bent toegelaten, kunt u worden onderworpen aan regels of voorschriften die nogal beperkend lijken. In situaties waarin ziekenhuispersoneel zich zorgen maakt over zelfmoordrisico's, bijvoorbeeld, kan u worden gevraagd om al uw veters en riemen te verwijderen en al uw bezittingen kunnen worden doorzocht of zelfs van u worden verwijderd.

Er zullen waarschijnlijk regels zijn rond bezoekuren met familie- en telefoonprivileges. Er kunnen ook vergrendelde deuren zijn waardoor u niet door de gangen kunt dwalen of de eenheid kunt verlaten.

Terwijl sommige ziekenhuizen patiënten toestaan ​​het terrein een bepaald aantal uren te verlaten, staan ​​andere ziekenhuizen niemand toe te vertrekken totdat ze zijn ontslagen. Er kunnen ook regels zijn over bedtijden en entertainment. Muziek, televisie en internettoegang kunnen beperkt zijn. Ze kunnen puzzels, spelletjes en een bewaakte buitenruimte bieden.

Het ziekenhuis staat u misschien niet toe om uw mobiele telefoon bij u te houden. Ze mogen ook geen etenswaren van buiten toestaan ​​en mogen u niet toestaan ​​dat u sigaretten rookt.

Het ziekenhuis biedt bijna alles wat u nodig heeft voor uw verblijf, inclusief toiletartikelen, beddengoed en dekens. Het kan zijn dat u uw eigen kleding en wat boeken meeneemt om te lezen.

Nazorgplan

Een psychiatrische opname is niet bedoeld om een ​​psychische aandoening te genezen. In plaats daarvan gaat het om het stabiliseren van een individu totdat ze goed genoeg zijn om te worden ontladen. Een nazorgplan is cruciaal voor het voortdurende welzijn. Het is belangrijk om nauw samen te werken met het ziekenhuispersoneel om ervoor te zorgen dat u een duidelijke strategie hebt om uw symptomen na ontslag te behandelen.

Het ziekenhuispersoneel kan u in contact brengen met een psychiater om uw medicatie te beheren nadat u bent ontslagen. U mag alleen met een kleine hoeveelheid medicijnen naar huis worden gestuurd, dus het kan van cruciaal belang zijn om een ​​psychiater te zien die uw medicatie kan controleren en kan blijven voorschrijven.

Zorg ervoor dat u naar eventuele bijwerkingen vraagt ​​waar u op moet letten en informeer naar eventuele activiteiten die u mogelijk moet vermijden terwijl u medicatie gebruikt.

Als je therapie nodig hebt nadat je bent ontslagen, zal het ziekenhuispersoneel vaak zorgen voor je eerste afspraak. Ze kunnen er ook voor zorgen dat u alles op orde hebt dat u in staat stelt de behandeling voort te zetten, zoals vervoer en verzekering.

Praat therapie versus medicatie